دانشجوی پزشکی 23 ساله هستم که دو سال دیگه درسم تمام میشود ادم بسیار مذهبی واز یه خانواده مذهبی هستم...

دانشجوی پزشکی 23 ساله هستم که دو سال دیگه درسم تمام میشود ادم بسیار مذهبی واز یه خانواده مذهبی هستم که سن ازدواج در خانواده ما بالا و حدود 26-27 سال است در حال حاضر درامدی هم از خودم ندارم و در 25 سالگی که درسم تمام میشود انشالله قصد 2 سال سربازی رفتن و بعد از ان هم 1 سال درس خواندن برای تخصص را دارم که عملا تا سن 28 سالگی هیج درامدی از خود نخواهم داشت و بعد از ان هم با حقوق ماهانه 400-500 هزار تومان یه دانشجوی تخصص تا 4-5 سال باید سر کنم در حال حاضر هم از خانمی در دانشگاه که 4 سال از بنده کوچکتر و هم رشته ی بنده هستند یعنی 4 ورودی پایین تر از ورودی بنده خوشم امده است. ایشان هم از خانواده ی بسیار مذهبی و هم شهری ما می باشند. از طرفی نیاز به ازدواج در بنده احساس میشود و از لحاظ عقلی هم خود را در این بلوغ می بینم ولی از طرفی نداشتن درامد و از طرف دیگر مخالفت احتمالی خانواده با سن ازدواج پایین و از طرفی هم سنگینی درس ها و نداشتن وقت برای درگیر شدن در چندین جبهه ی مختلف بنده را بر سر چند راهی گذاشته است و قسمت زیادی از وقت بنده صرف فکر کردن در مورد اینده می شود می خواستم در مورد ازدواج بنده و زمان و کیفیت ان و فردی بهتر است با او وصلت کنم مرا راهنمایی بفرمایید با تشکر از توجه شما و وقتی که برای بنده قرار دادید

پنجشنبه، 22 تير 1391

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

دانشجوی پزشکی 23 ساله هستم که دو سال دیگه درسم تمام میشود ادم بسیار مذهبی واز یه خانواده مذهبی هستم...

( تحصیلات : دکترا ، 23 ساله )

دانشجوی پزشکی 23 ساله هستم که دو سال دیگه درسم تمام میشود
ادم بسیار مذهبی واز یه خانواده مذهبی هستم که سن ازدواج در خانواده ما بالا و حدود 26-27 سال است
در حال حاضر درامدی هم از خودم ندارم و در 25 سالگی که درسم تمام میشود انشالله قصد 2 سال سربازی رفتن و بعد از ان هم 1 سال درس خواندن برای تخصص را دارم که عملا تا سن 28 سالگی هیج درامدی از خود نخواهم داشت و بعد از ان هم با حقوق ماهانه 400-500 هزار تومان یه دانشجوی تخصص تا 4-5 سال باید سر کنم

در حال حاضر هم از خانمی در دانشگاه که 4 سال از بنده کوچکتر و هم رشته ی بنده هستند یعنی 4 ورودی پایین تر از ورودی بنده خوشم امده است. ایشان هم از خانواده ی بسیار مذهبی و هم شهری ما می باشند.

از طرفی نیاز به ازدواج در بنده احساس میشود و از لحاظ عقلی هم خود را در این بلوغ می بینم ولی از طرفی نداشتن درامد و از طرف دیگر مخالفت احتمالی خانواده با سن ازدواج پایین و از طرفی هم سنگینی درس ها و نداشتن وقت برای درگیر شدن در چندین جبهه ی مختلف بنده را بر سر چند راهی گذاشته است و قسمت زیادی از وقت بنده صرف فکر کردن در مورد اینده می شود
می خواستم در مورد ازدواج بنده و زمان و کیفیت ان و فردی بهتر است با او وصلت کنم مرا راهنمایی بفرمایید

با تشکر از توجه شما و وقتی که برای بنده قرار دادید

مشاور: حسن نجفی

شرائط و ویژگی هایی برای مرد و زن الزامی است که با داشتن آن شرایط می توانند برای ازدواج اقدام کنند. بعضی از این شرایط عبارتند از: 1. رشد جسمانی: یعنی زن و مرد آمادگی های فیزیولوژیکی برای ازدواج را داشته باشند. 2. رشد اخلاقی: زن و مرد اصول اخلاقی، از قبیل احترام به یکدیگر، ملایمت در سخن گفتن، گذشت و عفو و اغماض را حتی الامکان رعایت کنند. 3. رشد اجتماعی: زن و مرد باید قادر به ایجاد رابطه اجتماعی بوده و به دیگران احترام بگذارند و نقش و وظایف و مسئولیت های خود را در برابر مناسبات اجتماعی به نحو مطلوب انجام دهند. 4. رشد عقلی: به توانایی و قابلیت اندیشیدن و قدرت تمیز صحیح از غلط اشاره دارد. 5. رشد عاطفی: به توانایی در مورد احساسات منفی و مثبت و بروز نفرت، خشم، عشق و شادی در محدوده مورد قبول اشاره دارد. زن و مرد باید توانایی داد و ستد عاطفی و تبادل مهر و محبت را داشته باشند. در ارتباط با آقایان از جمله شرایط دیگر با توجه به شرایط فعلی اجتماعی و اقتصادی می توان به وجود شغل مناسب، گذراندن خدمت سربازی، قدرت اداره زندگی از نظر اقتصادی، توانایی فراهم کردن مسکن اشاره داشت. همچنین به نکته دیگری که باید اشاره کرد این است که: یکی از شرایط لازم برای ازدواج سن افراد می باشد به نظر می رسد در جامعه ما دختران پس از سن 20 سالگی و پسران پس از 25 سالگی از پختگی و بلوغ فکری و عقلی لازم برای تشکیل خانواده برخوردار باشند. علاوه بر مطالب فوق، موارد زیادی داشته‌ایم که دختر و پسر حتی با یکدیگر نامزد می‌کنند و یا عقد می‌خوانند و پسر و دختر با رفت و آمد در محیط دانشگاه از تصمیم خود منصرف شده و شروع به ناسازگاری می‌کند تا بتواند از تعهد یکدیگر خارج شوند و با شخص دیگری ازدواج کنند. دلیل آن هم مشخص است، چون که زمان آشنایی آنها با یکدیگر ثبات فکری و شخصیتی نداشته‌اند و حتی از وضعیت آینده خود آگاه نبوده‌اند و پس از اینکه شرایط تغییر کرده، تصمیم نیز متزلزل شده است. دوست گرامی بهترین کار مشورت با خانواده است اگر به نتیجه مطلوبی رسیدید می توانید کارهای پاره وقت انجام دهید و شرایط خود را تغییر دهید. منتظر چندین سال دیگه نباشید و اگر میتوانید همزمان با تحصیل به اشتغال های پاره وقت بپردازید . از خدا طلب خیر کنیدو به او توکل کنید ان شاء الله آنچه خیر است محقق میشود .