شنبه، 22 بهمن 1390
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما

پرسش :

درباره اعجازهاي علمي قرآن چند نمونه بيان كنيد.


پاسخ :
در رابطه با اعجاز علمي قرآن به آياتي از قرآن كريم اشاره مي‏شود:
1. و الشمس تجري لمستقرٍ لها ذلك تقدير العزيز العليم و خورشيد كه پيوسته به سوي قرار گاهش در حركت است، اينتقدير خداوند قادر و دانا است، (سوره يس، آيه 38).
اين آيه به وضوح حركت مستمرّ خورشيد را بيان مي‏كند؛ اما در اين كه منظور از اين حركت چيست، مفسران بحث‏هاي فراوان دارند. آخرين و جديدترين تفسير براي اين آيه همان است كه اخيرا دانشمندان كشف كرده‏اند كه خورشيد با مجموعه منظومه شمسي در وسطكهكشان به سوي ستاره دوردست «وگا» در حركت است. ممكن است عبارت «تجري» تمام اين حركت‏ها و حركت‏هاي ديگري را در آينده كشف خواهد شد، بيان مي‏كند، (تفسير نمونه، جلد 18، ص 381 و 382).
2. لا الشمس ينبغي لَها ان تدرك القمر و لا الليل سابق النهار و كلّ في فلك يسبحون نه براي خورشيد سزاوار است كه به ماهرسد و نه شب به روز پيشي مي‏گيرد و هر كدام از آن‏ها در مسير خود شناورند، (سوره يس، آيه 40).
در آيات 38 و 40 سوره يس براي خورشيد، هم حركت جرياني قائل شده و هم دوراني. يك جا مي‏گويد: و الشمس تجري... و در جاي ديگر از شناور بودن خورشيد در فلك سخن مي‏گويد: كل في فلكيسبحون .
آن روز كه اين آيات نازل شد، فرضيه هيئت بطليموس با قدرت هر چه تمام‏تر بر محافل علمي حاكم بود. طبق فرضيه بطليموس، اجرام آسماني به خودي خود گردشي نداشتند؛ بلكه در دل افلاك ـ كه اجسامي بلورين و متراكم روي هم همچون طبقات پوست پياز بودند ـميخكوب شده بودند و حركت آن‏ها تابع حركت افلاكشان بود. در آن روزگار، نه شناور بودن خورشيد مفهومي داشت، و نه حركت طولي و جرياني خورشيد. امّا بعد از فرو ريختن پايه‏هاي فرضيه بطليموس در پرتر كشفيات قرون اخير و آزاد شدن اجرام آسماني از قيد و بند افلاك بلورين، اين نظريه قوت گرفت كه خورشيد در مركز منظومه شمسي ثابت و بي حركت است و تمام منظومه شمسي پروانه‏وار به گرد او مي‏چرخند.
در اين زمان نيز، هنوز مفهوم آيات فوق كه حركت طولي و دوراني را به خورشيد نسبت مي‏داد، روشن نبود؛ تا اين كه باز پيشرفت علوم، امروزه چند نوع حركت براي خورشيد ثابت شده است. حركت وضعي آن به دور خورشيد؛ و حركت طولي آن همراه منظومه شمسي به سوي نقطه مشخصي از آسمان حركت دوراني آن همراه مجموعه كهكشاني كه جزئي از آن است. و به اين ترتيب يك معجزه ديگر علمي براي قرآن به ثبوت رسيد، (تفسير نمونه، ج 18، ص 388 و 389).
3. اذا السماء انشقت در آن هنگام كه آسمان شكافته شود، (سوره انشقاق، آيه 1).
در حديثي از اميرالمؤمنين علي(ع) در تفسير اين آيه آمده است كه منظور از شكافتن آسمان، اين است كه آسمان‏ها از كهكشان جدا مي‏شود.
اين حديث ـ كه از معجزات علمي محسوب مي‏شود ـ از حقيقتي پرده بر مي‏دارد كه در آن زمان هيچ يك از دانشمندان به آن نرسيده بودند. دانشمندان فلكي امروز با مشاهدات نجومي خود به وسيله تلسكوب‏هاي عظيم و نيرومند ثابت كرده‏اند كه عالم مجموعه‏اي است ازكهكشان‏ها و هر كهكشان مجموعه‏اي است از منظومه‏ها و ستارگان؛ به همين دليل آن‏ها را شهرهاي ستارگان مي‏نامند. كهكشان راه شيري معروف كه با چشم قابل مشاهده است، مجموعه عظيم و دايره مانندي از همين منظومه‏ها و ستارگان است. امام علي(ع) مي‏فرمايند كه در آستانه قيامت،اين كواكب را كه مشاهده مي‏كنيم. از كهكشان جدا مي‏شود و نظام همگي به هم مي‏خورد، (روح المعاني، ج 30، ص 87؛ درّ المنثور، ج 6، ص 329، نقل از تفسير نمونه، ج 26، ص 303 و304).
براي آگاهي بيشتر ر.ك:
1. محمدعلي رضائي اصفهاني، پژوهشي در اعجاز علمي قرآن، مركز نشر علوم و معارف قرآن كريم.
2. موريس بوكاي، قرآن، تورات، انجيل و علم، چاپ دفتر نشر فرهنگ اسلامي.
eporsesh.com


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.