تحریف نام پیامبر (ص) در انجیل
پرسش :
آیا نام پیامبر (صلى الله علیه و آله) در انجیل، تحریف شده است؟
پاسخ :
بدون شک، آن چه امروز در دست «یهود» و «نصارى» به نام «تورات» و «انجیل» است، کتاب هاى نازل شده بر پیامبران بزرگ خدا یعنى موسى و مسیح(علیهماالسلام) نیست، بلکه، مجموعه اى است از کتبى که به وسیله یاران آنها، یا افرادى که بعد از آنها پا به عرصه وجود گذاشتند، تألیف یافته است. یک مطالعه اجمالى در این کتاب ها، گواه زنده این مدعا است. خود مسیحیان و یهودیان نیز ادعائى جز این ندارند.
ولى با این حال، شکی نیست که قسمتى از تعلیمات موسى و عیسى(علیهماالسلام) و محتواى کتب آسمانى آنها، در ضمن گفته هاى پیروانشان به این کتاب ها انتقال یافته است، به همین دلیل، نه مى توان همه آن چه را در «عهد قدیم» (تورات و کتاب هاى وابسته به آن) و «عهد جدید» (انجیل و کتب وابسته به آن) آمده است، پذیرفت، و نه همه آن قابل انکار است، بلکه، مخلوطى است از تعلیمات این دو پیامبر بزرگ، با افکار و اندیشه هاى دیگران.
به هر حال، در کتاب هاى موجود، بشارت هاى فراوانى به ظهور بزرگى که نشانه هاى آن جز بر اسلام و آورنده آن تطبیق نمى کند، دیده مى شود.
قابل توجه این که غیر از پیشگوئى هائى که در این کتب دیده مى شود، و بر شخص پیامبر اسلام (صلى الله علیه وآله) صدق مى کند، در سه مورد از «انجیل یوحنا» روى کلمه «فارقلیط» تکیه شده است،(1) که در ترجمه هاى فارسى، به «تسلّى دهنده» ترجمه شده است، اکنون به متن «انجیل یوحنا» توجه کنید:
«و من از پدر خواهم خواست و او تسلى دهنده دیگر به شما خواهد داد که تا به ابد با شما خواهد ماند».(2)
و در باب بعد آمده: «و چون آن تسلّى دهنده بیاید که من از جانب پدر به شما خواهم فرستاد، یعنى روح راستى که از طرف پدر مى آید او درباره من شهادت خواهد داد».(3)
و در باب بعد نیز مى خوانیم: «لیکن به شما راست مى گویم که شما را مفید است که من بروم که اگر من نروم، آن تسلّى دهنده به نزد شما نخواهد آمد، اما اگر بروم او را به نزد شما خواهم فرستاد»!(4)
مهم این است: در متن سریانى «اناجیل» که از اصل «یونانى» گرفته شده، به جاى تسلّى دهنده «پارقلیطا» آمده، و در متن یونانى «پیرکلتوس» آمده، که از نظر فرهنگ یونانى به معنى «شخص مورد ستایش» است، معادل «محمّد، احمد».
ولى، هنگامى که ارباب کلیسا دیدند انتشار چنین ترجمه اى به تشکیلات آنها ضربه شدیدى وارد مى کند، به جاى «پیرکلتوس»، «پاراکلتوس» نوشتند!، که به معنى «تسلّى دهنده» است، و با این تحریف آشکار، این سند زنده را دگرگون ساختند، هر چند، با وجود این تحریف نیز، بشارت روشنى از یک ظهور بزرگ در آینده است.(5)
در اینجا شما را به ترجمه مطلبى که در «دائرة المعارف بزرگ فرانسه»، در این باره آمده است، جلب مى کنیم:
«محمّد مؤسس دین اسلام و فرستاده خدا و خاتم پیامبران است، کلمه محمّد به معنى بسیار حمد شده است، و از ریشه حمد که به معنى تجلیل و تمجید است، مشتق گردیده، و بر اثر تصادف عجیب، نام دیگرى که آن هم از ریشه حمد است و مرادف لفظ محمّد مى باشد، یعنى احمد براى او ذکر شده که احتمال قوى مى رود، مسیحیان حجاز، آن لفظ را به جاى فارقلیط به کار مى بردند.
