پرسش :
من یک پسر یک سال و سه ماهه دارم که وزن او حدوداً ده کیلو و هشتصد گرم است. تا یک سالگی وزن او هشت کیلو بود و در طی چهار ماه این وزن ثابت مانده بود. بعد او را متخصص تغذیه بردم چند دارو از جمله شربت تونیک مینادوکس و زینک سولفات به او دادند. بعد از سه ماه که این دارو ها را استفاده کرد وزن او حدوداً سه کیلو اضافه شد. ولی به محض اینکه این دارو ها را قطع می کنم یعنی حتی اگر یک روز هم این دارو را ندهم اصلاً غذا نمی خورد ولی وقتی این دارو ها را شروع می کنم راحت پنج وعده غذا در روز می خورد . می خواستم ببینیم این دارو ها را ادامه بدهم یا خیر ؟ یک سوال دیگر هم داشتم اینکه دکتر گفته اصلاً به او شیر ندهید علی رغم اینکه شیر را خیلی دوست دارد می خواستم بدانم می توانم شیرپاستوریزه را به او بدهم یا خیر ؟
پاسخ :
پاسخ از آقای دکتر راستی:
اشتهای بچه ها تابع عوامل متعددی است که یکی از آنها رفتارهای والدین است. یعنی همه ی انسانها بطور غریزی محبت دیگران و احترام گذاشتن به آنها را دوست دارند . یعنی همه ی ما دوست داریم که ما را دوست داشته باشند و به ما احترام بگذارند و دور ما بچرخند و این مسئله از کودکی تا سنین کهنسالی وجود دارد . خوب بچه نیز به طور غریزی مایل است که هرچه می تواند پدر و مادر را بیشتر بدور خود نگهداری کند. به مرور متوجه می شود که وقتی غذا کم می خورد حواس پدر و مادر خیلی بیشتر جمع می شود و بیشتر دوروبر او حرکت می کنند . باور کنید او روی این قضیه فکر نمی کند بلکه غریزه به او کمک می کند و می گوید چقدر خوب است اگر غذا نخوری یا کم غذا بخوری ناز تو را خیلی می کشند . خیلی به تو احترام می کنند ، غذا می دهند پارک هم می برند . وقتی اینگونه شد در واقع با تشویق های اضافی خود باعث شده ایم که اشتهای این بچه را خراب کرده ایم. او خوب غذا نمی خورد مگر اینکه منتش را بکشیم . نکته ی دوم اینکه به هرحال بچه ها به هر دلیلی بد غذا شده باشند، فقط برای یک دوره ی کوتاه می توان توصیه کرد که از دارو ها استفاده کنید . من عرض می کنم حتی بهترین ویتامین های دنیا که در غذاهای طبیعی وجود دارند، وقتی به شکل عصاره شده و به مقدار زیاد، به شکل شربت ویتامین به هر آدمی و از جمله بچه ها داده شود می تواند عوارض و عواقبی داشته باشد و به بدن فرد لطمه بزند . به گونه ای می شود که تا زمانی که بچه این مواد ویتامینی را می خورد مانند یک آدم معمولی است و زمانی که نمی خورد مشکل جدی پیدا می کند . پس جمع بندی من این است که این روش درستی نیست که بخواهند بچه فقط با کمک دارو غذا بخورد . لطفاً به متخصص تغذیه ای که بتواند بدون کمک دارو و با استفاده از روش های مناسب به بچه رژیمی دهد که با عث شود بچه غذا بخورد مراجعه کنید. آخرین نکته در مورد شیر ، آن متخصصی که به شما گفته به بچه شیر ندهید ، اگر بچه آلرژی شدیدی نشان نداده باشد در خصوص حذف کردن شیر کار درستی نکرده است . من اینجا با کمال معذرت باید عرض کنم که بعضی از عزیزانی که ادعای تغذیه می کنند و تابلو های تغذیه می زنند ، متخصص تغذیه نیستند بلکه پزشکان ارجمندی هستند که تخصص های دیگری دارند و در کنار آن مشاوره ی تغذیه هم می کنند . همین الان با همکاران صحبت این بود که کسانی هستند که ادعا می کنند در خصوص تغذیه مذهبی و اسلامی و غیره مطالعاتی دارند و در این باره اظهار نظر هایی می کنند که در این اظهار نظر ها امکان دارد چیزهای متفاوتی از آنکه علم تغذیه تا کنون شناخته اعلام کنند و شما بشنوید ، تصمیم با شما است . پیشنهاد من این است که با متخصص تغذیه مشورت بفرمایید .
