پرسش :
در مورد آثار هپاتيتهاي ويروسي در خانمهاي حامله توضیح دهید.
پاسخ :
هپاتيت شايعترين بيماري جدي كبدي است كه در زنان باردار با آن مواجه ميشويم .
هپاتيت Aكه قبلا به نام هپاتيت عفوني ناميده ميشد از راه مدفوعي - دهاني انتقال مييابد.
مدركي دال بر افزايش درصد ناهنجاريهاي جنيني با اين ويروس وجود ندارد؛ اما در هنگام زايمان امكان انتقال بيماري به نوزاد وجود دارد. در صورت تشخيص بيماري در دوره حاملگي بيمار بايد بستري شود. واكسن هپاتيت Aموجود است و در حاملگي ميتواند مصرف شود و پس از تماس با شخص آلوده در حاملگي ميتوان از ايمونوگلوبين استفاده كرد.
هپاتيت Bنيز بيماريي است كه از طريق خون آلوده، فراوردههاي خوني، بزاق، ترشحات واژينال و مايع مني انتقال مييابد. 80تا 90درصد كساني كه دچار بيماري حاد ميشوند بهبودي كامل مييابند و 10تا 20درصد ناقل ميشوند. درمان اين بيماري همانند هپاتيت حمايتي است و احتمال زايمان زودرس در موارد بيماري حاد افزايش مييابد. در صورتي كه بيماري حاد در مادر در 3ماه اول بارداري ايجاد شود احتمال انتقال بيماري 10درصد است و در 3ماهه سوم اين احتمال به 80تا 90درصد ميرسد. اغلب اوقات انتقال بيماري در هنگام زايمان رخ ميدهد. اغلب نوزادان در صورت گرفتاري دچار بيماري مزمن ميشوند كه ميتوانند ديگران را آلوده كنند. انجام آزمايش غربالگري از نظر آنتي ژن در همه خانمهاي باردار توصيه ميشود. اگر آزمايش مادر مثبت بود بايد آمپول ايمونوگلوبين هپاتيت Bدر زمان تولد تزريق شود و طي 12ساعت پس از زايمان به نوزاد واكسن تزريق شود و سپس در يك و 6ماهگي واكسن تزريق گردد در مواردي كه مادر مبتلا به بيماري مزمن نباشد (يعني همه نوزادان) بايد واكسيناسيون هپاتيت Bانجام شود. براي مادران در معرض خطر بالا، كه آزمايش آنتي ژن منفي دارند ميتوان حوالي زايمان واكسيناسيون را انجام داد.
www.ch3.ir
هپاتيت شايعترين بيماري جدي كبدي است كه در زنان باردار با آن مواجه ميشويم .
هپاتيت Aكه قبلا به نام هپاتيت عفوني ناميده ميشد از راه مدفوعي - دهاني انتقال مييابد.
مدركي دال بر افزايش درصد ناهنجاريهاي جنيني با اين ويروس وجود ندارد؛ اما در هنگام زايمان امكان انتقال بيماري به نوزاد وجود دارد. در صورت تشخيص بيماري در دوره حاملگي بيمار بايد بستري شود. واكسن هپاتيت Aموجود است و در حاملگي ميتواند مصرف شود و پس از تماس با شخص آلوده در حاملگي ميتوان از ايمونوگلوبين استفاده كرد.
هپاتيت Bنيز بيماريي است كه از طريق خون آلوده، فراوردههاي خوني، بزاق، ترشحات واژينال و مايع مني انتقال مييابد. 80تا 90درصد كساني كه دچار بيماري حاد ميشوند بهبودي كامل مييابند و 10تا 20درصد ناقل ميشوند. درمان اين بيماري همانند هپاتيت حمايتي است و احتمال زايمان زودرس در موارد بيماري حاد افزايش مييابد. در صورتي كه بيماري حاد در مادر در 3ماه اول بارداري ايجاد شود احتمال انتقال بيماري 10درصد است و در 3ماهه سوم اين احتمال به 80تا 90درصد ميرسد. اغلب اوقات انتقال بيماري در هنگام زايمان رخ ميدهد. اغلب نوزادان در صورت گرفتاري دچار بيماري مزمن ميشوند كه ميتوانند ديگران را آلوده كنند. انجام آزمايش غربالگري از نظر آنتي ژن در همه خانمهاي باردار توصيه ميشود. اگر آزمايش مادر مثبت بود بايد آمپول ايمونوگلوبين هپاتيت Bدر زمان تولد تزريق شود و طي 12ساعت پس از زايمان به نوزاد واكسن تزريق شود و سپس در يك و 6ماهگي واكسن تزريق گردد در مواردي كه مادر مبتلا به بيماري مزمن نباشد (يعني همه نوزادان) بايد واكسيناسيون هپاتيت Bانجام شود. براي مادران در معرض خطر بالا، كه آزمايش آنتي ژن منفي دارند ميتوان حوالي زايمان واكسيناسيون را انجام داد.
www.ch3.ir
