پرسش :
در حديث آمده است: بالاترين درجه تقوا اين است كه در قلب انسان به جز خدا كسي نباشد. با توجه به اين حديث آيا دوست داشتن ديگران اشكال دارد؟
پاسخ :
اين كه گفته اند: ((القلب حرم الله فلا تسكن حرم الله غيرالله)) به معناى آن نيست كه هيچ كس و هيچ چيز ديگر غير خدا را دوست نداشته باشيم. بلكه حقيقت اين سخن گران مايه آن است كه قلب انسان مومن و موحد حقيقى كانون عشق به خداست و از همين رو مركز عواطف او را خدا تشكيل مى دهد و علايق او موحدانه و خدا محور ((Theocentric )) مى شود. نتيجه آن اين است كه حب و بغض او در هرچيز در راستاى حب و بغض الهى قرار مى گيرد. پس هرچه و هركه را خدا دوست دارد مى پسندد. مثلا پدر و مادر را دوست دارد براى خدا به استاد خويش احترام مى گذارد زيرا دستور خداست و از آن چه خداوند بيزار است دورى مى گزيند و آنها را دشمن مى دارد فلذا هيچگاه با مومنين كينه ورزى و با دشمنان دين عشق ورزى نمى كند. بنابراين دوستى هايى كه شما برشمرديد همه درطول عشق به خدا قابل تبيين اند.
اين كه گفته اند: ((القلب حرم الله فلا تسكن حرم الله غيرالله)) به معناى آن نيست كه هيچ كس و هيچ چيز ديگر غير خدا را دوست نداشته باشيم. بلكه حقيقت اين سخن گران مايه آن است كه قلب انسان مومن و موحد حقيقى كانون عشق به خداست و از همين رو مركز عواطف او را خدا تشكيل مى دهد و علايق او موحدانه و خدا محور ((Theocentric )) مى شود. نتيجه آن اين است كه حب و بغض او در هرچيز در راستاى حب و بغض الهى قرار مى گيرد. پس هرچه و هركه را خدا دوست دارد مى پسندد. مثلا پدر و مادر را دوست دارد براى خدا به استاد خويش احترام مى گذارد زيرا دستور خداست و از آن چه خداوند بيزار است دورى مى گزيند و آنها را دشمن مى دارد فلذا هيچگاه با مومنين كينه ورزى و با دشمنان دين عشق ورزى نمى كند. بنابراين دوستى هايى كه شما برشمرديد همه درطول عشق به خدا قابل تبيين اند.
