پرسش :
لطفا دعايي را براي يافتن همسر باتقوا و مناسب، ذکرکنيد؟
پاسخ :
خداوند متعال، همه ي امور اين جهان را روي نظم و حکمت خاصي تدبيرکرده و براي هر پديده و واقع هاي علتها و اسبابي قرارداده است که رسيدن به هر هدف، جز از طريق علل و اسباب آن ممکن نيست.
مسئله ي انتخاب همسر و ازدواج از اموري است که از نظر خداوند متعال بسيار بااهميت است و به همين جهت در قرآن مجيد[1] و احاديث معصومين(ع) ويژگي هاي يک همسر مناسب بيان شده است. علاوه بر اين، مردي که مي خواهد همسر انتخاب کند، بايد سعي کند همسري انتخاب کند که همسان اوباشد(از نظر علمي و فرهنگي، اجتماعي، اقتصادي و...).
راه پيدا کردن همسر مناسب و باتقوا، اولاً، شناخت ملاکها و معيارهاي تقوا است و ثانياً، تحقيق کردن درباره ي وجود اين ملاکها و معيارها در دختر مورد نظر. اين تحقيق مي تواند از راه هاي مختلفي مانند صحبت کردن با خود فرد، بررسي سوابق خانوادگي ، بررسي سوابق دوستان نزديک ، تحقيق از همکاران و همسايگان و خويشان و نزديکان انجام شود. البته در اين مسير بايد از خداوند متعال هم به واسطه ي دعا کمک گرفت تا خداوند انسان را در انتخاب صحيح ياري کند. بنابراين، اول بايد حرکتکرد و از خداوند خواست که اين حرکت در مسير صحيح باشد و به حقيقت و مطلوب واقعي برسد. دعا و استعانت از خداوند در همه ي کارها به اين معني است و به هيچ وجه اسلام اجازه نمي دهد مردي که به دنبال پيدا کردن همسر است بدون هيچ گونه تلاش، تحقيق و جستجو و سوال کردن فقط با دعا، همسري صالح و شايسته را از خدا بخواهد. اين دعا ابداً مستجاب نميشود زيرا دعا وقتي مستجاب مي شود که براي رسيدن به هدف از راه فراهم آوردن اسباب و علل آن، تلاش کنيم و از خداوند متعال در جهت کمک و ياري هر چه بيشتر و به نتيجه رسيدن تلاشها و کوشش ها مدد بگيريم.
دعاهايي که در روايات و از زبان ائمه(ع) بيان شده است همگي بايد به همراه تلاش و کوشش و تحقيق همه جانبه براي انتخاب همسر باشد. يکي از دعاهايي که در اين زمينه از ائمه(ع) نقل شده، دعايي است که از حضرت علي(ع) نقل شده است، ايشان فرمودند: «هر يک از شما که خواست ازدواج کند بايد ابتدا دو رکعت نماز بخواند و در هر رکعت سوره ي فاتحةالکتاب و سوره ي يس را بخواند، وقتي که از نماز فارغ شد بعد از حمد و ثناي پروردگار، اين گونه بگويد: " اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي زَوْجَةً وَدُوداً وَلُوداً شَكُوراً غَيُوراً إِنْ أَحْسَنْتُ شَكَرَتْ وَ إِنْ أَسَأْتُ غَفَرَتْ وَ إِنْ ذَكَرْتُ اللَّهَ تَعَالَى أَعَانَتْ وَ إِنْ نَسِيتُ ذَكَّرَتْ وَ إِنْ خَرَجْتُ مِنْ عِنْدِهَا حَفِظَتْ وَ إِنْ دَخَلْتُ عَلَيْهَا سُرَّتْ وَ إِنْ أَمَرْتُهَا أَطَاعَتْنِي وَ إِنْ أَقْسَمْتُ عَلَيْهَا أَبَرَّتْ قَسَمِي وَ إِنْ غَضِبْتُ عَلَيْهَا أَرْضَتْنِي يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ هَبْ لِي ذَلِكَ فَإِنَّمَا أَسْأَلُكَه و لا آخِذ اِلاّ ما مَنَنْتَ و اَعْطَيْتَ". حضرت علي (ع) در ادامه فرمود: «کسي که اين (نماز و دعا) را انجام دهد، خداوند آنچه را خواسته است به او عطا مي کند.» [2]
ترجمه ي دعا:
پروردگارا، همسري مهربان و بچه آور و شکرگزار و باغيرت به من عطا کن که اگر به او نيکي کردم شکرگزار باشد، و اگر به او بدي کردم مرا ببخشد، و اگر ياد خدا کردم مرا ياري کند، و اگر خدا را فراموش کردم مرا به ياد خدا بيندازد، و اگر از نزد او خارج شدم (اسرار و اموال و آبروي مرا) حفظ کند، و اگر بر او وارد شدم مرا خوشحال سازد، و اگر او را به کاري امر کردم مرا اطاعت کند، و اگر بر عليه او قسم خوردم (که او کاري را انجام دهد) او (آن کار را انجام داده) و مرا از آن قسم بريءالذمّه کند، و اگر بر او غضب کردم مرا راضي سازد. اي پروردگار صاحب جلال و اکرام، چنين همسري را به من ببخش! پس به درستي که من او را از تو خواستهام و به من نمي رسد مگر آن چيزي که تو منت مي گذاري و عطا مي کني.»
