پرسش :
آيه قتال (سوره انفال، آيه 39) چگونه بر ظهور حضرت مهدى عليه السلام دلالت دارد؟
پاسخ :
خداوند متعال می‌فرماید: «وَ قاتِلوهُم حَتّی لا تَکُونَ فِتنَةٌ وَ یَکُونَ الدِّینُ کُلُّهُ لِلّهِ...»؛ «با آنان پیکار کنید تا فتنه برچیده شود و دین همه‌اش مخصوص خدا باشد»(۱).
آیۀ فوق دلالت دارد بر این که باید شرک و کفر ریشه‌کن شود و دین همه‌اش مخصوص خدا باشد و هیچ مشرکی در روی زمین نماند جز آن که کشته شده یا داخل در دین اسلام شود. این هدف هنوز تحقق نیافته است درحالی‌که باید تحقق یابد و فتنه از روی زمین برچیده شود و دین خالص برای خدا گردد.
مطابق روایات، این هدف در عصر ظهور حضرت مهدی علیه‌السلام تحقق خواهد یافت. همان‌گونه که در آیۀ ۳۳ از سورۀ توبه به آن اشاره شد.
الوسی در ذیل آیۀ فوق می‌گوید: «مقصود آن است که همۀ ادیان باطل از بین برود، یعنی یا اهل ادیان از بین رفته و هلاک شوند و یا از ترس و جهات دیگر به دین اسلام بازگردند»(۲).
آنگاه می‌گوید: «گفته شده که تأویل آیه تاکنون محقق نشده است، و در هنگام ظهور حضرت مهدی علیه‌السلام تأویل آن خواهد آمد، و در آن عصر هیچ مشرکی بر روی زمین باقی نخواهد ماند»(۳).
از امام‌صادق علیه‌السلام درمورد آیۀ فوق سؤال شد، حضرت فرمود: «لم یجیء تأویل هذه الآیة و لو قد قام قائمنا بعد سیری من یدرکه ما یکون من تأویل هذه الآیة و لیبلغنّ دین محمد صلی‌الله علیه و آله ما بلغ اللیل حتی لا یکون مشرک علی ظهر الارض...»؛ «هنوز تأویل آیه نیامده است و اگر قائم ما قیام کند، زود است کسانی که او را درک می‌کنند تأویل این آیه را نبینند. البته دین محمد به تمام نقاطی که شب پوشش آرام‌بخش خود را بر آن می‌افکند خواهد رسید تا این که در سراسر زمین، شرک و بت‌پرستی باقی نماند»(۴).
پی‌نوشت‌ها:
۱. انفال، ۳۹.
۲. روح‌المعانی، ج۹، ص۱۷۴.
۳. همان.
۴. تفسیر صافی، ج۲۰، ص۳۰۳.
منبع: موعود شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران
خداوند متعال می‌فرماید: «وَ قاتِلوهُم حَتّی لا تَکُونَ فِتنَةٌ وَ یَکُونَ الدِّینُ کُلُّهُ لِلّهِ...»؛ «با آنان پیکار کنید تا فتنه برچیده شود و دین همه‌اش مخصوص خدا باشد»(۱).
آیۀ فوق دلالت دارد بر این که باید شرک و کفر ریشه‌کن شود و دین همه‌اش مخصوص خدا باشد و هیچ مشرکی در روی زمین نماند جز آن که کشته شده یا داخل در دین اسلام شود. این هدف هنوز تحقق نیافته است درحالی‌که باید تحقق یابد و فتنه از روی زمین برچیده شود و دین خالص برای خدا گردد.
مطابق روایات، این هدف در عصر ظهور حضرت مهدی علیه‌السلام تحقق خواهد یافت. همان‌گونه که در آیۀ ۳۳ از سورۀ توبه به آن اشاره شد.
الوسی در ذیل آیۀ فوق می‌گوید: «مقصود آن است که همۀ ادیان باطل از بین برود، یعنی یا اهل ادیان از بین رفته و هلاک شوند و یا از ترس و جهات دیگر به دین اسلام بازگردند»(۲).
آنگاه می‌گوید: «گفته شده که تأویل آیه تاکنون محقق نشده است، و در هنگام ظهور حضرت مهدی علیه‌السلام تأویل آن خواهد آمد، و در آن عصر هیچ مشرکی بر روی زمین باقی نخواهد ماند»(۳).
از امام‌صادق علیه‌السلام درمورد آیۀ فوق سؤال شد، حضرت فرمود: «لم یجیء تأویل هذه الآیة و لو قد قام قائمنا بعد سیری من یدرکه ما یکون من تأویل هذه الآیة و لیبلغنّ دین محمد صلی‌الله علیه و آله ما بلغ اللیل حتی لا یکون مشرک علی ظهر الارض...»؛ «هنوز تأویل آیه نیامده است و اگر قائم ما قیام کند، زود است کسانی که او را درک می‌کنند تأویل این آیه را نبینند. البته دین محمد به تمام نقاطی که شب پوشش آرام‌بخش خود را بر آن می‌افکند خواهد رسید تا این که در سراسر زمین، شرک و بت‌پرستی باقی نماند»(۴).
پی‌نوشت‌ها:
۱. انفال، ۳۹.
۲. روح‌المعانی، ج۹، ص۱۷۴.
۳. همان.
۴. تفسیر صافی، ج۲۰، ص۳۰۳.
منبع: موعود شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران
