پرسش :
آیا ظهور امام زمان(علیه السلام) برابر است با ركود علم و تكنولوژي؟
پاسخ :
اين مطلب از دو جهت قابل بحث است:
اوّل اينكه: وقتي حضرت ظهور مي‌فرمايند چگونه بر دشمناني كه داراي پيشرفته‌ترين امكانات نظامي و غيره مي‌باشند پيروز مي‌شوند كه ما اين بحث را به نام «ظهور و امكانات پيشرفته» مي‌ناميم.
و دوّم اينكه: پس از تشكيل حكومت و از بين رفتن ظالمين چگونه با اين امكانات رفتار مي‌كنند كه ما آن را تحت عنوان «حكومت جهاني حضرت مهدي ـ عليه السّلام ـ و امكانات پيشرفته» از آن ياد مي‌كنيم، و چون آنچه كه از سؤال شما بر مي‌آيد مربوط به جهت دوّم است و ما به آن مي‌پردازيم و با ياري گرفتن از حضرت امام عصر ـ عليه السّلام ـ عرض مي‌كنيم كه:
وقتي كه حضرت ظهور كردند و با ظالمين جنگيدند و زمين را از وجودِ ناپاك آنان پاك كردند و حكومتي بر مبناي عدل تشكيل دادند ديگر در جهان جنگي وجود ندارد و تجاوز هم از بين خواهد رفت و همه دنيا را صلح و امنيّت فرا مي‌گيرد لذا آن دسته از تجهيزاتي كه مربوط به امور نظامي مي‌باشد. خود به خود از صفحه كنار مي‌رود چرا كه احتياجي به آنها نيست و اسلام دين صلح و آرامش است امّا دسته ديگر از امكانات و پيشرفتها و تجهيزات بشري كه مربوط به امور صنعتي و كشاورزي و بهداشتي و غيره مي‌باشند نه تنها باقي مي‌مانند و بيش از آنها استفاده بهينه مي‌كنند بلكه آنچه كه از روايات بر مي‌آيد آنست كه به بركت وجود حضرتش اين گونه امكانات گسترش هم مي‌يابد و اساساً بايد گفت كه اسلام دين تكامل و پيشرفت در همه زمينه‌هاي مادي و معنوي، دنيوي و اخروي مي‌باشد در مورد تكامل امور دنيوي آيات و روايات فراواني داريم مثل اينكه خداوند در قرآن كريم مي‌فرمايد: «خَلَقَ لَكُمْ ما فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً»[1] و ما به بعضي از اين پيشرفتها در زمان حضرتش اشاره مي‌كنيم.
الف: پيشرفت و رشد علوم مادي و معنوي
علم در اين زمان به بالاترين حدّ پيشرفت مي‌رسد به گونه‌اي كه طبق روايات امام باقر ـ عليه السّلام ـ در روزگار آن حضرت زنان در خانه‌هايشان به طريق كتاب خدا و سنت پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ قضاوت مي‌كند[2]، و در روايت ديگري از امام صادق ـ عليه السّلام ـ است كه فرمودند: دانش 27 حرف است و مجموع آنچه پيامبران آورده‌اند دو حرف است و مردم تا آن روز بيش از آن دو حرف را نمي‌دانند و چون قائم قيام كند 25 حرف باقيمانده را بيرون آورده و در ميان مردم منتشر مي‌سازد و بدين سال مجموعه 27 جزء دانش را نشر مي‌دهد.[3]
ب: شكوفايي اقتصادي و رفاه اجتماعي
آفريدگار انسان زمين و آسمان و آنچه كه در آنهاست را براي انسان آفريده است و از انسان فقط عبوديت را طلب كرده است كه اگر عبوديت كند علاوه بر جزاي اخروي دنياي او را نيز آباد مي‌كند كه فرمود: «لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَيْهِمْ بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ»[4] «اگر مردم شهرها و ديارها ايمان آورند و تقوا پيشه كنند ما بركات زمين و آسمان را بر آنها نازل مي‌كنيم» و چون در زمان حكومت آن حضرت عبوديّت محض زمين را فرا مي‌گيرد اين وعده الهي مُحَقَّق مي‌شود در روايتي از پيامبر اسلام ـ صلّي الله عليه و آله ـ است كه فرمود: «يخرج رجل من امتي يعمل بسنّتي ينزل الله له البركه