آیا اشکالی دارد که احساساتم را در برابر کودکم به علت مرگ نزدیکانم بروز دهم؟

خیر. مرگ یک اتفاق جدی است و اگر برای یکی از اعضای خانواده اتفاق بیفتد، همان‌قدر که برای شما جدی و مهم است، برای کودکتان هم باید این‌گونه تلقی شود. با این همه بین ناراحت و غمگین‌بودن با این‌که به طور کلی با غصه‌خوردن از پا درآیید، تفاوت وجود دارد. این که کودکتان ببیند که شما گریه می‌کنید برای او خوب نیست. در حین این‌که اشک می‌ریزید و گریه می‌کنید، باید سعی کنید درباره خاطرات خوش گذشته مربوط به شخص فوت‌شده صحبت کنید، زیرا برای هردوی شما مفید خواهد بود.
 
منبع: کودک شما (مجموعه پرسش و پاسخ از یک سالگی تا پیش دبستانی)، دکتر کارول کوپر، مترجم: ملیحه وفایی، ناشر: کتاب سعدی، چاپ اول (1384).
 
پرسش و پاسخ مرتبط:

اگر کودکم بعد از مرگ پدرش، رفتارش عوض شود و بدتر شود، چه کار می‌توانم بکنم؟

کودکم هنوز نسبت به مرگ پدرش عکس‌العمل نشان نداده است. این مدت، چه موقع سپری می‌شود؟

چگونه می‌توانم به کودکم که پدرش فوت کرده کمک کنم؟

چگونه به کودکم کمک کنم تا با مرگ پدرش کنار بیاید؟

پدرم بیمار است و ممکن است بمیرد. چگونه این موضوع را به کودکم بگویم؟

کودکم با سقط جنین یا مرده به دنیاآمدن نوزاد چگونه کنار بیاید؟

آیا کودکان کم‌سن و سال باید در مراسم تدفین حضور داشته باشند؟

یک کودک در چه سنی می‌تواند مفهوم مرگ را درک کند؟

من و همسر قبلی‌ام به کودکم حرف‌های ضد و نقیض زده‌ایم. چه کار می‌توانم بکنم؟