پرسش :
پيشگویی قرآن درباره پيروزي روميان چگونه تحقق پذيرفت؟
پاسخ :
آشوبگران و فتنه جويان، انوشيروان را نسبت به امپراتوري روم بدبين ساختند و سرانجام او ناچار شد كه پيمان «صلح جاويد» را ناديده بگيرد و به روميان حمله كند و بالأخره آتش جنگ ميان دو طرف شعله ور گرديد و سربازان ايران در مدت كوتاهي سوريه را فتح كردند و انطاكيه را آتش زدند و آسياي صغير را تاراج نمودند و پس از بيست سال جنگ، طرفين قدرت و امكانانت خود را از دست دادند و بار ديگر پيمان صلح بسته شد و سربازان هر دو امپراتوري به مرزهاي پيشين خود بازگشتند.
انوشيروان ديده از جهان بربست و پس از وي تخت و تاج ايران دست به دست گشت سرانجام خسرو پرويز زمام امور را به دست گرفت وي در سال 614 ميلادي بهانههايي به دست آورد و مجددا به روميان تاخت و در حمله نخست شام و فلسطين و آفريقا را فتح كرد و اورشليم را غارت كرد و كليساي قيامت و مزار مسيح را آتش زد و شهرها را ويران ساخت و جنگ به نفع ايرانيان پايان پذيرفت در چنين موقع كه جهان متمدن آن روز در آتش جنگ سوختند پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم در سال 610 ميلادي به رسالت مبعوث گرديد؛ انتشار شكست روميان خداپرست به دست ملت آتش پرست، مايه سرور بت پرستان مكه گرديد و آن را به فال نيك گرفتند كه ما نيز بر محمد و پيروان او پيروز خواهيم گشت و در برابر آن مسلمانان خداپرست از شنيدن اين خبر متأثر گرديدند در اين اثنا پيك وحي نازل گرديد و از پيروزي مجدد روميان خداپرست بر ملت آتش پرست ايران گزارش داد و فرمود:«روميان در سرزميني نزديك حجاز شكست خوردند ولي آنان در مدت كمي پيروز خواهند گرديد.» روم/3-2 پيشگويي قرآن درباره روميان در سال 625 ميلادي برابر سال دوم هجري تحقق پذيرفت و «هرقل» با يك حمله نينوا را فتح كرد و صليب مسيح را كه ايرانيان به غارت برده بودند بازگرفت و اين پيروزي موقعي رخ داد كه مسلمانان نيز در جنگ بدر پيروز گشته برخي از سران شرك و الحاد را از ميان برداشته بودند. اينك بررسي دقيق آياتي كه از چنين پيروزي گزارش داده است:
«آلم- غُلِبَتِ الرُومُ- فِي أَدنَي الأَرضِ وَ هُم بَعدِ غَلَبِهِم سَيَغلِبُونَ». روم/1-3 «روم در سرزميني نزديكي حجاز مغلوب گرديد آنان پس از شكست باز پيروز ميگردند».
«فِي بِضعِ سِنينَ للهِ الأَمرُ مِن قَبلُ وَ مِن بَعدُ وَ يَومَئِذ يَفرَحُ المُؤمِنُونَ» روم/4 [ظرف چند سال از سه تا نه در لغت عرب اين فاصله را «بضع» مينامند و زمام امور در گذشته و آينده در دست خداست در چنين روزي (روز پيروزي روميان) افراد با ايمان خوشحال ميگردند].
«بِنَصرِ اللهِ يَنصُرُ مَن يَشاءُ وَ هُوَ العَزيزُ الرًحيمُ» روم/5 [خداوند هر كس را بخواهد ياري ميكند و او است عزيز و رحيم] «وَعَدَ الله لا يُخلِفُ الله وَعدَهُ»: [وعده تخلف ناپذير خداست هرگز از وعده خويش تخلف نميكند.]
