ازدواج موقت، تخریب کننده نهاد خانواده نیست؟
پرسش :
آیا تبلیغ و ترویج ازدواج موقت تخریب کننده نهاد خانواده نیست؟
پاسخ :
متاسفانه نابسامانایی در خصوص ازدواج موقت در جامعه ما ریشه دار و چند جانبه است. از ابعاد مختلف معرفتی، فکری، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و ... بر حقیقت و واقعیت این حکم خداوند و حدود آن جفا روا داشته شده، افراط و تفریط و کج فهمی و کج رفتاری در مورد این مساله در جامعه ما بیداد می کند.
ما معتقدیم ازدواج موقت امری است اضطراری و استثنائی، ولی در عین حال مهم و حیاتی که اگر در موقعیت و جایگاه تعریف شده خود مورد استفاده قرار گیرد و در عین حال شرایط و نکات دقیق ان مورد لحاظ واقع شود، تنها کلید حل بسیاری از مشکلات خاص و جدی جامعه محسوب می شود؛ اما در عین حال اگر به شکلی نادرست مطرح و مورد بهره برداری واقع شود ، مضرات و پیامدهای منفی و نامناسبی را به دنبال دارد.
البته وضعیت جامعه ما در این زمان بیش تر متاثر از جنبه تفریطی و نگاه منفی نسبت به این مساله مهم است تا جایی که می توان گفت ازدواج موقت به شکل درست آن در جامعه ما مطرود و مذموم است. اگر این حکم به شکل درست و صحیح مورد بهره برداری قرار می گرفت ، هزاران گناه و فحشا و آلودگی و در عین حال فشارهای روحی و جسمی طاقت فرسا و جانکاهی که دامان بسیاری از اقشار جامعه را گرفته، از بین می رفت ؛ اما حیف که این گونه نیست.
همین وضع نامناسب و نابسامان در این حوزه است که باعث می شود عده ای بی دلیل و بی حساب به دنبال ترویج و تبلیغ آن باشند و عده ای دیگر بی منطق و دور از عقل و درک در مقام انکار و تخطئه آن برآیند و این اصل راهگشا و حیاتی را مورد تمسخر و توهین قرار دهند ، اما در هر حال به نظر می رسد که خطر و ضرر ناشی از تابو بودن این مساله و دوری شدید جامعه حتی در مقام ضرورت در ورود در این عرصه به مراتب بیش تر از ضررهای احتمالی ترویج آن است.
مشکل جدی در این زمینه آن است که وقتی فردی به خود اجازه ارتباط نامشروع می دهد و در این عرصه وارد می شود ،به مرور زمان خود را خارج از حیطه دین و دین داری می داند و عملا خود را لایق حضور در جمع دینداران قلمداد نمی نماید یا به انکار همه چیز بر می خیزد و یا با ترک رفتارهای دینی و لایق ندانستن خود از تظاهر به دینداری ، عملا راه بازگشت را هم برای خود می بندد.
در واقع جامعه امروز ما نیازمند طرح درست و ترویج مثبت و منطقی ازدواج موقت اما در موقعیت و محدوده و نظام خاص خود است. اگر این امر به درستی ترویج گردد، نه مانع ازدواج دائم خواهد شد و نه موجب از دست رفتن آینده مطلوب دختران جامعه ، بلکه در حل بسیاری از مشکلات قشر بانوان به خصوص بانوانی که به هر دلیل موفق به ازدواج نشده و یا همسران خود را از دست داده اند ،نقش موثری ایفا می نماید.
نگاه کلی اسلام در این خصوص نگاهی خاص و در مقام اضطرار و ضرورت های خاص است. به همین دلیل بسیاری از تشویق و ترویج ها نسبت به این امر توسط برخی افراد در جامعه ما بر اساس نظر و دیدگاه مطلوب اسلامی نیست.
در روایات، ازدواج موقت و چند همسری تشویق نشده است. اگر در مواردی نسبت به متعه تشویق شده ،به جهت مبارزه با بدعتی بود که افرادی گذاردند و حلال خدا را حرام شمردند.(۱) ازدواج موقت به خودی خود مورد تشویق نیست، بلکه در روایاتی از ازدواج موقت بدون لزوم و ضرورت نهی شده است.(۲)
«بر ازدواج موقت اصرار نداشته باشید. بر شما لازم است بر ازدواج دائم، به عنوان سنت رسول خدا؛ پس با مشغول شدن به ازدواج موقت، از همسران خود غافل نگردید که آنان کافر شوند. از این حلال و حکم خداوند بیزاری بجویند. اجازه دهنده آن (یعنی ما امامان) را نفرین کنند و دشنام دهند».(۳)
پی‌نوشت‌ها:
۱. نظام حقوق زن در اسلام، ص ۸۲.
۲. وسایل الشیعه، ج ۷، ص ۲۶۷ ـ ۲۶۸.
