امید به آینده و پیشرفت در خانواده ای مملو از مشکلات
پرسش :
در خانواده ای مملو از مشکلات زندگی می کنم. چطور امید به آینده و پیشرفت داشته باشم؟
شرح پرسش :
من یه دختر ۱۵ ساله ام تو تهران زندگی میکنم. از لحاظ ظاهری شاید هیچ مشکلی ندارم و از نظر تحصیل هم که همه معلما و مدیر و خلاصه همه با خیال اینکه من تو وضعیتی عالی هستم برای قبولیم تو فلان المپیاد علمی و فلان آزمون سراسری تیز هوشان شرط میبندن. اما راستش من اصلا در خانوادم وضع خوبی ندارم و مدارم در تنش و اظطراب هستیم و تنها دلیلشم مشکل مالیه. ما تا حالا در رفاه کامل بودیم اما پدرم یه جورایی میشه گفت ورشکست شد و الان هیچیه هیچی نداریم فقط یه خونه اجاره ای... با تمام احترامی که برای پدرم قائلم ولی باید بگم اون از زیر بار مشکلات شونه خالی کرد و مارو گذاشت و رفت و الان منم و مادرم و برادرم و سردرگمی که چکار کنم حالا با خونه ای که اجارشو نداریم با دست خالی منم که کاری از دستم بر نمیاد با خودم فکر میکنم اگه تو یه خانواده ای معمولی و آروم بودم چه سرنوشتی میتونستم داشته باشم و واقعا میتونستم پیشرفت کنم ولی حیف... فقط امیدم به عشقم خداست که کمکم کنه...
من یه دختر ۱۵ ساله ام تو تهران زندگی میکنم. از لحاظ ظاهری شاید هیچ مشکلی ندارم و از نظر تحصیل هم که همه معلما و مدیر و خلاصه همه با خیال اینکه من تو وضعیتی عالی هستم برای قبولیم تو فلان المپیاد علمی و فلان آزمون سراسری تیز هوشان شرط میبندن. اما راستش من اصلا در خانوادم وضع خوبی ندارم و مدارم در تنش و اظطراب هستیم و تنها دلیلشم مشکل مالیه. ما تا حالا در رفاه کامل بودیم اما پدرم یه جورایی میشه گفت ورشکست شد و الان هیچیه هیچی نداریم فقط یه خونه اجاره ای... با تمام احترامی که برای پدرم قائلم ولی باید بگم اون از زیر بار مشکلات شونه خالی کرد و مارو گذاشت و رفت و الان منم و مادرم و برادرم و سردرگمی که چکار کنم حالا با خونه ای که اجارشو نداریم با دست خالی منم که کاری از دستم بر نمیاد با خودم فکر میکنم اگه تو یه خانواده ای معمولی و آروم بودم چه سرنوشتی میتونستم داشته باشم و واقعا میتونستم پیشرفت کنم ولی حیف... فقط امیدم به عشقم خداست که کمکم کنه...
پاسخ :
دوست نوجوان، متاسفیم که در وضعیت خانوادگی و اقتصادی نامناسبی هستید، اما همانطور که خودتان هم اشاره کردید با امید به لطف و عنایت خداوند بزرگ و توانا و البته تلاش خودتان و تمامی اعضای خانواده انشالله از این مرحله سخت زندگی نیز عبور خواهید کرد. هرچند هیچگونه اطلاعات و شناختی از خانواده شما و پدر گرامی تان نداریم اما مطمئن هستیم که به هر صورت ایشان هم علیرغم علاقه به خانواده، به سبب فشار اقتصادی و مشکلاتی که در حال حاضر برایشان پش آمده چنین کاری کرده اند. که صدالبته ممکن است این کار ایشان و تصمیم ایشان نادرست باشد.
با این که ممکن است بسیاری از چیزهایی که تا چندی پیش از وجود آنها بهره مند بودید، درحال حاضر وجود نداشته باشد اما این را به یقین بدانید که بزرگترین سرمایه هر فرد، خانواده او هستند و بزرگترین سرمایه هر خانواده هم افراد آن! پس قدر مادر، و برادر و خواهر را بدانید و سعی کنید اولا تا جای ممکن خود را با شرایط سخت اکنون تطبیق دهید و در مرحله بعد سعی کنید همگی به کمک هم سهمی در ساختن دوباره زندگی داشته باشید. قطعا سهم شما در این میان، درس خواندن بیشتر و تلاش بیشتر خواهد بود به علاوه این که سعی کنید هزینه ای بر خانواده اضافه نکنید.
نکته ای که باید اضافه کنیم این است که اگر در اولیا و مدیران و معلمان مدرسه، کسی را می شناسید که هم به او اطمینان و اعتماد کامل دارید و هم ایشان به لحاظ فکری و تصمیمگیری انسان توامند و با تجربه ای هستند، بهتر است وضعیت زندگی خود را با ایشان درمیان بگذارید. با این کار هم فشار روانی این مسئله اندکی کاسته می شود و هم ایشان میتوانند به شما در جهت بهبود وضعیت کمک (حداقل کمک فکری) کنند.
منبع: www.soalcity.ir
دوست نوجوان، متاسفیم که در وضعیت خانوادگی و اقتصادی نامناسبی هستید، اما همانطور که خودتان هم اشاره کردید با امید به لطف و عنایت خداوند بزرگ و توانا و البته تلاش خودتان و تمامی اعضای خانواده انشالله از این مرحله سخت زندگی نیز عبور خواهید کرد. هرچند هیچگونه اطلاعات و شناختی از خانواده شما و پدر گرامی تان نداریم اما مطمئن هستیم که به هر صورت ایشان هم علیرغم علاقه به خانواده، به سبب فشار اقتصادی و مشکلاتی که در حال حاضر برایشان پش آمده چنین کاری کرده اند. که صدالبته ممکن است این کار ایشان و تصمیم ایشان نادرست باشد.
با این که ممکن است بسیاری از چیزهایی که تا چندی پیش از وجود آنها بهره مند بودید، درحال حاضر وجود نداشته باشد اما این را به یقین بدانید که بزرگترین سرمایه هر فرد، خانواده او هستند و بزرگترین سرمایه هر خانواده هم افراد آن! پس قدر مادر، و برادر و خواهر را بدانید و سعی کنید اولا تا جای ممکن خود را با شرایط سخت اکنون تطبیق دهید و در مرحله بعد سعی کنید همگی به کمک هم سهمی در ساختن دوباره زندگی داشته باشید. قطعا سهم شما در این میان، درس خواندن بیشتر و تلاش بیشتر خواهد بود به علاوه این که سعی کنید هزینه ای بر خانواده اضافه نکنید.
نکته ای که باید اضافه کنیم این است که اگر در اولیا و مدیران و معلمان مدرسه، کسی را می شناسید که هم به او اطمینان و اعتماد کامل دارید و هم ایشان به لحاظ فکری و تصمیمگیری انسان توامند و با تجربه ای هستند، بهتر است وضعیت زندگی خود را با ایشان درمیان بگذارید. با این کار هم فشار روانی این مسئله اندکی کاسته می شود و هم ایشان میتوانند به شما در جهت بهبود وضعیت کمک (حداقل کمک فکری) کنند.
منبع: www.soalcity.ir
.jpg "5 ابزار ضروری برای زنده ماندن در صعودهای زمستانی")
