من هم عرض سلام و ادب و احترام دارم خدمت شما همراه گرامی سایت راسخون، و خداقوت میگویم.
پیامتان را خواندم، مشخص است که سخت تحت فشار هستید چرا که به دلایلی نتوانسته اید انتظارات خود و والدین تان را در امر تحصیل براورده سازید. گرچه ادامه 3 ترم باقی مانده چندان سخت نبود اما گویا علاقه به تحصیل در شما کمرنگ است. به نظر من اشکالی ندارد زیرا تا زمانی که فرد انگیزه لازم برای کاری را ندارد اجبار اطرافیان بیشتر سبب رنج او میشود و کار را سخت تر میکند. توصیه میکنم خونسردی خود را حفظ کنید و ابتدا این مسئله دلایل ان را برای خود روشن سازید. زمانی که بتوانید خود را قانع سازید، قانع کردن دیگران سخت نیست. سپس با توجه به نوع ارتباطی که با والدین خود دارید و با توجه به درجه صمیمیت فی مابین ، در زمان مناسب ، مسئله را بازگو نمایید. دلایل و توجیهات خود را بیان کرده و از برنامه و هدف کاری خود را نیز ذکر کنید. مسئولیت اشتباه خود مبنی بر عدم تلاش کافی و تصمیم خود را برعهده گرفته و قبل از این که انها شما را مذمت کنند، خود به ان اعتراف نمایید. اگر انها عصبانی شدند، صبور باشید و خود را کنترل کنید تا زمان کار خود را انجام دهد و والدین تان بتوانند این اقدام شما را بپذیرند. در صحبت های خود از زحمات انان تشکر کرده و عنوان کنید که در دغدغه انها برایتان مهم بوده و سعی دارید با ورود به بازار کار این زحمات را به ثمر برسانید. در هر حال بدانید که خودکشی چاره هیچ مشکلی نیست و با قدرت مردانه ، افکار منفی را از خود دور ساخته و مسئولیت اشتباه خود را پذیرا باشید. از طرفی هم لازم نیست که گزارش عملکرد خود را به دیگران ارائه دهید و نگران دیدگاه های انان باشید. اکنون نیز انرژی خود را صرف یافتن حرفه مورد علاقه و مهارت یابی در آن نمایید.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.