۳. همان،ج ۲۱ ص ۲۳.
منبع: www.soalcity.ir
متاسفانه نابسامانایی در خصوص ازدواج موقت در جامعه ما ریشه دار و چند جانبه است. از ابعاد مختلف معرفتی، فکری، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و ... بر حقیقت و واقعیت این حکم خداوند و حدود آن جفا روا داشته شده، افراط و تفریط و کج فهمی و کج رفتاری در مورد این مساله در جامعه ما بیداد می کند.
ما معتقدیم ازدواج موقت امری است اضطراری و استثنائی، ولی در عین حال مهم و حیاتی که اگر در موقعیت و جایگاه تعریف شده خود مورد استفاده قرار گیرد و در عین حال شرایط و نکات دقیق ان مورد لحاظ واقع شود، تنها کلید حل بسیاری از مشکلات خاص و جدی جامعه محسوب می شود؛ اما در عین حال اگر به شکلی نادرست مطرح و مورد بهره برداری واقع شود ، مضرات و پیامدهای منفی و نامناسبی را به دنبال دارد.
البته وضعیت جامعه ما در این زمان بیش تر متاثر از جنبه تفریطی و نگاه منفی نسبت به این مساله مهم است تا جایی که می توان گفت ازدواج موقت به شکل درست آن در جامعه ما مطرود و مذموم است. اگر این حکم به شکل درست و صحیح مورد بهره برداری قرار می گرفت ، هزاران گناه و فحشا و آلودگی و در عین حال فشارهای روحی و جسمی طاقت فرسا و جانکاهی که دامان بسیاری از اقشار جامعه را گرفته، از بین می رفت ؛ اما حیف که این گونه نیست.
همین وضع نامناسب و نابسامان در این حوزه است که باعث می شود عده ای بی دلیل و بی حساب به دنبال ترویج و تبلیغ آن باشند و عده ای دیگر بی منطق و دور از عقل و درک در مقام انکار و تخطئه آن برآیند و این اصل راهگشا و حیاتی را مورد تمسخر و توهین قرار دهند ، اما در هر حال به نظر می رسد که خطر و ضرر ناشی از تابو بودن این مساله و دوری شدید جامعه حتی در مقام ضرورت در ورود در این عرصه به مراتب بیش تر از ضررهای احتمالی ترویج آن است.
مشکل جدی در این زمینه آن است که وقتی فردی به خود اجازه ارتباط نامشروع می دهد و در این عرصه وارد می شود ،به مرور زمان خود را خارج از حیطه دین و دین داری می داند و عملا خود را لایق حضور در جمع دینداران قلمداد نمی نماید یا به انکار همه چیز بر می خیزد و یا با ترک رفتارهای دینی و لایق ندانستن خود از تظاهر به دینداری ، عملا راه بازگشت را هم برای خود می بندد.
در واقع جامعه امروز ما نیازمند طرح درست و ترویج مثبت و منطقی ازدواج موقت اما در موقعیت و محدوده و نظام خاص خود است. اگر این امر به درستی ترویج گردد، نه مانع ازدواج دائم خواهد شد و نه موجب از دست رفتن آینده مطلوب دختران جامعه ، بلکه در حل بسیاری از مشکلات قشر بانوان به خصوص بانوانی که به هر دلیل موفق به ازدواج نشده و یا همسران خود را از دست داده اند ،نقش موثری ایفا می نماید.
نگاه کلی اسلام در این خصوص نگاهی خاص و در مقام اضطرار و ضرورت های خاص است. به همین دلیل بسیاری از تشویق و ترویج ها نسبت به این امر توسط برخی افراد در جامعه ما بر اساس نظر و دیدگاه مطلوب اسلامی نیست.
در روایات، ازدواج موقت و چند همسری تشویق نشده است. اگر در مواردی نسبت به متعه تشویق شده ،به جهت مبارزه با بدعتی بود که افرادی گذاردند و حلال خدا را حرام شمردند.(۱) ازدواج موقت به خودی خود مورد تشویق نیست، بلکه در روایاتی از ازدواج موقت بدون لزوم و ضرورت نهی شده است.(۲)
«بر ازدواج موقت اصرار نداشته باشید. بر شما لازم است بر ازدواج دائم، به عنوان سنت رسول خدا؛ پس با مشغول شدن به ازدواج موقت، از همسران خود غافل نگردید که آنان کافر شوند. از این حلال و حکم خداوند بیزاری بجویند. اجازه دهنده آن (یعنی ما امامان) را نفرین کنند و دشنام دهند».(۳)
پی‌نوشت‌ها:
۱. نظام حقوق زن در اسلام، ص ۸۲.
۲. وسایل الشیعه، ج ۷، ص ۲۶۷ ـ ۲۶۸.
۳. همان،ج ۲۱ ص ۲۳.
منبع: www.soalcity.ir