احمد یعنى بسیار ستوده شده و بسیار مجلل، ترجمه لفظ پیرکلتوس است که اشتباهاً لفظ پاراکلتوس را جاى آن گذاردند، به این ترتیب، نویسندگان مذهبى مسلمان، مکرّر گوشزد کرده اند که مراد از این لفظ، بشارت ظهور پیامبر اسلام است. قرآن مجید نیز آشکار در آیه شگفت انگیز سوره صف به این موضوع اشاره مى کند».(6)
کوتاه سخن این که: معنى «فارقلیطا»، «روح القدس» یا «تسلّى دهنده» نیست، بلکه مفهومى معادل «احمد» دارد (دقت کنید).
پی نوشت:
(1). این تعبیر در «انجیل عربى» چاپ لندن، مطبعه «ویلیام وطس»، سال 1857 آمده است.
(2). «انجیل یوحنا»، باب 14، جمله 16 (و من از پدر سؤال مى کنم و تسلى دهنده دیگر به شما عطا خواهد کرد تا همیشه با شما بماند).
(3). «انجیل یوحنا»، باب 15، جمله 26 (لیکن چون تسلّى دهنده که او را از جانب پدر نزد شما مى فرستم آید یعنى روح راستى که از پدر صادر مى گردد او بر من شهات خواهد داد).
(4). «انجیل یوحنا»، باب 16، جمله 7 (و من به شما راست مى گویم که رفتن من براى شما مفید است زیرا اگر نروم تسلى دهنده نزد شما نخواهد آمد اما اگر بروم او را نزد شما مى فرستم). (این جمله ها را با کتاب «عهد جدید» که به همت انجمن پخش کتب مقدسه در میان ملل به چاپ رسیده تطبیق نموده ایم، به ترتیب صفحات 173 و 175).
(5). «الفرقان فى تفسیر القرآن»، جلد 27 و 28، صفحه 306، ذیل آیه مورد بحث. در آنجا متن سریانى جمله هاى فوق نیز دقیقاً آمده است.
(6). «دائرة المعارف بزرگ فرانسه»، جلد 23، صفحه 4176.
منبع: تفسیر نمونه، آیت الله العظمی مکارم شیرازی، دار الکتب الإسلامیه، چاپ بیست و ششم، ج 24، ص 86.
بدون شک، آن چه امروز در دست «یهود» و «نصارى» به نام «تورات» و «انجیل» است، کتاب هاى نازل شده بر پیامبران بزرگ خدا یعنى موسى و مسیح(علیهماالسلام) نیست، بلکه، مجموعه اى است از کتبى که به وسیله یاران آنها، یا افرادى که بعد از آنها پا به عرصه وجود گذاشتند، تألیف یافته است. یک مطالعه اجمالى در این کتاب ها، گواه زنده این مدعا است. خود مسیحیان و یهودیان نیز ادعائى جز این ندارند.
ولى با این حال، شکی نیست که قسمتى از تعلیمات موسى و عیسى(علیهماالسلام) و محتواى کتب آسمانى آنها، در ضمن گفته هاى پیروانشان به این کتاب ها انتقال یافته است، به همین دلیل، نه مى توان همه آن چه را در «عهد قدیم» (تورات و کتاب هاى وابسته به آن) و «عهد جدید» (انجیل و کتب وابسته به آن) آمده است، پذیرفت، و نه همه آن قابل انکار است، بلکه، مخلوطى است از تعلیمات این دو پیامبر بزرگ، با افکار و اندیشه هاى دیگران.
به هر حال، در کتاب هاى موجود، بشارت هاى فراوانى به ظهور بزرگى که نشانه هاى آن جز بر اسلام و آورنده آن تطبیق نمى کند، دیده مى شود.
