پرسش :
چرا هر چه زمان می‌گذرد، بلايا و فتنه و فساد زيادتر می‌شود؟
پاسخ :
قرآن مجيد اعمال بد را منشأ بلاها و گرفتاری‌ها می‌داند: "ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذِيقَهُم بَعْضَ الَّذِي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ؛ فساد، در خشکی و دریا به‌خاطر کارهایی که مردم انجام داده‌اند آشکار شده است؛ خدا می‌خواهد نتیجه بعضی از اعمالشان را به آنان بچشاند، شاید (بسوی حق) بازگردند!". 1
بين گناه و فساد رابطه طبيعي است. گناه و قانون شكنی مانند غذای ناسالم است كه خواه نا خواه بر سلامت جسمانی و روحانی انسان تأثير می‌گذارد. در روايات قطع رحم، مايه كوتاهی عمر و خوردن مال حرام، موجب تاريكی قلب و شيوع زنا سبب فنای انسان ذكر شده است، حتي در روايتی از امام صادق علیه السلام مي‌خوانيم: "آنها كه به وسيله گناه از دنيا می‌روند، بيش از كسانی هستند كه به مرگ طبيعتی می‌ميرند". 2
امام علي علیه السلام می‌فرمايند: "سوگند به خدا! هرگز ملتی در فراخی نعمت و خوشی زندگاني نبوده‌اند كه از آنها گرفته شود جز به واسطه گناهانی كه مرتكب شده‌اند، زيرا خداوند به بندگان ستم نمی‌كند". 3
در حديث داريم كه هرچه انسان‌ها گناه تازه توليد كنند، خداوند بلاي جديدی ايجاد خواهد كرد. شايد گناهان تازه باعث بروز بيماریهای جديد شود، زيرا هم اكنون مواجه با امراض جديد و بي سابقه‌ای هستيم.
پی‌نوشت‌ها:
1- روم (30) آيه 41.
2- سفينه البحار، ج 1، ماده ذنب، ص 489.
3- نهج البلاغه، فيض الاسلام، قصار 177.
www.eporsesh.com
قرآن مجيد اعمال بد را منشأ بلاها و گرفتاری‌ها می‌داند: "ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذِيقَهُم بَعْضَ الَّذِي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ؛ فساد، در خشکی و دریا به‌خاطر کارهایی که مردم انجام داده‌اند آشکار شده است؛ خدا می‌خواهد نتیجه بعضی از اعمالشان را به آنان بچشاند، شاید (بسوی حق) بازگردند!". 1
بين گناه و فساد رابطه طبيعي است. گناه و قانون شكنی مانند غذای ناسالم است كه خواه نا خواه بر سلامت جسمانی و روحانی انسان تأثير می‌گذارد. در روايات قطع رحم، مايه كوتاهی عمر و خوردن مال حرام، موجب تاريكی قلب و شيوع زنا سبب فنای انسان ذكر شده است، حتي در روايتی از امام صادق علیه السلام مي‌خوانيم: "آنها كه به وسيله گناه از دنيا می‌روند، بيش از كسانی هستند كه به مرگ طبيعتی می‌ميرند". 2
امام علي علیه السلام می‌فرمايند: "سوگند به خدا! هرگز ملتی در فراخی نعمت و خوشی زندگاني نبوده‌اند كه از آنها گرفته شود جز به واسطه گناهانی كه مرتكب شده‌اند، زيرا خداوند به بندگان ستم نمی‌كند". 3
در حديث داريم كه هرچه انسان‌ها گناه تازه توليد كنند، خداوند بلاي جديدی ايجاد خواهد كرد. شايد گناهان تازه باعث بروز بيماریهای جديد شود، زيرا هم اكنون مواجه با امراض جديد و بي سابقه‌ای هستيم.
پی‌نوشت‌ها:
1- روم (30) آيه 41.
2- سفينه البحار، ج 1، ماده ذنب، ص 489.
3- نهج البلاغه، فيض الاسلام، قصار 177.
www.eporsesh.com
