منجی موعود در کتب مقدس یهودیان

پرسش :

در کتاب های یهودیان چه اشاراتی به وجود «منجی» شده است؟

پاسخ :
با مراجعه به کتاب هاى مقدس یهود پى مى بریم که اشارات و تصریحات فراوانى به مسئله موعود جهانى شده است. از جمله کتاب هایى که در آنها به این موضوع اشاره شده کتاب دانیال نبى، کتاب حجى نبى، کتاب صفیناى نبى، کتاب اشعیاى نبى و زبور داوود است. لذا در قرآن کریم مى خوانیم : 

«وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ * أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُونَ»(1)؛
(و به تحقیق در زبور بعد از ذکر نوشتیم * که همانا زمین را بندگان صالح من به ارث خواهند برد).

در زبور داوود مى خوانیم:
«بار خدایا حکومت خود را به مَلِک ببخش و عدالتت را به فرزند مَلِک عطا فرما تا به نیکى بین مردم حکم کرده و بر افتادگان انصاف دهد ... تمام پادشاهان بر او خضوع کرده و همه ملت ها خدمتگذار او گردند ...».(2)

پی‌نوشت‌ها:
(1). سوره انبیاء، آیه 105.
(2). کتاب مقدس (ترجمه قدیم با حروفچینی و رسم الخط جدید)، نشر انگلستان، ایلام، چاپ 3، 2002 م، مزمور 72، ص 685، مزمور سلیمان.

منبع: موعود شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران، قم، چاپ هفتم، 1390، ص 109.