با سلام و سپاس از همراهی شما با مشاورین «راسخون»، از اینکه ما را به عنوان راهنمای خود انتخاب نمودید سپاسگزاریم.

همانگونه که احتمالا می دانید، در تحلیل روابط میان عروس ها و مادر شوهرها یا خانواده شوهر، محور بحث حول وجود آقا دامادها می چرخد. دامادی که برا عروس خانم، شوهر و شریک زندگی است و برای مادر عزیزش، پارۀ تن و مونس جان.مادر پسرش را که حالا دیگر برای خود مردی شده و همسری انتخاب کرده است، باز هم همان پسرک خردسال، نوجوان و جوانک سالها پیش می پندارد که در آغوش و کنارش پرورش یافته و غنچه های وجودش شکوفا شده است. همچنانکه ایثارگرانه همه مهر و محبت خویش را نثار راه رشد و کمال و سعادت فرزند می نماید، خود نیز به مهر و محبت او در هر شرایطی نیاز دارد و این نیاز به هنگام جدایی و تنهایی، ایام پریشانی و بیماری و بویژه دوران پیری و حمایت خواهی، بیش از پیش خود نمایی می کند. مادر که خود را تنها متولی، حامی و دلسوز پسر می دانسته و می داند، اینک با ازدواج پسر و همراه شدنش با با همسری همگام و مونسی همدل به خود آمده، با نگاهی به ادامه راهی که پسر می خواهد بپیماید، خود را در کنار پسر و پسر را درکنار خود نمی بیند.از سوی دیگر، عروس خانم با دنیایی از آرزوها، آرمانها، رؤیاها و اندیشه ها و کوله باری از سفارشها و توصیه های خانوادۀ خود، پای به زندگی جدیدی گذارده است. می خواهد با همسر همدل و همراهش حیات پربرکت و پرتلاشی آغاز نماید. او سعادت، خوشبختی و آرامش زندگی مشترک را در گرو بذل محبت و تعلق خاطر متقابل می داند. او همه توجه و محبت، فکر و اندیشه و جاذبه همسر را برای خود می خواهد و دوست دارد با همه وجود در خانه دل همسر جاودانه جای بگیرد.واقع امر این است که اغلب این واکنشهای منفی بین عروس خانومها و مادرشوهرها، زمانی پدیدار می گردد که طرفین به دور از آینده نگری و عاری از بصیرت لازم، خواسته و ناخواسته، گرفتار افکار خودمدارانه و غرق در خودبینی ها، خودخواهی ها، وابستگی های نامعقول عاطفی و کششهای فزاینده روانی می شوند و به رضامندیهای شخصی و تأمین خواسته های خود اندیشیده، طرف مقابل را در موقعیت تضاد خواستها، دوگانگی ها و تعارضها قرار می دهند.در فرهنگ اسلامی، هدف غایی از ازدواج، نیل به آرامش و فلاح و رستگاری دنیوی و اخروی است. به بیان دیگر، اصلی ترین شاخصه و والاترین معیار موفقیت و سعادتمندی زن و شوهر، دل آرامی و نشاط روانی آنهاست. با نگرشی خردمندانه، انتظار معقول و مطلوب آن است که همه اطرافیان عروس و داماد، نیت خالصانه، رفتار صادقانه و تلاش ایثارگرانه خود را تنها در جهت تحکیم روابط میان آندو، تقویت روحیه آرامشگری و سکینه خاطر ایشان باشد.عروس خانمها می توانند صمیمی ترین یار، بامحبت ترین دوست و باوفاترین فرزند برای مادر شوهرهای صبور خود باشند و مادر شوهرها نیز می توانند برای همیشه مادری مهربان، دلسوز و پرعطوفت برای عروس خانم های فهیم و قدر شناس خویش باشند.

پس در نتیجه همه تلاش طرفین بر مواسات و ایجاد آرامش به دور از تنش باشد البته در هر صورت بحث ها و اختلافاتی به وجود می آید که باید از طریق گفتگو حل و فصل گردد. اما در مورد کارکردن باید بگوییم در منزل خانواده شوهر طبیعتاً یک سری از کارها وجود دارد که انجام آنها از دست عروس نیز ساخته است، اگر عروس خانم از همان ابتدا دست به کار زیاد بزند تصور خانواده نسبت به او تغییر می کند و علاقه دارند همیشه با ورود به منزل کارها را انجام دهد ولی اگر در حد متعادل و بدون ایجاد رویه منظمی کارهای منزل مادر شوهر را نیز انجام دهد، نه تنها نگرش دیگران نسبت به او تغییر نمی کند بلکه با دیده محبت به او می نگرند. در هر صورت قانون، «اعتدال» در روابط است. ممکن است جایی اقضای صمیمت بیشتر ایجاب کند که عروس نیز با خانواده گرم تر برخورد کند ولی گاهی ممکن است خانواده ای پذیرای این گرمی نباشد. انتخاب سلیقه برخورد صحیح عروس با مادر شوهر و دیگر اعضاء بر عهده خودش می باشد.

موفق باشید.