من السماء و تخرج له الارض بركاتها»[5] «مردي از امت من ظهور مي‌كند كه به سنّت من عمل مي‌كند خداوند بركت را از آسمان براي او فرو خواهد فرستاد و زمين بركات خود را براي او بيرون خواهد ريخت» و در روايت ديگري از آن حضرت است كه فرمود: «ساكنين آسمان و زمين از او راضي و خشنودند آسمان تمام بارانش را فرو مي‌ريزد و زمين تمام گياهانش را خارج مي‌سازد تا جايي كه زنده‌ها آرزو مي‌كند كه كاش مرده‌ها زنده بودند و وضع ما را از فراواني نعمت مي‌ديدند»[6] و در روايتي ديگر است كه زمين گنجهاي خود را براي آن حضرت ظاهر مي‌كند[7] و حضرت به مردم مشت مشت عطا مي‌كند بدون اينكه آنها را شمارد يا آنچه كه بخشيده را پس بگيرد[8] و امنيت عمومي همه جا را فرا مي‌گيرد كه در روايت است كه در زمان آن حضرت درندگان و چهارپايان از در آشتي وارد مي‌شوند و مرم با يكديگر كاري ندارند و آزار نمي‌رسانند.[9]
ج: رشد كشاورزي و دامداري
در زمان آن حضرت استعدادهاي دروني زمين آشكار مي‌شود و گياهان و حيوانات با تمام وجود به خدمت بشر در مي‌آيند به گونه‌اي پيشرفتهاي كشاورزي و دامداري قبل از ظهور نسبت به بعد از آن چيزي محسوب نمي‌شوند در روايت است كه كشاورز از هر من (3 كيلو) صد من محصول بدست مي‌آورد و در هر سنبلي صد دانه عمل مي‌آيد و خداوند براي هر كس كه اراده كند زيادتر مي‌كند[10] و در روايت است كه «و تكثر المواشي» يعني دامها زياد مي‌شوند.
د: پيشرفت پزشكي
در آن عصر هيچ بيماري بدون درمان باقي نمي‌ماند امام باقر ـ عليه السّلام ـ در اين باره مي‌فرمايند: هر كس قائم اهل بيت مرا درك كند اگر به بيماري دچار باشد شفا يابد و چنانچه دچار ناتواني باشد توانا و نيرومند مي‌شود.[11]
هـ : پيشرفت صنايع و مسأله انرژي
امام صادق ـ عليه السّلام ـ مي‌فرمايند: «هنگامي كه قائم ما قيام كند زمين به نور پروردگارش روشن مي‌شود و بندگان خدا از نور آفتاب بي‌نياز مي‌شوند.[12]
و: پيشرفت دستگاههاي اطلاعاتي و ارتباط مردم با يكديگر:
در آن عصر ارتباط مردم با يكديگر بسيار راحت مي‌شود. و مردم مي‌توانند به راحتي با آن حضرت نيز ارتباط برقرار كنند كه در روايت است كه در زمان آن حضرت «مؤمن كه در شرق است برادر خود را كه در مغرب است خواهد ديد و نيز مؤمني كه در مغرب است برادر خود را در مشرق مي‌بيند»[13] و در روايت ديگري از امام صادق ـ عليه السّلام ـ است كه فرمود: «زمانيكه قائم ما ظهور نمايد خداوند گوشها و چشمان شيعيان ما را بگونه‌اي تقويت مي‌كند كه ميان آنان وقائم ـ عليه السّلام ـ نياز به پيك نيست آن حضرت با آنان سخن مي‌گويد و آنها سخن او را مي‌شنوند و در حالي كه وي در جايگاه خويش قرار دارد او را مي‌بينند.[14]»
پی نوشتها:
[1] . سوره بقره، آيه 29.
[2] . بحار الانوار، ج 53، ص 352، علامه مجلسي، چاپ بيروت.
[3] . بحار الانوار، ج 52، ص 336، علامه مجلسي، چاپ بيروت.
[4] . سوره الاعراف، آيه 59.
[5] . كشف الغمه، ج 2، ص 262، اربلي، چاپ تبريز.
[6] . الملاحم، ص 69، ابن طاووس.
[7] . الملاحم، ص 72.
[8] . فوائد السمطين، ج 2، ص 310.
[9] . بحارالانوار، ج 52، ص 224.
[10] . مستدرك الوسائل، ج 12، ص 283، محدث نوري.
[11] . بحار الانوار، ج 52، ص 335.
[12] . الصراط المستقيم، ج 2، ص 262، علامه زين الدين علي بن يونس نباحلي، انتشارات حيدريه.
[13] . بحارالانوار، ج 52، ص 391.
