احکام وصیت | سوال سیزده
پرسش :
مرحوم پدرم اهل و ساکن سعدآباد گرگان در محضر رسمی در مورخه 1351/3/18 وصیت نموده که ثلث اموالش جهت صوم و صلاة و رد مظالم داده شود و مازاد بر ثلث به دخترها غیر از نساء مبلغ هفتاد هزار ریال داده شود اکنون از آن جایی که شوهر خواهرهای من افرادی ناباب هستند نسبت به این وصیت نامه بی اعتنا بوده و می گویند ما کاری به گفتار مرحوم نداریم. بنده مقلد شما و خدمتگزار دین اسلام شیعه اثنی عشری هستم و به خاطر خدا با داشتن هفتاد سال سن و یازده فرزند که اولی آن ها اکنون چهل سال دارد پدرم را که زمان فوت درست صد سال داشت نگهداری کردم. دستور بفرمایید از نظر شرعی این وصیت نامه که تنها و آخرین وصیت پدرم می باشد چه صورتی پیدا خواهد کرد و من که تنها فرزند پسر و همچنین اولاد ارشد او هستم چه کنم؟ آیا طبق این وصیت مراجع قانونی باید عمل کنند یا خیر؟
پاسخ :
بسمه تعالی، وصیت اگر به وجه شرعی ثابت باشد عمل به آن لازم است و تغییر آن جایز نیست و بدون عمل به وصیت ورثه نمی توانند در ترکه تصرف کنند.
منبع: استفتائات امام خمینی(ره)، جلد 7، ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)، تهران، 1392 ش.
بسمه تعالی، وصیت اگر به وجه شرعی ثابت باشد عمل به آن لازم است و تغییر آن جایز نیست و بدون عمل به وصیت ورثه نمی توانند در ترکه تصرف کنند.
منبع: استفتائات امام خمینی(ره)، جلد 7، ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)، تهران، 1392 ش.