غللبه بر خجالتی بودن
پرسش :
نوجوانی خجالتی بوده و نمی‌توانم در جمع صحبت کنم، لطفا راهنمایی نمایید؟
پاسخ :
توجه شما را به مطالب زیر جلب می‌کنم؛
۱- با افزایش و یا فراگیری توانمندی های جدید(علمی، هنری، ورزشی، مهارتی و...) میزان اعتماد به نفس خود را بالاتر ببرید.
۲- از انتقاد و سختگیری افراطی نسبت به خود پرهیز کنید.
۳- ورای هر احساسی، فکری نهفته است لذا فکر و یا افکاری که منجر به احساس خجالت در شما می‌شوند را به صورت شفاف کشف کنید و آنها را به چالش بکشید. مثلا ممکن است علت احساس خجالت شما این باشد که فکر کنید دیگران به شما خواهند خندید و یا به صحبتهای شما توجه نکنند و... .
شما لازم است این فکر را به طرق مختلف و از جمله افکار زیر به چالش بکشید؛
- معلوم نیست که به من بخندند و من نباید به خاطر یک احتمال خودم را از ابراز وجود محروم کنم.
- بر فرض که به من بخندند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ چه چیزی از لیاقتهای من کم می‌شود؟
- همانطور که من برخی از افراد و یا رفتار آنان را نمی‌پسندم، قرار نیست همه افراد هم من را مورد تایید قرار دهند.
- من برای تایید دیگران زندگی نمی‌کنم... .
۴- تدریجا و با گامهای کوچک شروع به صحبت کنید و از خود توقع زیاد نداشته باشید. مثلا چند جمله گفتن را برای خود یک موفقیت بدانید و رفته رفته در موقعیتهای مختلف سطح آن را افزایش دهید.
۵- در موقع صحبت کردن، خوب است وسیله‌ای مانند تسبیح، خودکار و یا هر شی دیگری را در دست داشته باشید.
۶- قبل از صحبت نفسی عمیق بکشید و یا جرعه‌ای آب بنوشید.
۷- زیر لب نام خدای بزرگ را زمزمه کنید و از حضرتش در همه امور استعانت بجویید.(نماز، قرآن ...)
۸- به خاطر داشته باشید، مردم گرفتاریها و دغدغه های زیادی دارند که چنین فرصتی ندارند که بر صحبت کردن و یا صحبت نکردن شما متمرکز شوند، ایشان کار خود را می‌کنند، شما هم کار خود را کنید و به دیگران توجه نداشته باشید.
منبع: www.soalcity.ir
توجه شما را به مطالب زیر جلب می‌کنم؛
۱- با افزایش و یا فراگیری توانمندی های جدید(علمی، هنری، ورزشی، مهارتی و...) میزان اعتماد به نفس خود را بالاتر ببرید.
۲- از انتقاد و سختگیری افراطی نسبت به خود پرهیز کنید.
۳- ورای هر احساسی، فکری نهفته است لذا فکر و یا افکاری که منجر به احساس خجالت در شما می‌شوند را به صورت شفاف کشف کنید و آنها را به چالش بکشید. مثلا ممکن است علت احساس خجالت شما این باشد که فکر کنید دیگران به شما خواهند خندید و یا به صحبتهای شما توجه نکنند و... .
شما لازم است این فکر را به طرق مختلف و از جمله افکار زیر به چالش بکشید؛
- معلوم نیست که به من بخندند و من نباید به خاطر یک احتمال خودم را از ابراز وجود محروم کنم.
- بر فرض که به من بخندند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ چه چیزی از لیاقتهای من کم می‌شود؟
- همانطور که من برخی از افراد و یا رفتار آنان را نمی‌پسندم، قرار نیست همه افراد هم من را مورد تایید قرار دهند.
- من برای تایید دیگران زندگی نمی‌کنم... .
۴- تدریجا و با گامهای کوچک شروع به صحبت کنید و از خود توقع زیاد نداشته باشید. مثلا چند جمله گفتن را برای خود یک موفقیت بدانید و رفته رفته در موقعیتهای مختلف سطح آن را افزایش دهید.
۵- در موقع صحبت کردن، خوب است وسیله‌ای مانند تسبیح، خودکار و یا هر شی دیگری را در دست داشته باشید.
۶- قبل از صحبت نفسی عمیق بکشید و یا جرعه‌ای آب بنوشید.
۷- زیر لب نام خدای بزرگ را زمزمه کنید و از حضرتش در همه امور استعانت بجویید.(نماز، قرآن ...)
۸- به خاطر داشته باشید، مردم گرفتاریها و دغدغه های زیادی دارند که چنین فرصتی ندارند که بر صحبت کردن و یا صحبت نکردن شما متمرکز شوند، ایشان کار خود را می‌کنند، شما هم کار خود را کنید و به دیگران توجه نداشته باشید.
منبع: www.soalcity.ir
