پرسش :
1- آیا عرف مکان یا محل کار در میزان حدود شرعی مقرر برای حجاب مؤثر می‌باشد؟ (مثلاً زنان عشایر لرستانی که موهایشان در سن و سال خاصی بافته شده بیرون است یا زنان جنوب ایران که در عرف آنجا جوراب نمی‌پوشند یا زنان شمالی که در هنگام کار در زمین کشاورزی مقداری از شلوار خود را بالا می‌زنند یا زنان کارمند که در هنگام کار مقداری از دستانشان پیدا می‌گردد) 2- آیا رعایت نکردن حجاب مقرر شرعی گناه محسوب می‌گردد؟ اگر گناه می‌باشد گناه کبیره است یا صغیره؟ در هر فرضی (کبیره یا صغیره بودن) آیا قابل تعزیر می‌باشد؟ 3- آیا حاکم شرع می‌تواند زنانی را که در اجتماع یا انظار عمومی - موی سرشان پیدا است یا - زنانی که لباسی به تن دارند که برجستگی های بدن را نشان می‌دهد یا - زنانی که پوشش نامناسب دارند یا - زنانی که آرایش کرده باشند کیفر نماید؟
پاسخ :
زنانی که معمولا به صورت‌هائی که اگر آن‌ها را نمی‌کنند اعتنا نمی‌کنند مثل بادیه نشین‌ها که در روایات هم به آن اشاره شده از مواردی است که چشم پوشی از آنان با قید عدم ریبه لازم نیست گرچه زن باید خود از نامحرم بپوشاد و عدم توجه به پوشش اسلامی از گناهان کبیره است و اگر بی حجابی باعث جریحه دار شدن عفت عمومی کشور اسلامی شود تعزیز هم اشکال ندارد.
منبع: gorgani.ir
زنانی که معمولا به صورت‌هائی که اگر آن‌ها را نمی‌کنند اعتنا نمی‌کنند مثل بادیه نشین‌ها که در روایات هم به آن اشاره شده از مواردی است که چشم پوشی از آنان با قید عدم ریبه لازم نیست گرچه زن باید خود از نامحرم بپوشاد و عدم توجه به پوشش اسلامی از گناهان کبیره است و اگر بی حجابی باعث جریحه دار شدن عفت عمومی کشور اسلامی شود تعزیز هم اشکال ندارد.
منبع: gorgani.ir