پي نوشتها:
[1]نور، 26؛ تحريم، 5.
[2] جعفريات، ص 110(به نقل از نرم افزار جامع الاحاديث). اين دعا در کتاب بحارالأنوار، ج 100، ص 269 با اندکي تغيير اين گونه نقل شده است:
اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي زَوْجَةً صَالِحَةً وَدُوداً وَلُوداً شَكُوراً قَنُوعاً غَيُوراً إِنْ أَحْسَنْتُ شَكَرَتْ وَ إِنْ أَسَأْتُ غَفَرَتْ وَ إِنْ ذَكَرْتُ اللَّهَ تَعَالَى أَعَانَتْ وَ إِنْ نَسِيتُ ذَكَّرَتْ وَ إِنْ خَرَجْتُ مِنْ عِنْدِهَا حَفِظَتْ وَ إِنْ دَخَلْتُ عَلَيْهَا سُرَّتْ وَ إِنْ أَمَرْتُهَا أَطَاعَتْنِي وَ إِنْ أَقْسَمْتُ عَلَيْهَا أَبَرَّتْ قَسَمِي وَ إِنْ غَضِبْتُ عَلَيْهَا أَرْضَتْنِي يَا ذَاالْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ هَبْ لِي ذَلِكَ فَإِنَّمَا أَسْأَلُكَ وَ لَا أَجِدُ إِلَّا مَا قَسَمْتَ لِي.
منبع:سايت انوار طاها
خداوند متعال، همه ي امور اين جهان را روي نظم و حکمت خاصي تدبيرکرده و براي هر پديده و واقع هاي علتها و اسبابي قرارداده است که رسيدن به هر هدف، جز از طريق علل و اسباب آن ممکن نيست.
مسئله ي انتخاب همسر و ازدواج از اموري است که از نظر خداوند متعال بسيار بااهميت است و به همين جهت در قرآن مجيد[1] و احاديث معصومين(ع) ويژگي هاي يک همسر مناسب بيان شده است. علاوه بر اين، مردي که مي خواهد همسر انتخاب کند، بايد سعي کند همسري انتخاب کند که همسان اوباشد(از نظر علمي و فرهنگي، اجتماعي، اقتصادي و...).
راه پيدا کردن همسر مناسب و باتقوا، اولاً، شناخت ملاکها و معيارهاي تقوا است و ثانياً، تحقيق کردن درباره ي وجود اين ملاکها و معيارها در دختر مورد نظر. اين تحقيق مي تواند از راه هاي مختلفي مانند صحبت کردن با خود فرد، بررسي سوابق خانوادگي ، بررسي سوابق دوستان نزديک ، تحقيق از همکاران و همسايگان و خويشان و نزديکان انجام شود. البته در اين مسير بايد از خداوند متعال هم به واسطه ي دعا کمک گرفت تا خداوند انسان را در انتخاب صحيح ياري کند. بنابراين، اول بايد حرکتکرد و از خداوند خواست که اين حرکت در مسير صحيح باشد و به حقيقت و مطلوب واقعي برسد. دعا و استعانت از خداوند در همه ي کارها به اين معني است و به هيچ وجه اسلام اجازه نمي دهد مردي که به دنبال پيدا کردن همسر است بدون هيچ گونه تلاش، تحقيق و جستجو و سوال کردن فقط با دعا، همسري صالح و شايسته را از خدا بخواهد. اين دعا ابداً مستجاب نميشود زيرا دعا وقتي مستجاب مي شود که براي رسيدن به هدف از راه فراهم آوردن اسباب و علل آن، تلاش کنيم و از خداوند متعال در جهت کمک و ياري هر چه بيشتر و به نتيجه رسيدن تلاشها و کوشش ها مدد بگيريم.