عظمت اين پيشگويي موقعي درست ارزيابي ميگردد كه كلمات وجملههاي مربوط به اين پيشگويي را دقيقا مورد بررسي قرار دهيم.
اولا: چيزي گواهي نمي داد كه بار ديگر ورق برگردد و ملت مغلوب، دو مرتبه پيروز شود مع الوصف قرآن با تعبيري قاطع از پيروزي ملت مغلوب گزارش داده و فرمود:
«و هم من بعد غلبهم سيغلبون»:[پس از شكست بار ديگر پيروز ميگردند].
ثانيا: مدت پيروزي را تعيين كرد و فرمود: «في بضع سنين»: [نه سال نميگذرد مگر اينكه اين پيروزي محقق ميگردد]. ثالثا: در همان روزها كه روميان بر آتش پرستان پيروز ميگردند مسلمانان نيز بر دشمنان پيروز ميگردند. چنانكه ميفرمايد: «يومئذ يفرح المؤمنون بنصر الله». [در چنين روزي افراد با ايمان با نصرت و كمكهاي خداوند خوشحال ميگردند، ظاهر اين جمله اين است كه همان روزي كه روميان پيروز ميگردند، افراد با ايمان نيز به كمكهاي خدا خوشحال ميشوند و مقصود از اين خوشحالي كمك به مسلمانان است.
بسياري از مفسران خوشحالي افراد با ايمان را مربوط به اين مي دانند كه آنان نيز بر دشمنان مشرك خود در سرزمين حجاز پيروز ميگردند و اتفاقا جريان همانطور كه پيشبيني شده بود تحقق پذيرفت و سال پيروزي روم مقارن با پيروزي مسلمانان بر سران قريش بود. رابعا: قرآن مجيد اين پيشگويي را با قاطعيت عجيبي بيان ميكند و آن را وعده تخلف ناپذير خدا ميداند آنجا كه ميفرمايد: «وَعَدَ الله لا يُخلِفُ الله وَعدَه». [اين وعده قطعي خدا است و خداوند به وعدههاي خود تخلف نمي كند].
eporsesh.com
آشوبگران و فتنه جويان، انوشيروان را نسبت به امپراتوري روم بدبين ساختند و سرانجام او ناچار شد كه پيمان «صلح جاويد» را ناديده بگيرد و به روميان حمله كند و بالأخره آتش جنگ ميان دو طرف شعله ور گرديد و سربازان ايران در مدت كوتاهي سوريه را فتح كردند و انطاكيه را آتش زدند و آسياي صغير را تاراج نمودند و پس از بيست سال جنگ، طرفين قدرت و امكانانت خود را از دست دادند و بار ديگر پيمان صلح بسته شد و سربازان هر دو امپراتوري به مرزهاي پيشين خود بازگشتند.
انوشيروان ديده از جهان بربست و پس از وي تخت و تاج ايران دست به دست گشت سرانجام خسرو پرويز زمام امور را به دست گرفت وي در سال 614 ميلادي بهانههايي به دست آورد و مجددا به روميان تاخت و در حمله نخست شام و فلسطين و آفريقا را فتح كرد و اورشليم را غارت كرد و كليساي قيامت و مزار مسيح را آتش زد و شهرها را ويران ساخت و جنگ به نفع ايرانيان پايان پذيرفت در چنين موقع كه جهان متمدن آن روز در آتش جنگ سوختند پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم در سال 610 ميلادي به رسالت مبعوث گرديد؛ انتشار شكست روميان خداپرست به دست ملت آتش پرست، مايه سرور بت پرستان مكه گرديد و آن را به فال نيك گرفتند كه ما نيز بر محمد و پيروان او پيروز خواهيم گشت و در برابر آن مسلمانان خداپرست از شنيدن اين خبر متأثر گرديدند در اين اثنا پيك وحي نازل گرديد و از پيروزي مجدد روميان خداپرست بر ملت آتش پرست ايران گزارش داد و فرمود:«روميان در سرزميني نزديك حجاز شكست خوردند ولي آنان در مدت كمي پيروز خواهند گرديد.» روم/3-2 پيشگويي قرآن درباره روميان در سال 625 ميلادي برابر سال دوم هجري تحقق پذيرفت و «هرقل» با يك حمله نينوا را فتح كرد و صليب مسيح را كه ايرانيان به غارت برده بودند بازگرفت و اين پيروزي موقعي رخ داد كه مسلمانان نيز در جنگ بدر پيروز گشته برخي از سران شرك و الحاد را از ميان برداشته بودند. اينك بررسي دقيق آياتي كه از چنين پيروزي گزارش داده است:
«آلم- غُلِبَتِ الرُومُ- فِي أَدنَي الأَرضِ وَ هُم بَعدِ غَلَبِهِم سَيَغلِبُونَ». روم/1-3 «روم در سرزميني نزديكي حجاز مغلوب گرديد آنان پس از شكست باز پيروز ميگردند».
