توفیق یاری امان زمان علیه السلام و نظارت حضرت بر اعمال ما
پرسش :
چگونه می‌توان فهمید که ما جزء یاران حضرت مهدی (علیه السلام) هستیم؟ امام زمان (علیه السلام) چگونه ناظر اعمال ماست؟
پاسخ :
می‌توانیم با نگاهی به زندگی خود ببینیم که در طول عمر خویش، چند بار مقابل ظلم و ستم ایستاده‌ایم، از رفاه خود گذشته‌ایم، مستضعفین را یاری کرده‌ایم، در محو طاغوت و باطل کوشیده‌ایم؟
در مناطقی که انقلاب به حقی می‌شود، آیا از مبارزان و حمایت کننده‌ها هستیم یا از ساکتین؟ در مواردی که به گذشت و ایثار ما نیاز است، آیا اهل گذشت و ایثار هستیم یا نه؟ آن جا که به هجرت نیاز هست، هجرت می‌کنیم یا نه؟ حتی در مواردی که اهل عمل باشیم باز خطر بدعاقبتی وجود دارد.
گروه‌هایی از یهودیان به انتظار پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) به مدینه هجرت کردند؛ چون شنیده بودند که محل حکومت حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) مدینه است؛ ولی در زمان ظهور پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) با آن که پیامبر را به خوبی می‌شناختند، ایمان نیاوردند: (فَلَمَّا جَاءَهُمْ مَا عَرَفُوا کَفَرُوا بِهِ)؛(1) یعنی اول اهل عمل شدند و مهاجرت هم کردند؛ ولی سرانجام در امتحان خود شکست خوردند.
چه بسیارند افرادی که در شرایط ویژه‌ای قول‌های زیادی می‌دهند، تعهدها یا نذرها یا سوگندها و قراردادهایی را با خدای خود می‌بندند؛ اما در هنگام عمل بد عاقبت می‌شوند!
اگر اشتباهی بکنیم و بدانیم که از اشتباه ما فیلمبرداری کردند؛ اگر حرف چرند و پرندی بزنیم و بدانیم این حرف ضبط شده و می‌خواهند حرف ما را خدمت رهبر انقلاب ببرند و پخش کنند؛ اصلاً دیگر خوابمان نمی‌برد و فکر می‌کنیم باید از این مملکت فرار کنیم.
اگر بدانیم یکی از حرف‌های ما لو رفته است، یا مثلاً کاری کردیم که در حال ارتکاب آن کار، عکس ما را گرفته‌اند، از ترس رنگ در صورتمان نخواهد ماند. در اصول کافی آمده است که تمام کارهای مسلمان، چه خوب و چه بد، خدمت حضرت مهدی می‌رسد؛ پس حالا که حضرت مهدی کارهای شما را می‌داند حداقل خجالت بکشید و سعی کنید خلافی انجام ندهید. حداقل روزی، یا چند روز یک بار به ایشان توجهی داشته باشید: «اَلسَّلامَ عَلَیکَ یا بَقَیةَ الله فی أرضه» او هم خیلی ناراحت است.
اگر در فیلمی ببینید که چند نفر اسرائیلی بر سر یک فلسطینی آزادی خواه مسلمان ریخته و با سنگ استخوان بازوی او را می‌شکنند، هر حالی که پیدا کنید، میلیون برابر درباره‌ی حضرت مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) مصداق دارد؛ چرا که غیرت او خدایی است.
یک روز به علی بن ابی طالب (علیه السلام) گفتند: «لشکر کفر به خانه یک نفر غیر مسلمان ریخته و طلاهای زن خانه را کنده و برده است.» حضرت فرمودند: «اگر مسلمان از غصه بمیرد، جا دارد.» در حالی که آن زن مسلمان نبوده اما چون در کشور اسلامی زندگی می‌کند، کسی حق ندارد به خانه او بریزد و با او چنین رفتاری داشته باشد بنابراین جای آن را دارد که مسلمان غیرتمند از شنیدن آن از غصه بمیرد.
پی‌نوشت:
1. سوره بقره (2)، آیه 89
منبع: جهت نما (چهل پرسش و پاسخ مهدوی)، محسن قرائتی، ناشر: انتشارات بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود (علیه السلام)، چاپ دوم، تابستان 1393.