www.ch3.ir
پاسخ از آقای دکتر راستی:
اشتهای بچه ها تابع عوامل متعددی است که یکی از آنها رفتارهای والدین است. یعنی همه ی انسانها بطور غریزی محبت دیگران و احترام گذاشتن به آنها را دوست دارند . یعنی همه ی ما دوست داریم که ما را دوست داشته باشند و به ما احترام بگذارند و دور ما بچرخند و این مسئله از کودکی تا سنین کهنسالی وجود دارد . خوب بچه نیز به طور غریزی مایل است که هرچه می تواند پدر و مادر را بیشتر بدور خود نگهداری کند. به مرور متوجه می شود که وقتی غذا کم می خورد حواس پدر و مادر خیلی بیشتر جمع می شود و بیشتر دوروبر او حرکت می کنند . باور کنید او روی این قضیه فکر نمی کند بلکه غریزه به او کمک می کند و می گوید چقدر خوب است اگر غذا نخوری یا کم غذا بخوری ناز تو را خیلی می کشند . خیلی به تو احترام می کنند ، غذا می دهند پارک هم می برند . وقتی اینگونه شد در واقع با تشویق های اضافی خود باعث شده ایم که اشتهای این بچه را خراب کرده ایم. او خوب غذا نمی خورد مگر اینکه منتش را بکشیم . نکته ی دوم اینکه به هرحال بچه ها به هر دلیلی بد غذا شده باشند، فقط برای یک دوره ی کوتاه می توان توصیه کرد که از دارو ها استفاده کنید . من عرض می کنم حتی بهترین ویتامین های دنیا که در غذاهای طبیعی وجود دارند، وقتی به شکل عصاره شده و به مقدار زیاد، به شکل شربت ویتامین به هر آدمی و از جمله بچه ها داده شود می تواند عوارض و عواقبی داشته باشد و به بدن فرد لطمه بزند . به گونه ای می شود که تا زمانی که بچه این مواد ویتامینی را می خورد مانند یک آدم معمولی است و زمانی که نمی خورد مشکل جدی پیدا می کند . پس جمع بندی من این است که این روش درستی نیست که بخواهند بچه فقط با کمک دارو غذا بخورد . لطفاً به متخصص تغذیه ای که بتواند بدون کمک دارو و با استفاده از روش های مناسب به بچه رژیمی دهد که با عث شود بچه غذا بخورد مراجعه کنید. آخرین نکته در مورد شیر ، آن متخصصی که به شما گفته به بچه شیر ندهید ، اگر بچه آلرژی شدیدی نشان نداده باشد در خصوص حذف کردن شیر کار درستی نکرده است . من اینجا با کمال معذرت باید عرض کنم که بعضی از عزیزانی که ادعای تغذیه می کنند و تابلو های تغذیه می زنند ، متخصص تغذیه نیستند بلکه پزشکان ارجمندی هستند که تخصص های دیگری دارند و در کنار آن مشاوره ی تغذیه هم می کنند . همین الان با همکاران صحبت این بود که کسانی هستند که ادعا می کنند در خصوص تغذیه مذهبی و اسلامی و غیره مطالعاتی دارند و در این باره اظهار نظر هایی می کنند که در این اظهار نظر ها امکان دارد چیزهای متفاوتی از آنکه علم تغذیه تا کنون شناخته اعلام کنند و شما بشنوید ، تصمیم با شما است . پیشنهاد من این است که با متخصص تغذیه مشورت بفرمایید .
www.ch3.ir
