ونوس
با سلام و روز بخیر خانومی هستم که 10 ماه از عقد ما...
با سلام و روز بخیر
خانومی هستم که 10 ماه از عقد ما میگذرد .در این چند ماه هیچ گونه بی احترامی نسبت به هم نداشتیم و هر روز عشق و علاقه ما به یکدیگر بیشتر میشود.خانواده های همدیگر تقریبا در یک سطح میباشند اما مادر ایشان کارمند هستند ولی مادر من خانه دار.
روزی شوهرم به محل کارش که هتل میباشد تماس گرفت و گوشی خود را ایفن گذاشت که منم صدا را بشنوم .با همکار خود که خانوم بود به طور خیلی صمیمی حرف زد که من از طرز صحبت کردن شوهرم ناراحت شدم .وقتی موضوع را بهش گفتم گفت ایشان همکار3 ساله و قدیمی من است.
میخواستم بدانم که چگونه به او بفهمانم و قانعش کنم که کارش غلط است و باید در رفتارش با همکار خود تجدید نظر کند.
من از آینده میترسم که مبادا در زندگی ما لطمه ای وارد کند.آیا من خانومی حساس هستم؟
این را هم اگویم که شوهرم منطقی است و حرفم برایش اهمیت دارد.
تحصیلات ایشان تا ترم 2 رشته هتل داری خواندند ولی به علت کار زیاد نتونست ادامه بده.
خودم بعد از گرفتن لیسانس به خواسته شوهرم سر کار نرفتم
با تشکر
مشاور: خانم سعیده صفری
باسلام. خواهر عزيزم همه ي زنان به دليل حس تملك نسبت به شوهر از چنين احساساتي برخوردارند ، احساس شما كاملا طبيعي است و در حد معمول سبب اشتياق ، شور و هيجان زيادي در رابطه تان مي شود ولي نبايد اجازه دهيد اين احساس زيباي تملك به حس بدبيني و عدم اعتماد نسبت به همسرتان تبديل شود. دوران عقد دوران شناخت عميق يكديگر است . اگر همسر شما مردي است كه از لحاظ اجتماعي و روابط بين فردي اش نسبت به شما بازتر عمل مي كند ، بهتر است در همين زمان در اين مورد باهم در يك زمان كاملا آرام و صميمي صحبت كنيد و به توافق برسيد. و اين مورد را جزء 30 درصد تفاوت هاي بين خودتان و او بدانيد و مطمئن باشيد با علاقه اي كه به او نشان خواهيد داد مطابق خواسته ي شما عمل خواهد كرد. ولي به نكته اي كه لازم است توجه كنيد از سرزنش او خودداري كنيد چون اين رفتار ناخوادآگاه مرد را به سمت ديگراني كه به ظاهر با او رفتار بهتري دارند سوق مي دهد . همچنين در اين مدتي كه با هم بوده ايدسابقه ي همسر خود را در نظر بگيريد اگر در همين دوران اهل ارتباطات ناصحيح نبوده و در رفت و آمدهاي خانوادگي ، مهماني ها و تعامل با دوستان به شما ثابت كرده اند كه در ارتباطاتشان حد و مرز مورد قبول شما را رعايت مي كند اين مورد را به حساب خطاهاي موردي بگذاريد و خطاهاي موردي قابل چشم پوشي است.اما نبايد حتي در برابر اين خطاهاي هر چند اندك هم كاملا بي تفاوت باشيد ، چون به نحوي بايد به همسرتان نشان دهيد كه از اين رفتار وي راضي نيستيد، تا سبب خودخوري و آزردگي روحي شما نشود. بهترين واكنش در مقابل اين رفتار سكوت معنادار همراه با اخم و كمي بي توجهي است. و بعد از پرسيدن دليل توسط همسرتان كه مطمئنا همان لحظه متوجه خواهند شد ، شما هم مي توانيد بگوييد كه از اين رفتارشان احساس خوبي نداريد.