چگونه بفهمیم که از یاران امام زمان هستیم؟
با توجه به این که اهداف امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) مشخص شده است، می‌توانیم با ارزیابی خود درباره‌ی میزان اهتمام ما به اجرای این اهداف به این سؤال پاسخ دهیم. برخی از این اهداف مهم عبارتند از: نابودی ظلم و ستم، گسترش عدالت، اقامه دین و مکتب الهی و اجرای احکام خداوند.می‌توانیم با نگاهی به زندگی خود ببینیم که در طول عمر خویش، چند بار مقابل ظلم و ستم ایستاده‌ایم، از رفاه خود گذشته‌ایم، مستضعفین را یاری کرده‌ایم، در محو طاغوت و باطل کوشیده‌ایم؟
در مناطقی که انقلاب به حقی می‌شود، آیا از مبارزان و حمایت کننده‌ها هستیم یا از ساکتین؟ در مواردی که به گذشت و ایثار ما نیاز است، آیا اهل گذشت و ایثار هستیم یا نه؟ آن جا که به هجرت نیاز هست، هجرت می‌کنیم یا نه؟ حتی در مواردی که اهل عمل باشیم باز خطر بدعاقبتی وجود دارد.
گروه‌هایی از یهودیان به انتظار پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) به مدینه هجرت کردند؛ چون شنیده بودند که محل حکومت حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) مدینه است؛ ولی در زمان ظهور پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) با آن که پیامبر را به خوبی می‌شناختند، ایمان نیاوردند: (فَلَمَّا جَاءَهُمْ مَا عَرَفُوا کَفَرُوا بِهِ)؛(1) یعنی اول اهل عمل شدند و مهاجرت هم کردند؛ ولی سرانجام در امتحان خود شکست خوردند.
چه بسیارند افرادی که در شرایط ویژه‌ای قول‌های زیادی می‌دهند، تعهدها یا نذرها یا سوگندها و قراردادهایی را با خدای خود می‌بندند؛ اما در هنگام عمل بد عاقبت می‌شوند!
بنابراین، هم می‌توان خود را در برابر صحنه‌هایی که تاکنون پیش آمده است، ارزیابی کرد و هم می‌توان در آینده به ارزیابی نشست. به هر حال اگر در ارزیابی‌ها، امتحان‌ها و آزمایش‌های گذشته موفق بوده‌ایم نباید گرفتار غرور و عجب شویم که خطر انحراف و بدعاقبت شدن در کمین ماست.
چگونگی نظارت امام زمان علیه السلام بر اعمال ما
بر اساس روایاتی که در اصول کافی آمده است کارهای ما به حضرت مهدی (علیه السلام) عرضه می‌شود. بنابر آیات قرآن عمل ما را خدا و رسول خدا می‌داند؛ مومنین هم می‌دانند در چندین روایات آمده است که کارهای شما به پیامبر خدا و به امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) عرضه می‌شود.اگر اشتباهی بکنیم و بدانیم که از اشتباه ما فیلمبرداری کردند؛ اگر حرف چرند و پرندی بزنیم و بدانیم این حرف ضبط شده و می‌خواهند حرف ما را خدمت رهبر انقلاب ببرند و پخش کنند؛ اصلاً دیگر خوابمان نمی‌برد و فکر می‌کنیم باید از این مملکت فرار کنیم.
اگر بدانیم یکی از حرف‌های ما لو رفته است، یا مثلاً کاری کردیم که در حال ارتکاب آن کار، عکس ما را گرفته‌اند، از ترس رنگ در صورتمان نخواهد ماند. در اصول کافی آمده است که تمام کارهای مسلمان، چه خوب و چه بد، خدمت حضرت مهدی می‌رسد؛ پس حالا که حضرت مهدی کارهای شما را می‌داند حداقل خجالت بکشید و سعی کنید خلافی انجام ندهید. حداقل روزی، یا چند روز یک بار به ایشان توجهی داشته باشید: «اَلسَّلامَ عَلَیکَ یا بَقَیةَ الله فی أرضه» او هم خیلی ناراحت است.
اگر در فیلمی ببینید که چند نفر اسرائیلی بر سر یک فلسطینی آزادی خواه مسلمان ریخته و با سنگ استخوان بازوی او را می‌شکنند، هر حالی که پیدا کنید، میلیون برابر درباره‌ی حضرت مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) مصداق دارد؛ چرا که غیرت او خدایی است.
یک روز به علی بن ابی طالب (علیه السلام) گفتند: «لشکر کفر به خانه یک نفر غیر مسلمان ریخته و طلاهای زن خانه را کنده و برده است.» حضرت فرمودند: «اگر مسلمان از غصه بمیرد، جا دارد.» در حالی که آن زن مسلمان نبوده اما چون در کشور اسلامی زندگی می‌کند، کسی حق ندارد به خانه او بریزد و با او چنین رفتاری داشته باشد بنابراین جای آن را دارد که مسلمان غیرتمند از شنیدن آن از غصه بمیرد.
پی‌نوشت:
1. سوره بقره (2)، آیه 89
منبع: جهت نما (چهل پرسش و پاسخ مهدوی)، محسن قرائتی، ناشر: انتشارات بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود (علیه السلام)، چاپ دوم، تابستان 1393.