[14] . الكافي، ج 8، ص 240.
eporsesh.com
اين مطلب از دو جهت قابل بحث است:
اوّل اينكه: وقتي حضرت ظهور مي‌فرمايند چگونه بر دشمناني كه داراي پيشرفته‌ترين امكانات نظامي و غيره مي‌باشند پيروز مي‌شوند كه ما اين بحث را به نام «ظهور و امكانات پيشرفته» مي‌ناميم.
و دوّم اينكه: پس از تشكيل حكومت و از بين رفتن ظالمين چگونه با اين امكانات رفتار مي‌كنند كه ما آن را تحت عنوان «حكومت جهاني حضرت مهدي ـ عليه السّلام ـ و امكانات پيشرفته» از آن ياد مي‌كنيم، و چون آنچه كه از سؤال شما بر مي‌آيد مربوط به جهت دوّم است و ما به آن مي‌پردازيم و با ياري گرفتن از حضرت امام عصر ـ عليه السّلام ـ عرض مي‌كنيم كه:
وقتي كه حضرت ظهور كردند و با ظالمين جنگيدند و زمين را از وجودِ ناپاك آنان پاك كردند و حكومتي بر مبناي عدل تشكيل دادند ديگر در جهان جنگي وجود ندارد و تجاوز هم از بين خواهد رفت و همه دنيا را صلح و امنيّت فرا مي‌گيرد لذا آن دسته از تجهيزاتي كه مربوط به امور نظامي مي‌باشد. خود به خود از صفحه كنار مي‌رود چرا كه احتياجي به آنها نيست و اسلام دين صلح و آرامش است امّا دسته ديگر از امكانات و پيشرفتها و تجهيزات بشري كه مربوط به امور صنعتي و كشاورزي و بهداشتي و غيره مي‌باشند نه تنها باقي مي‌مانند و بيش از آنها استفاده بهينه مي‌كنند بلكه آنچه كه از روايات بر مي‌آيد آنست كه به بركت وجود حضرتش اين گونه امكانات گسترش هم مي‌يابد و اساساً بايد گفت كه اسلام دين تكامل و پيشرفت در همه زمينه‌هاي مادي و معنوي، دنيوي و اخروي مي‌باشد در مورد تكامل امور دنيوي آيات و روايات فراواني داريم مثل اينكه خداوند در قرآن كريم مي‌فرمايد: «خَلَقَ لَكُمْ ما فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً»[1] و ما به بعضي از اين پيشرفتها در زمان حضرتش اشاره مي‌كنيم.
الف: پيشرفت و رشد علوم مادي و معنوي
علم در اين زمان به بالاترين حدّ پيشرفت مي‌رسد به گونه‌اي كه طبق روايات امام باقر ـ عليه السّلام ـ در روزگار آن حضرت زنان در خانه‌هايشان به طريق كتاب خدا و سنت پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ قضاوت مي‌كند[2]، و در روايت ديگري از امام صادق ـ عليه السّلام ـ است كه فرمودند: دانش 27 حرف است و مجموع آنچه پيامبران آورده‌اند دو حرف است و مردم تا آن روز بيش از آن دو حرف را نمي‌دانند و چون قائم قيام كند 25 حرف باقيمانده را بيرون آورده و در ميان مردم منتشر مي‌سازد و بدين سال مجموعه 27 جزء دانش را نشر مي‌دهد.[3]
ب: شكوفايي اقتصادي و رفاه اجتماعي
آفريدگار انسان زمين و آسمان و آنچه كه در آنهاست را براي انسان آفريده است و از انسان فقط عبوديت را طلب كرده است كه اگر عبوديت كند علاوه بر جزاي اخروي دنياي او را نيز آباد مي‌كند كه فرمود: «لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَيْهِمْ بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ»[4] «اگر مردم شهرها و ديارها ايمان آورند و تقوا پيشه كنند ما بركات زمين و آسمان را بر آنها نازل مي‌كنيم» و چون در زمان حكومت آن حضرت عبوديّت محض زمين را فرا مي‌گيرد اين وعده الهي مُحَقَّق مي‌شود در روايتي از پيامبر اسلام ـ صلّي الله عليه و آله ـ است كه فرمود: «يخرج رجل من امتي يعمل بسنّتي ينزل الله له البركه من السماء و تخرج له الارض بركاتها»[5] «مردي