عشق های دوره جوانی و نوجوانی را چگونه مدیریت کنیم؟

پرسش :

من دختری ۱۴ ساله هستم که ۶ ماهه تو فکر یه پسر ۱۶ ساله هستم و بهش گفتم که دوسش دارم ولی اون بی تفاوت بود ولی هر موقعه ای که نگاهش میکنم با نگاهش دنبالم میاد و حس میکنم میخواد بهم چیزی بگه ولی باهم اصلا...

پاسخ :
سنین نوجوانی، بخصوص در آستانه جوانی، دوره بحرانی از لحاظ ویژگی های روانشناختی محسوب می شوند. بنابراین نوعی سرکشی و طغیان و شاید غلیان برخی احساسات روحی روانی و یا جسمی، برای سن شما تا حدی طبیعی است. شما باید با توجه به این مسئله، بتوانید بر این عواطف و احساسات غلبه کنید و تا حد ممکن آن را مهار کرده تا به سلامت از این مرحله عبور کنید.

اگر مهر یک پسر در دل شما افتاده باشد و هردو قصد ازدواج داشته باشید، طبیعتا این مسئله به خودی خود بسیار قابل تقدیر و موجب خرسندی است، اما به نظر نمیرسد در چنین سن و سالی و در این موقعیت، شرایط ازدواج را داشته باشید. به هر حال شما در حال حاضر برای تشکیل زندگی نه حمایت کافی دارید، و نه اطلاعات و آمادگی آن را. از سویی پسری ۱۶ ساله به طور عادی نه درآمد مناسب، نه تحصیل و موقعیت آنچنانی برای تشکیل زندگی دارد و نه میتوان اعتماد آنچنانی به وی نمود.

البته ما در صورتیکه والدین (حتی در چنین سنی) با حمایت از فرزندانشان ایشان را به خانه بخت بفرستند، مخالف نیستیم و آن را تحسین می کنیم اما کمتر چنین مواردی پیش می آید. از سوی دیگر میتوانید فعلا این مورد را فراموش کنید تا مدتی بگذرد و موقعیت مناسب آن فرابرسد که این راه دوم طبیعتا راهی سخت به لحاظ تحمل برای شما خواهد بود. در هر صورت رابطه داشتن شما و ایشان به شکل مخفیانه، نادرست است و هرچند ممکن است لذت های لحظه ای به همراه داشته باشد اما قطعا عواقبی به دنبال خواهد داشت که موجب پشیمانی هر دوی شما می گردد.

منبع: www.soalcity.ir