پدرم بر خلاف میل من، اصرار به ازدواج فامیلی دارد؛ چکار کنم تا قانع شود؟
پرسش :
من یه پسر ۲۵ساله هستم. نزدیک به ۱سال هست که علاقمند به خواهر دوست خودم شدم و میخوام برم خواستگاری. جریان رو با مادرم در میان گذاشتم. مخالفت نکرد ولی گفت باید ببینم به هم میاین یا نه. منم گفتم باشه. از...
پاسخ :
دوست جوان، ابتدا باید به شما به خاطر تصمیمتان به ازدواج تبریک بگوییم. قطعا نابرده رنج، گنج میسر نمی شود... و شما باید خود را آماده تلاش و کوشش فراوان کنید تا به مطلوب خود برسید. البته این حرف بدان معنا نیست که دختر مورد نظر شما حتما فرد مناسبی است. برای شما هم بهتر آن است که سعی کنید موارد مورد نظر خود را به صورت کلی ارزیابی کنید و بدون نزدیک شدن و برقراری ارتباط عاطفی، برای خواستگاری اقدام کنید تا عواطف و علایق بیرونی در تصمیم شما بر ازدواج تأثیر نگذارد و بتوانید با چشمان باز انتخابی درست داشته باشید.
اگر در اقوام و فامیل مواردی را میشناسید که تمایلی به ازدواج با آنها دارید یا حداقل گرایش منفی ندارید، می توانید (باتوجه به شرط پدر که فقط با فامیل...) آنها را پیشنهاد دهید. اما اگر چنین مواردی وجود ندارد، باتوجه به این که شرط ازدواج با فامیل ، خیلی منطقی و درست نیست، بهتر است روی اقناع پدر محترمتان در ازدواج با غیر فامیل کار کنید. ما شناختی از شما و بخصوص پدرتان نداریم.
شما و به ویژه مادر محترم که با روحیات ایشان آشنا هستید بهتر می دانید چگونه و از چه راهی وارد شوید و صحبت کنید تا باب میل ایشان باشد. اگر می دانید اظهار نظر برخی افراد موجه (چه در فامیل چه در همسایگی یا دوست و آشنا، دکتر ، مهندس، معلم، روحانی...) می تواند نظر پدر را تغییر دهد (یا حداقل ایشان را اندکی نرم کند) حتما این کار را انجام دهید. منتها باید از این به بعد حرف شما این باشد که "نباید برای ازدواج محدود به فامیل شد" ؛ نه این که "من فقط و فقط باید با فلانی ازدواج کنم، یا از فلانی بدم می آید"!
در نهایت هم توصیه اکید می شود، اگر قرار شد به خواستگاری هر دختری بروید، بهتر است به همراه او، نزدیک مشاور روانشناس که در مشاوره ازدواج تجربه و تخصص بیشتری دارد بروید تا نکات ریز روانی و شخصیتی شما را مورد بررسی قرار دهد.
منبع: www.soalcity.ir
دوست جوان، ابتدا باید به شما به خاطر تصمیمتان به ازدواج تبریک بگوییم. قطعا نابرده رنج، گنج میسر نمی شود... و شما باید خود را آماده تلاش و کوشش فراوان کنید تا به مطلوب خود برسید. البته این حرف بدان معنا نیست که دختر مورد نظر شما حتما فرد مناسبی است. برای شما هم بهتر آن است که سعی کنید موارد مورد نظر خود را به صورت کلی ارزیابی کنید و بدون نزدیک شدن و برقراری ارتباط عاطفی، برای خواستگاری اقدام کنید تا عواطف و علایق بیرونی در تصمیم شما بر ازدواج تأثیر نگذارد و بتوانید با چشمان باز انتخابی درست داشته باشید.
اگر در اقوام و فامیل مواردی را میشناسید که تمایلی به ازدواج با آنها دارید یا حداقل گرایش منفی ندارید، می توانید (باتوجه به شرط پدر که فقط با فامیل...) آنها را پیشنهاد دهید. اما اگر چنین مواردی وجود ندارد، باتوجه به این که شرط ازدواج با فامیل ، خیلی منطقی و درست نیست، بهتر است روی اقناع پدر محترمتان در ازدواج با غیر فامیل کار کنید. ما شناختی از شما و بخصوص پدرتان نداریم.
شما و به ویژه مادر محترم که با روحیات ایشان آشنا هستید بهتر می دانید چگونه و از چه راهی وارد شوید و صحبت کنید تا باب میل ایشان باشد. اگر می دانید اظهار نظر برخی افراد موجه (چه در فامیل چه در همسایگی یا دوست و آشنا، دکتر ، مهندس، معلم، روحانی...) می تواند نظر پدر را تغییر دهد (یا حداقل ایشان را اندکی نرم کند) حتما این کار را انجام دهید. منتها باید از این به بعد حرف شما این باشد که "نباید برای ازدواج محدود به فامیل شد" ؛ نه این که "من فقط و فقط باید با فلانی ازدواج کنم، یا از فلانی بدم می آید"!
در نهایت هم توصیه اکید می شود، اگر قرار شد به خواستگاری هر دختری بروید، بهتر است به همراه او، نزدیک مشاور روانشناس که در مشاوره ازدواج تجربه و تخصص بیشتری دارد بروید تا نکات ریز روانی و شخصیتی شما را مورد بررسی قرار دهد.
منبع: www.soalcity.ir
