بعد از سال 1342 که اصلاحات ارضى صورت گرفت و زمین‌هایى که ارباب و رعیتى بود به رعیتها واگذار گردیده در روستایى ما چند نفر بودیم که یا زمین نداشتیم و یا کم داشتیم و در همین روستا قطعه زمینى بود که هم بایر بود و هم موات که به درد این روستا نمى‏خورد یعنى اگر زراعت آبى کاشته مى‌‏شد، آب وجود نداشت و اگر دیمى کاشته مى‌‏شد باز به علت سنگى و چاله بودن و غیره محصول نمى‏‌داد، زمین ذکر شده را ما شخم زدیم و چاله‌‌‏‌‌هاى آن را پر کردیم و آب در آوردیم که در حال حاضر باغ و یا مزرعه خیلى خوبى شده است آیا زمین مذکور اشکالى دارد؟