پرسش :
چه تناسبی ميان انتظار موعود و حيات پويا، كسب علم، ظلم ستيزی و مبارزه با فساد وجود دارد؟
پاسخ :
اگر مفهوم انتظار به درستي فهميده شود، معلوم میگردد كه در سايهی انتظار موعود، حيات پويا، ظلم ستيزي و مبارزه با فساد، تحقّق خواهد يافت و دوست مهدی علیه السلام، به كسب علم به عنوان ابزار مهمی برای رسيدن به كمال بشری، توجّه ويژه دارد.
به تعبير ديگر، بين انتظار موعود و حيات پويا و ظلم ستيزی و ريشه كنی فساد از زمين، ملازمه هست و روايات فراوانی كه فضيلت انتظار و مقام منتظران را بيان میکند، اين تصوير زيبا را ارائه كرده است كه در پرتو انتظار موعود است كه حركتهای اصلاحی شكل میگيرد و به بركت انتظار است كه حيات انسانی، مفهوم و جايگاه الهی خود را پيدا میكند و بشر را به سوی اهداف والای انسانی به پيش میبرد.
انتظار، اميد میآورد و اميد به آيندهی روشن، سبب حركت و نشاط و پويايی میگردد. اميد به تحقّق ارزشها سبب تقويت روحيهی صالحان میگردد و بسيج عمومی به سوی رفع ظلم و فساد را اعلام میدارد. اميد به موعود جهانی و انقلاب ارزشی او، هر گونه سستی و افسردگی و سكوت و سكون را از افراد برمیدارد و اقدام و عمل و تحرّک را به جاي آن مینشاند، آنان را به كسب علم و معرفت كاملتر و دقيقتر ترغيب میكند تا در سايهی آن، نه تنها خود دچار انحراف نشوند، بلكه ديگران را نيز به راه صَلاح هدايت كنند و امكانات را در مسير رضايت خدا و برای زمينه سازی ظهور بسيج كنند.
اگر مفهوم انتظار به درستي فهميده شود، معلوم میگردد كه در سايهی انتظار موعود، حيات پويا، ظلم ستيزي و مبارزه با فساد، تحقّق خواهد يافت و دوست مهدی علیه السلام، به كسب علم به عنوان ابزار مهمی برای رسيدن به كمال بشری، توجّه ويژه دارد.
به تعبير ديگر، بين انتظار موعود و حيات پويا و ظلم ستيزی و ريشه كنی فساد از زمين، ملازمه هست و روايات فراوانی كه فضيلت انتظار و مقام منتظران را بيان میکند، اين تصوير زيبا را ارائه كرده است كه در پرتو انتظار موعود است كه حركتهای اصلاحی شكل میگيرد و به بركت انتظار است كه حيات انسانی، مفهوم و جايگاه الهی خود را پيدا میكند و بشر را به سوی اهداف والای انسانی به پيش میبرد.
انتظار، اميد میآورد و اميد به آيندهی روشن، سبب حركت و نشاط و پويايی میگردد. اميد به تحقّق ارزشها سبب تقويت روحيهی صالحان میگردد و بسيج عمومی به سوی رفع ظلم و فساد را اعلام میدارد. اميد به موعود جهانی و انقلاب ارزشی او، هر گونه سستی و افسردگی و سكوت و سكون را از افراد برمیدارد و اقدام و عمل و تحرّک را به جاي آن مینشاند، آنان را به كسب علم و معرفت كاملتر و دقيقتر ترغيب میكند تا در سايهی آن، نه تنها خود دچار انحراف نشوند، بلكه ديگران را نيز به راه صَلاح هدايت كنند و امكانات را در مسير رضايت خدا و برای زمينه سازی ظهور بسيج كنند.