ناشناس
با سلام من همین طوری که برایتان مشخص کرده ام 20 سال...
با سلام من همین طوری که برایتان مشخص کرده ام 20 سال دارم و در خود نیاز ازدواج را احساس کرده ام و این مطلب را با خانواده یعنی با پدر و مادر خود مطرح کردم ولی با مخالفت شدید آنها روبرو شدم و دلایل آنها هم برای مخالفت این است که هنوز تو دانشجویی و نه کاری داری و سربازی هم نرفتی. ولی هرچه من با خود فکر می کنم با این شرایط جامعه واقعا آدم نمی تواند خودش را از گناه باز دارد و هر لحظه امکان معصیت برای انسان وجود دارد و ما هم که معصوم نیستیم و به فرموده پیامبر که فرمودند دین نگه داشتن در آخر الزمان از نگه داشتن زغال گداخته در کف دست سخت تر است گواه این مطلب می باشد. حالا من از جنابعالی این سوال را دارم آیا واقعا برای من ازدواج زود است و اقدام کردن برای آن خطرناک. به جز مطالب غریزه ای که بیشتر در ازدواج ها مطرح است مسائل دیگری هم وجود دارد که انسان به فکر ازدواج می افتد که خب یکی از آن مسائل می تواند مشکلات روحی و افسردگی های پیش آمده برای انسان باشد که می تواند انشاءالله با ازدواج رفع گردد. لطفا راهنمایی دقیقی مرا بکنید. آیا واقعا من باید به ازدواج فکر بکنم و برای آن اقدام کنم و خانواده را راضی کنم یا نه؟ با تشکر
مشاور: خانم مریم مردانی
با سلام و عرض ادب با نیت درستی به ازدواج فکر می کنید و مسیر درستی را انتخاب کره اید اما با توجه به شرایطی که دارید دشواری های خاصی را به همراه این مسیر خواهید داشت. در عین حال نارضایتی خانواده نیز قابل انتظار و درک است چراکه این نارضایتی ناشی از نگرانی آنها از آینده است. بهتر است برای این هدف برنامه ریزی کنید تا با کسب توانمندی های لازم هم کسب رضایت خانواده سهل تر گردد و هم مقدمات ازدواج را فراهم کنید. لازم است از هم اکنون به دنبال فراهم کردن مقدمات کاری متناسب با رشته و توانمندی هایتان باشید. البته این مسئله را هم در نظر داشته باشید که تحصیل در کنار اشتغال، دشواری های خاص خود را دارد و لازم است پیش از هر نوع تصمیم گیری محاسن و مشکلات راهی که در پیش دارید را به دقت بررسی کرده و در نهایت با اطمینان تصمیم خود را بگیرید تا بتوانید این اطمینان را به دیگران نیز انتقال دهید. کسب توانمندی های لازم و ایجاد مقدمات ازدواج و نیز داشتن برنامه ای منطقی و عملی در راستای ازدواج کمک می کند تا با ایجاد اعتماد و اطمینان در خانواده و در نتیجه کسب رضایت از جانب آنها از حمایت های آنها چه در بعد مادی و چه در بعد معنوی بهرمند گردید. اما درمورد آنچه از افسردگی بیان کردید لازم است عرض کنم که اگر افسردگی ناشی از احساس تنهایی و کاهش انگیزه زندگی به دلیل عدم ازدواج باشد می توان تا حدودی امیدوار به بهبودی وضع روانی شما در اثر ازدواج بود اما در صورتی که افسردگیتان ناشی از عوامل دیگری باشد و تا حدی عملکردتان را در زندگی دچار اشکال کرده باشد لازم است قبل از هرگونه اقدامی برای ازدواج به دنبال درمان آن از طریق رواندرمانی تحت نظر یک روانشناسی بالینی با صلاحیت باشید. چراکه فشارها و تنش های ناشی از ازدواج منجر به تشدید این علایم در شما گشته و ممکن است منجر به کاهش عملکرد و انگیزه در شما شده کیفیت فعالیتهایتان را کاهش دهد. پس با توکل، تعیین اهداف، برنامه ریزی و تلاش و با درک درست از مسیری که دارید انشاالله دستیابی به این هدف هم امکان پذیر