دعاهايي که در روايات و از زبان ائمه(ع) بيان شده است همگي بايد به همراه تلاش و کوشش و تحقيق همه جانبه براي انتخاب همسر باشد. يکي از دعاهايي که در اين زمينه از ائمه(ع) نقل شده، دعايي است که از حضرت علي(ع) نقل شده است، ايشان فرمودند: «هر يک از شما که خواست ازدواج کند بايد ابتدا دو رکعت نماز بخواند و در هر رکعت سوره ي فاتحةالکتاب و سوره ي يس را بخواند، وقتي که از نماز فارغ شد بعد از حمد و ثناي پروردگار، اين گونه بگويد: " اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي زَوْجَةً وَدُوداً وَلُوداً شَكُوراً غَيُوراً إِنْ أَحْسَنْتُ شَكَرَتْ وَ إِنْ أَسَأْتُ غَفَرَتْ وَ إِنْ ذَكَرْتُ اللَّهَ تَعَالَى أَعَانَتْ وَ إِنْ نَسِيتُ ذَكَّرَتْ وَ إِنْ خَرَجْتُ مِنْ عِنْدِهَا حَفِظَتْ وَ إِنْ دَخَلْتُ عَلَيْهَا سُرَّتْ وَ إِنْ أَمَرْتُهَا أَطَاعَتْنِي وَ إِنْ أَقْسَمْتُ عَلَيْهَا أَبَرَّتْ قَسَمِي وَ إِنْ غَضِبْتُ عَلَيْهَا أَرْضَتْنِي يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ هَبْ لِي ذَلِكَ فَإِنَّمَا أَسْأَلُكَه و لا آخِذ اِلاّ ما مَنَنْتَ و اَعْطَيْتَ". حضرت علي (ع) در ادامه فرمود: «کسي که اين (نماز و دعا) را انجام دهد، خداوند آنچه را خواسته است به او عطا مي کند.» [2]
ترجمه ي دعا:
پروردگارا، همسري مهربان و بچه آور و شکرگزار و باغيرت به من عطا کن که اگر به او نيکي کردم شکرگزار باشد، و اگر به او بدي کردم مرا ببخشد، و اگر ياد خدا کردم مرا ياري کند، و اگر خدا را فراموش کردم مرا به ياد خدا بيندازد، و اگر از نزد او خارج شدم (اسرار و اموال و آبروي مرا) حفظ کند، و اگر بر او وارد شدم مرا خوشحال سازد، و اگر او را به کاري امر کردم مرا اطاعت کند، و اگر بر عليه او قسم خوردم (که او کاري را انجام دهد) او (آن کار را انجام داده) و مرا از آن قسم بريءالذمّه کند، و اگر بر او غضب کردم مرا راضي سازد. اي پروردگار صاحب جلال و اکرام، چنين همسري را به من ببخش! پس به درستي که من او را از تو خواستهام و به من نمي رسد مگر آن چيزي که تو منت مي گذاري و عطا مي کني.»
پي نوشتها:
[1]نور، 26؛ تحريم، 5.
[2] جعفريات، ص 110(به نقل از نرم افزار جامع الاحاديث). اين دعا در کتاب بحارالأنوار، ج 100، ص 269 با اندکي تغيير اين گونه نقل شده است:
اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي زَوْجَةً صَالِحَةً وَدُوداً وَلُوداً شَكُوراً قَنُوعاً غَيُوراً إِنْ أَحْسَنْتُ شَكَرَتْ وَ إِنْ أَسَأْتُ غَفَرَتْ وَ إِنْ ذَكَرْتُ اللَّهَ تَعَالَى أَعَانَتْ وَ إِنْ نَسِيتُ ذَكَّرَتْ وَ إِنْ خَرَجْتُ مِنْ عِنْدِهَا حَفِظَتْ وَ إِنْ دَخَلْتُ عَلَيْهَا سُرَّتْ وَ إِنْ أَمَرْتُهَا أَطَاعَتْنِي وَ إِنْ أَقْسَمْتُ عَلَيْهَا أَبَرَّتْ قَسَمِي وَ إِنْ غَضِبْتُ عَلَيْهَا أَرْضَتْنِي يَا ذَاالْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ هَبْ لِي ذَلِكَ فَإِنَّمَا أَسْأَلُكَ وَ لَا أَجِدُ إِلَّا مَا قَسَمْتَ لِي.
منبع:سايت انوار طاها