«فِي بِضعِ سِنينَ للهِ الأَمرُ مِن قَبلُ وَ مِن بَعدُ وَ يَومَئِذ يَفرَحُ المُؤمِنُونَ» روم/4 [ظرف چند سال از سه تا نه در لغت عرب اين فاصله را «بضع» مينامند و زمام امور در گذشته و آينده در دست خداست در چنين روزي (روز پيروزي روميان) افراد با ايمان خوشحال ميگردند].
«بِنَصرِ اللهِ يَنصُرُ مَن يَشاءُ وَ هُوَ العَزيزُ الرًحيمُ» روم/5 [خداوند هر كس را بخواهد ياري ميكند و او است عزيز و رحيم] «وَعَدَ الله لا يُخلِفُ الله وَعدَهُ»: [وعده تخلف ناپذير خداست هرگز از وعده خويش تخلف نميكند.]
عظمت اين پيشگويي موقعي درست ارزيابي ميگردد كه كلمات وجملههاي مربوط به اين پيشگويي را دقيقا مورد بررسي قرار دهيم.
اولا: چيزي گواهي نمي داد كه بار ديگر ورق برگردد و ملت مغلوب، دو مرتبه پيروز شود مع الوصف قرآن با تعبيري قاطع از پيروزي ملت مغلوب گزارش داده و فرمود:
«و هم من بعد غلبهم سيغلبون»:[پس از شكست بار ديگر پيروز ميگردند].
ثانيا: مدت پيروزي را تعيين كرد و فرمود: «في بضع سنين»: [نه سال نميگذرد مگر اينكه اين پيروزي محقق ميگردد]. ثالثا: در همان روزها كه روميان بر آتش پرستان پيروز ميگردند مسلمانان نيز بر دشمنان پيروز ميگردند. چنانكه ميفرمايد: «يومئذ يفرح المؤمنون بنصر الله». [در چنين روزي افراد با ايمان با نصرت و كمكهاي خداوند خوشحال ميگردند، ظاهر اين جمله اين است كه همان روزي كه روميان پيروز ميگردند، افراد با ايمان نيز به كمكهاي خدا خوشحال ميشوند و مقصود از اين خوشحالي كمك به مسلمانان است.
بسياري از مفسران خوشحالي افراد با ايمان را مربوط به اين مي دانند كه آنان نيز بر دشمنان مشرك خود در سرزمين حجاز پيروز ميگردند و اتفاقا جريان همانطور كه پيشبيني شده بود تحقق پذيرفت و سال پيروزي روم مقارن با پيروزي مسلمانان بر سران قريش بود. رابعا: قرآن مجيد اين پيشگويي را با قاطعيت عجيبي بيان ميكند و آن را وعده تخلف ناپذير خدا ميداند آنجا كه ميفرمايد: «وَعَدَ الله لا يُخلِفُ الله وَعدَه». [اين وعده قطعي خدا است و خداوند به وعدههاي خود تخلف نمي كند].
eporsesh.com