احکام نماز بیماران | نماز و درد موضعی
پرسش :
گاهى اوقات درد کمر شدید است و نمى توانم نمازهایم را ایستاده بخوانم، با این وضع وظیفه من چیست؟
پاسخ :
آیت الله خامنه ای: اگر احتمال مى دهید که در آخر وقت بتوانید نماز خود را ایستاده بخوانید، بنابر احتیاط، باید تا آن هنگام صبر کنید، ولى اگر در اوّل وقت به خاطر عذرى نماز خود را نشسته خواندید و سپس تا آخر وقت عذر شما برطرف نشد نمازى که خوانده اید صحیح است و اعاده لازم نیست و اگر در اوّل وقت قادر بر نماز ایستاده نبودید و یقین داشتید که ناتوانى شما از نماز تا آخر وقت ادامه خواهد یافت، ولى قبل از آخر وقت عذر شما بر طرف شد و توانستید ایستاده نماز بخوانید باید نماز را به طور ایستاده اعاده کنید.[1]
آیات عظام امام و فاضل: اگر انسان احتمال بدهد که تا آخر وقت بتواند ایستاده نماز بخواند، مى تواند اول وقت نماز بخواند.[2]
آیت الله سیستانی: اگر انسان مأیوس نباشد که در آخر وقت بتواند ایستاده نماز بخواند، چنانچه اوّل وقت نماز را بخواند و در آخر وقت قدرت بر ایستادن حاصل نماید باید نماز را دوباره به جا آورد. ولی اگر مأیوس از آن باشد که بتواند نماز را ایستاده بخواند، اگر در اوّل وقت نماز را بخواند و سپس قدرت بر ایستادن پیدا کند، لازم نیست نماز را اعاده کند.[3]
آیات عظام صافی، نوری و مکارم: اگر انسان احتمال بدهد که تا آخر وقت بتواند ایستاده نماز بخواند بنابر احتیاط واجب باید نماز را تأخیر بیندازد. و در آخر وقت اگر نتوانست بایستد، مطابق وظیفه اش نماز به جا آورد.[4]
آیات عظام تبریزی و وحید: اگر انسان احتمال بدهد که تا آخر وقت بتواند ایستاده نماز بخواند، بهتر است نماز را تأخیر بیندازد. پس اگر نتوانست بایستد، درآخر وقت مطابق وظیفه اش نماز را به جا آورد، و در صـورتـى که اول وقـت نـمـاز را خـوانده و در آخر وقت قدرت بر ایستادن حاصل نمود باید نماز رادوباره به جا آورد.[5]
پی نوشت:
[1]. خامنه ای، اجوبة، س 457.
[2]. توضیح المسائل مراجع، م 976.
[3]. سیستانی، توضیح المسائل، م 962.
[4]. صافی، توضیح المسائل، م 985؛ نوری، توضیح المسائل، م 977؛ مکارم، توضیح المسائل، م 893.
[5]. تبریزی، توضیح المسائل، م 985؛ وحید، توضیح المسائل، م 985.
منبع: احکام پزشکی و بیماران، سید مجتبی حسینی و سید محمدتقی محمدی، نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، دفتر نشر معارف، ۱۳۹۴.
آیت الله خامنه ای: اگر احتمال مى دهید که در آخر وقت بتوانید نماز خود را ایستاده بخوانید، بنابر احتیاط، باید تا آن هنگام صبر کنید، ولى اگر در اوّل وقت به خاطر عذرى نماز خود را نشسته خواندید و سپس تا آخر وقت عذر شما برطرف نشد نمازى که خوانده اید صحیح است و اعاده لازم نیست و اگر در اوّل وقت قادر بر نماز ایستاده نبودید و یقین داشتید که ناتوانى شما از نماز تا آخر وقت ادامه خواهد یافت، ولى قبل از آخر وقت عذر شما بر طرف شد و توانستید ایستاده نماز بخوانید باید نماز را به طور ایستاده اعاده کنید.[1]
آیات عظام امام و فاضل: اگر انسان احتمال بدهد که تا آخر وقت بتواند ایستاده نماز بخواند، مى تواند اول وقت نماز بخواند.[2]
آیت الله سیستانی: اگر انسان مأیوس نباشد که در آخر وقت بتواند ایستاده نماز بخواند، چنانچه اوّل وقت نماز را بخواند و در آخر وقت قدرت بر ایستادن حاصل نماید باید نماز را دوباره به جا آورد. ولی اگر مأیوس از آن باشد که بتواند نماز را ایستاده بخواند، اگر در اوّل وقت نماز را بخواند و سپس قدرت بر ایستادن پیدا کند، لازم نیست نماز را اعاده کند.[3]
آیات عظام صافی، نوری و مکارم: اگر انسان احتمال بدهد که تا آخر وقت بتواند ایستاده نماز بخواند بنابر احتیاط واجب باید نماز را تأخیر بیندازد. و در آخر وقت اگر نتوانست بایستد، مطابق وظیفه اش نماز به جا آورد.[4]
آیات عظام تبریزی و وحید: اگر انسان احتمال بدهد که تا آخر وقت بتواند ایستاده نماز بخواند، بهتر است نماز را تأخیر بیندازد. پس اگر نتوانست بایستد، درآخر وقت مطابق وظیفه اش نماز را به جا آورد، و در صـورتـى که اول وقـت نـمـاز را خـوانده و در آخر وقت قدرت بر ایستادن حاصل نمود باید نماز رادوباره به جا آورد.[5]
پی نوشت:
[1]. خامنه ای، اجوبة، س 457.
[2]. توضیح المسائل مراجع، م 976.
[3]. سیستانی، توضیح المسائل، م 962.
[4]. صافی، توضیح المسائل، م 985؛ نوری، توضیح المسائل، م 977؛ مکارم، توضیح المسائل، م 893.
[5]. تبریزی، توضیح المسائل، م 985؛ وحید، توضیح المسائل، م 985.
منبع: احکام پزشکی و بیماران، سید مجتبی حسینی و سید محمدتقی محمدی، نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، دفتر نشر معارف، ۱۳۹۴.