از امت من ظهور مي‌كند كه به سنّت من عمل مي‌كند خداوند بركت را از آسمان براي او فرو خواهد فرستاد و زمين بركات خود را براي او بيرون خواهد ريخت» و در روايت ديگري از آن حضرت است كه فرمود: «ساكنين آسمان و زمين از او راضي و خشنودند آسمان تمام بارانش را فرو مي‌ريزد و زمين تمام گياهانش را خارج مي‌سازد تا جايي كه زنده‌ها آرزو مي‌كند كه كاش مرده‌ها زنده بودند و وضع ما را از فراواني نعمت مي‌ديدند»[6] و در روايتي ديگر است كه زمين گنجهاي خود را براي آن حضرت ظاهر مي‌كند[7] و حضرت به مردم مشت مشت عطا مي‌كند بدون اينكه آنها را شمارد يا آنچه كه بخشيده را پس بگيرد[8] و امنيت عمومي همه جا را فرا مي‌گيرد كه در روايت است كه در زمان آن حضرت درندگان و چهارپايان از در آشتي وارد مي‌شوند و مرم با يكديگر كاري ندارند و آزار نمي‌رسانند.[9]
ج: رشد كشاورزي و دامداري
در زمان آن حضرت استعدادهاي دروني زمين آشكار مي‌شود و گياهان و حيوانات با تمام وجود به خدمت بشر در مي‌آيند به گونه‌اي پيشرفتهاي كشاورزي و دامداري قبل از ظهور نسبت به بعد از آن چيزي محسوب نمي‌شوند در روايت است كه كشاورز از هر من (3 كيلو) صد من محصول بدست مي‌آورد و در هر سنبلي صد دانه عمل مي‌آيد و خداوند براي هر كس كه اراده كند زيادتر مي‌كند[10] و در روايت است كه «و تكثر المواشي» يعني دامها زياد مي‌شوند.
د: پيشرفت پزشكي
در آن عصر هيچ بيماري بدون درمان باقي نمي‌ماند امام باقر ـ عليه السّلام ـ در اين باره مي‌فرمايند: هر كس قائم اهل بيت مرا درك كند اگر به بيماري دچار باشد شفا يابد و چنانچه دچار ناتواني باشد توانا و نيرومند مي‌شود.[11]
هـ : پيشرفت صنايع و مسأله انرژي
امام صادق ـ عليه السّلام ـ مي‌فرمايند: «هنگامي كه قائم ما قيام كند زمين به نور پروردگارش روشن مي‌شود و بندگان خدا از نور آفتاب بي‌نياز مي‌شوند.[12]
و: پيشرفت دستگاههاي اطلاعاتي و ارتباط مردم با يكديگر:
در آن عصر ارتباط مردم با يكديگر بسيار راحت مي‌شود. و مردم مي‌توانند به راحتي با آن حضرت نيز ارتباط برقرار كنند كه در روايت است كه در زمان آن حضرت «مؤمن كه در شرق است برادر خود را كه در مغرب است خواهد ديد و نيز مؤمني كه در مغرب است برادر خود را در مشرق مي‌بيند»[13] و در روايت ديگري از امام صادق ـ عليه السّلام ـ است كه فرمود: «زمانيكه قائم ما ظهور نمايد خداوند گوشها و چشمان شيعيان ما را بگونه‌اي تقويت مي‌كند كه ميان آنان وقائم ـ عليه السّلام ـ نياز به پيك نيست آن حضرت با آنان سخن مي‌گويد و آنها سخن او را مي‌شنوند و در حالي كه وي در جايگاه خويش قرار دارد او را مي‌بينند.[14]»
پی نوشتها:
[1] . سوره بقره، آيه 29.
[2] . بحار الانوار، ج 53، ص 352، علامه مجلسي، چاپ بيروت.
[3] . بحار الانوار، ج 52، ص 336، علامه مجلسي، چاپ بيروت.
[4] . سوره الاعراف، آيه 59.
[5] . كشف الغمه، ج 2، ص 262، اربلي، چاپ تبريز.
[6] . الملاحم، ص 69، ابن طاووس.
[7] . الملاحم، ص 72.
[8] . فوائد السمطين، ج 2، ص 310.
[9] . بحارالانوار، ج 52، ص 224.
[10] . مستدرك الوسائل، ج 12، ص 283، محدث نوري.
[11] . بحار الانوار، ج 52، ص 335.
[12] . الصراط المستقيم، ج 2، ص 262، علامه زين الدين علي بن يونس نباحلي، انتشارات حيدريه.
[13] . بحارالانوار، ج 52، ص 391.
[14] . الكافي، ج 8، ص 240.
eporsesh.com
