پرسش :
اگر نمازگزار شک کند که رکعت آخر نماز ظهر است یا اوّل عصر؛ تکلیفش چیست؟ آیا وسعت یا تنگی وقت، در حکم، تأثیر دارد؟
پاسخ :
بنا میگذارد که در نماز ظهر است؛ یعنی به قصد ظهر نماز را تمام کند اگر نماز ظهر را نخوانده باشد و این در صورتیست که در وقت مختص به ظهر یا مشترک باشد؛ اما در وقت مختص به عصر، در صورتی که قصد امر فعلی داشته، بدون تقیید به عنوان، بلکه مجرّد تطبیق در مقصود، قصد نماز عصر مینماید و اتمام میکند.
منبع: استفتائات از محضر حضرت آیتالله العظمی بهجت (دوره 4 جلدی)، ناشر: دفتر حضرت آیتالله العظمی محمدتقی بهجت، قم، 1386.
بنا میگذارد که در نماز ظهر است؛ یعنی به قصد ظهر نماز را تمام کند اگر نماز ظهر را نخوانده باشد و این در صورتیست که در وقت مختص به ظهر یا مشترک باشد؛ اما در وقت مختص به عصر، در صورتی که قصد امر فعلی داشته، بدون تقیید به عنوان، بلکه مجرّد تطبیق در مقصود، قصد نماز عصر مینماید و اتمام میکند.
منبع: استفتائات از محضر حضرت آیتالله العظمی بهجت (دوره 4 جلدی)، ناشر: دفتر حضرت آیتالله العظمی محمدتقی بهجت، قم، 1386.