احکام عزاداری | سوال پانزده

پرسش :

لطفاً در مورد مجالس عزاى امام حسین (علیه السلام) به سؤالات زیر پاسخ دهید: الف) آیا اقامه عزا براى حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) مى تواند همانند نماز موضوعیّت شرعى داشته، و جزء افضل عبادات و موجب تقرب الهى باشد؟ ب) ملاک موهون بودن یک سبک عزادارى چیست؟ آیا تشخیص وهن و بدعت در این امور با عرف است، یا مرجع متخصّصى در این خصوص وجود دارد؟ به طور کلّى آیا قبول نکردن هر نوع سبک عزادارى یا رد نفس عزادارى، مى تواند مصداق انکار ضروریّات دینى گردد؟ ج) آیا مى توان افعالى از قبیل لطمه زدن، پنجه کشیدن و سینه زدن و امثال آن را مستحب دانست؟ آیا استحباب براى این امور در نظر حضرت عالى ثابت است یا این که فقط بر اساس اصل اباحه آن را مباح دانسته و رجاء ثواب و اجر بر آن مترتب مى نمایید؟ د) آیا گریه بر حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) مى تواند مصداق و جانشین گریه از خشیت وخوف الهى شود؟ در این صورت آیا گریه بر آن حضرت در بین نماز جایز است؟ ه) آیا لخت شدن براى سینه زنى با رعایت شرایط جواز مى تواند جزء شعائر الهى باشد؟ به طور کلّى نظر حضرت عالى در مصادیق شعائر الهى چیست؟ و چه چیزهایى را مى توانیم شعائر الهى بدانیم؟ آیا مى توان گفت لخت شدن براى سینه زنى همچون بیدار ماندن در شب احیاهاى قدر و مانند آن است؟

پاسخ :
جواب الف تا د: عزادارى خامس آل عبا (علیه السلام) از افضل قربات و مهمترین شعائر دینى است که رمز مبارزه با ظلم و بیدادگرى و دفاع از کیان اسلام ومظلومان محسوب مى شود و نوع عزادارى معقول و صحیح از عرف گرفته مى شود و گریه بر آن حضرت طبق روایات ثواب بسیارى دارد؛ زیرا سبب احیاى برنامه آن حضرت است؛ ولى در حال نماز این گونه گریه ها جایز نیست.

جواب ه: لخت شدن به هنگام عزادارى جزء شعائر الهى نیست و در صورتى که در حضور زنان باشد حرام است و اگر زنان هم نباشند اشکال دارد.

منبع: استفتائات جدید، آیت‌‌ الله العظمی مکارم شیرازی دام ظله، جلد 4، تهیه و تنظیم: ابوالقاسم علیان نژادی، قم: انتشارات امام علی بن ابی‌طالب علیه ‌السلام، 1393.