سلام. با تشکر از مراجعه شما به سایت راسخون و عذرخواهی بابت تاخیر در پاسخگویی به دلیل وجود مشکلات فنی؛

همراه گرامی به هر دلیلی که می خواهید با فرد مشروب خوار ارتباط داشته باشید، اشکال دارد و اخلاقا درست نیست. به خصوص که اگر این ارتباط جهت ازدواج باشد به هیچ عنوان ادامه ندهید. حتی اگر منظورتون ازدواج است، ازدواج با افرادی که در قید و بند اسلام و شرع نیستند، مثل افراد شرابخوار، برای انسان سودی ندارد، هر چند ثروتمند باشند! ازدواج با چنین افرادى به حیثیت و آبروى انسان لطمه وارد مى‌سازد.

اما حکم فقهی ازدواج با افراد شرابخوار به نظر تمامی مراجع این است که ازدواج با چنین افرادی جایز است، اما کراهت شدید دارد، زیرا موجب ناراحتى و اختلاف مى‌گردد. اما توجه داشته باشید که ازدواج با چنین افرادى، هم به دین و آخرت انسان لطمه مى‌زند و هم سعادت و آرامش خانوادگى انسان را در زندگی دنیوی، از او سلب مى‌کند.
 

تجربه نشان داده است که ازدواج با این افراد زن را هم به گناه می کشاند. تجربه نشان داده است که زن را معتاد می کند، تجربه در دادگاه نشان می دهد که بعضی زنان مطلقه به خاطر مشروبخواری شوهران بوده است.
 

مشروب خوار عقل و ذهن و استعداد خودش را از بین می برد و دست به جنایت های بزرگ می زند. پس از این افراد تا می توانید فرار کنید. هر نوع ارتباطی با این گناهکاران خودش گناه است.

در روایات در مقام مقایسه این عمل با دیگر اعمال به گونه ای تاکید شده که به خوبی تفاوت این گناه با سایر گناهان را نشان می دهد؛ به عنوان مثال از مولاى متقیان سؤال شد:

آیا فرمودید که شراب از دزدى و زنا بدتر است؟ حضرت فرمودند: "بلى، زناکننده شاید گناه دیگرى نکند، ولى شرابخوار چون شراب بخورد، زنا مى‌کند، آدم مى‌کشد، نماز را ترک مى‌کند. (الکافی، دارالکتب الاسلامیه، تهران، 1365 ه.ش، ج 6، ص 403)

از امام باقر سؤال شد که بزرگ‌ترین گناه کبیره کدام است؟ حضرت فرمودند: شرابخواری، خداوند به چیزى چون می خوارى نافرمانى نشده! ممکن است شخص نماز واجب خود را ترک کند و با مادر و دختر و خواهر خود زنا کند، درحالى که مست لایعقل باشد. (همان، ص 403)

و این مساله راز عمیق پلیدی شراب است که بستر و زمینه گناهان بسیار دیگر می شود؛ به دلیل همین پلیدی و مضرات گوناگون در روایات نیز بر پلیدی شراب تأکید فراوان شده و شراب، کلید تمام معصیت ها و منشأ و مادر تمام گناهان معرفی گردیده است.

از جمله این پیامدها آن است که در روایات گفته شده، نماز فرد شرابخوار تا چهل شبانه روز مورد قبول خداوند قرار نمی گیرد (میزان الحکمه، دارالحدیث، قم، 1377 ه.ش، عنوان 1126، حدیث 5148).