کم خوابی و نگرانی کودک
پرسش :
فرزندم دچار کم خوابی است و چون مادرش پرستار و شب کار است، دائم نگران است. با او چه باید بکنم؟
پاسخ :
خواب برای کودکان، برخلاف بزرگسالان، چیز خوشایندی نیست. بزرگسالان از خوابیدن لذت می برند و این را یک نیاز فیزیولوژیکی می دانند، اما کودکان چنین برداشتی از خواب ندارند. آنها خوابیدن را به منزله جدا شدن از این دنیا می دانند و اصلا دوست ندارند بخوابند. به همین دلیل معمولا والدین با فرزندانشان در این مورد مشکل دارند. مثلا می گویند: برو بخواب، شب است، دیر می شود، فردا باید به مدرسه بروی؛ ولی فرزندشان امتناع می کند. برخی از بچه ها ادعا می کنند که می ترسند و نمی توانند بخوابند. آنها از والدینشان می خواهند که با آنها بخوابند.
موضوع های مختلف برای کودک ایجاد نگرانی می کند و مانع از خوابیدن او می شود. یکی می ترسد که از این دنیا واقعا بریده شود، یعنی بخوابد و دیگر بلند نشود؛ دیگری درباره مادرش فکر می کند که مبادا خودش بخوابد و بلایی بر سر مادرش بیاید و او را از دست بدهد. به این دلیل چنین کودکی تمایل زیادی دارد که هنگام خوابیدن تنها نباشد. کودکانی که از مادرانشان به نوعی دور هستند، مثلا مادر شب کار است، از شب بیشتر می ترسند، چرا که حمایت کننده شب در کنارشان نیست. به همین دلیل توصیه می شود که چنین مادرانی هنگام خواب فرزندشان را تنها نگذارند و با او صحبت کنند، برایش داستان بگویند و حرفهای خوشایند بزنند تا او به خواب رود. سپس می توانند فرزند خود را ترک کنند و به سراغ کار خود بروند.
منبع: پاسخ به والدین، دکتر سیما فردوسی، تهران: انتشارات صابرین، چاپ سیزدهم، 1394.
خواب برای کودکان، برخلاف بزرگسالان، چیز خوشایندی نیست. بزرگسالان از خوابیدن لذت می برند و این را یک نیاز فیزیولوژیکی می دانند، اما کودکان چنین برداشتی از خواب ندارند. آنها خوابیدن را به منزله جدا شدن از این دنیا می دانند و اصلا دوست ندارند بخوابند. به همین دلیل معمولا والدین با فرزندانشان در این مورد مشکل دارند. مثلا می گویند: برو بخواب، شب است، دیر می شود، فردا باید به مدرسه بروی؛ ولی فرزندشان امتناع می کند. برخی از بچه ها ادعا می کنند که می ترسند و نمی توانند بخوابند. آنها از والدینشان می خواهند که با آنها بخوابند.
موضوع های مختلف برای کودک ایجاد نگرانی می کند و مانع از خوابیدن او می شود. یکی می ترسد که از این دنیا واقعا بریده شود، یعنی بخوابد و دیگر بلند نشود؛ دیگری درباره مادرش فکر می کند که مبادا خودش بخوابد و بلایی بر سر مادرش بیاید و او را از دست بدهد. به این دلیل چنین کودکی تمایل زیادی دارد که هنگام خوابیدن تنها نباشد. کودکانی که از مادرانشان به نوعی دور هستند، مثلا مادر شب کار است، از شب بیشتر می ترسند، چرا که حمایت کننده شب در کنارشان نیست. به همین دلیل توصیه می شود که چنین مادرانی هنگام خواب فرزندشان را تنها نگذارند و با او صحبت کنند، برایش داستان بگویند و حرفهای خوشایند بزنند تا او به خواب رود. سپس می توانند فرزند خود را ترک کنند و به سراغ کار خود بروند.
منبع: پاسخ به والدین، دکتر سیما فردوسی، تهران: انتشارات صابرین، چاپ سیزدهم، 1394.