قابل توجه این که غیر از پیشگوئى هائى که در این کتب دیده مى شود، و بر شخص پیامبر اسلام (صلى الله علیه وآله) صدق مى کند، در سه مورد از «انجیل یوحنا» روى کلمه «فارقلیط» تکیه شده است،(1) که در ترجمه هاى فارسى، به «تسلّى دهنده» ترجمه شده است، اکنون به متن «انجیل یوحنا» توجه کنید:
«و من از پدر خواهم خواست و او تسلى دهنده دیگر به شما خواهد داد که تا به ابد با شما خواهد ماند».(2)
و در باب بعد آمده: «و چون آن تسلّى دهنده بیاید که من از جانب پدر به شما خواهم فرستاد، یعنى روح راستى که از طرف پدر مى آید او درباره من شهادت خواهد داد».(3)
و در باب بعد نیز مى خوانیم: «لیکن به شما راست مى گویم که شما را مفید است که من بروم که اگر من نروم، آن تسلّى دهنده به نزد شما نخواهد آمد، اما اگر بروم او را به نزد شما خواهم فرستاد»!(4)
مهم این است: در متن سریانى «اناجیل» که از اصل «یونانى» گرفته شده، به جاى تسلّى دهنده «پارقلیطا» آمده، و در متن یونانى «پیرکلتوس» آمده، که از نظر فرهنگ یونانى به معنى «شخص مورد ستایش» است، معادل «محمّد، احمد».
ولى، هنگامى که ارباب کلیسا دیدند انتشار چنین ترجمه اى به تشکیلات آنها ضربه شدیدى وارد مى کند، به جاى «پیرکلتوس»، «پاراکلتوس» نوشتند!، که به معنى «تسلّى دهنده» است، و با این تحریف آشکار، این سند زنده را دگرگون ساختند، هر چند، با وجود این تحریف نیز، بشارت روشنى از یک ظهور بزرگ در آینده است.(5)
در اینجا شما را به ترجمه مطلبى که در «دائرة المعارف بزرگ فرانسه»، در این باره آمده است، جلب مى کنیم:
«محمّد مؤسس دین اسلام و فرستاده خدا و خاتم پیامبران است، کلمه محمّد به معنى بسیار حمد شده است، و از ریشه حمد که به معنى تجلیل و تمجید است، مشتق گردیده، و بر اثر تصادف عجیب، نام دیگرى که آن هم از ریشه حمد است و مرادف لفظ محمّد مى باشد، یعنى احمد براى او ذکر شده که احتمال قوى مى رود، مسیحیان حجاز، آن لفظ را به جاى فارقلیط به کار مى بردند.
احمد یعنى بسیار ستوده شده و بسیار مجلل، ترجمه لفظ پیرکلتوس است که اشتباهاً لفظ پاراکلتوس را جاى آن گذاردند، به این ترتیب، نویسندگان مذهبى مسلمان، مکرّر گوشزد کرده اند که مراد از این لفظ، بشارت ظهور پیامبر اسلام است. قرآن مجید نیز آشکار در آیه شگفت انگیز سوره صف به این موضوع اشاره مى کند».(6)
کوتاه سخن این که: معنى «فارقلیطا»، «روح القدس» یا «تسلّى دهنده» نیست، بلکه مفهومى معادل «احمد» دارد (دقت کنید).
پی نوشت:
(1). این تعبیر در «انجیل عربى» چاپ لندن، مطبعه «ویلیام وطس»، سال 1857 آمده است.
(2). «انجیل یوحنا»، باب 14، جمله 16 (و من از پدر سؤال مى کنم و تسلى دهنده دیگر به شما عطا خواهد کرد تا همیشه با شما بماند).
(3). «انجیل یوحنا»، باب 15، جمله 26 (لیکن چون تسلّى دهنده که او را از جانب پدر نزد شما مى فرستم آید یعنى روح راستى که از پدر صادر مى گردد او بر من شهات خواهد داد).
(4). «انجیل یوحنا»، باب 16، جمله 7 (و من به شما راست مى گویم که رفتن من براى شما مفید است زیرا اگر نروم تسلى دهنده نزد شما نخواهد آمد اما اگر بروم او را نزد شما مى فرستم). (این جمله ها را با کتاب «عهد جدید» که به همت انجمن پخش کتب مقدسه در میان ملل به چاپ رسیده تطبیق نموده ایم، به ترتیب صفحات 173 و 175).
(5). «الفرقان فى تفسیر القرآن»، جلد 27 و 28، صفحه 306، ذیل آیه مورد بحث. در آنجا متن سریانى جمله هاى فوق نیز دقیقاً آمده است.
(6). «دائرة المعارف بزرگ فرانسه»، جلد 23، صفحه 4176.
منبع: تفسیر نمونه، آیت الله العظمی مکارم شیرازی، دار الکتب الإسلامیه، چاپ بیست و ششم، ج 24، ص 86.
