پرسش :
چرا بعضی افراد، هنگام خواندن زیارتنامه امام زمان (عج) دست بر روی سرشان می‌گذارند؟
پاسخ :
پرسش:
فلسفه اين كه برخی افراد در مواقعی كه زيارتنامه امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) را می‌خوانند و یا نام قائم را می‌شنوند، دست خود را روی سر می‌گذارند چيست؟
پاسخ:
چنان كه اطلاع داريد در ميان مردم مرسوم است وقتی كه كلمه قائم بر زبان جاری شد، بلند می‌شوند و دست بر سر می‌گذارند. اين رفتار در بين تمام شيعيان بلاد معمول بوده و هست. نقل شده كه امام رضا (علیه السلام) در يكي از مجالس خراسان حضور داشت، كلمه قائم كه گفته شد پس آن جناب ايستاد و دست مباركش را بر سر نهاده و فرمود: «اللهم عجل فرجه و سهل مخرجه»(1)
اين عمل در عصر امام صادق (علیه السلام) نيز معمول بوده است. خدمت آن جناب عرض شد: علت چيست كه در موقع ذكر قائم بايد قيام كرد؟ حضرت در جواب فرمود: «صاحب الامر غيبتی دارد بسيار طولانی، و از كثرت لطف و محبتی كه به دوستانش دارد، هر كس كه وی را به لقب قائم؛ كه مشعر است به دولت او و اظهار تأثری است از غربت او، ياد كند آن جناب هم نظر لطفی به او خواهد نمود. چون در اين حال، مورد توجه امام واقع می‌شود، سزاوار است از باب احترام به پا خيزد و تعجيل فرجش را از خدا بخواهد.»(2)
پس اين رفتار شيعيان ريشه مذهبی دارد و اظهار ادب و شعاری است، گر چه وجوبش معلوم نيست.
آنچه شما در سؤال خود فرموده‌ايد نيز از همين جهت است. مفهوم انتظار كه حقيقت بسيار عميقی دارد ظواهری دارد كه شخص منتظر واقعی خود را به آن آداب مقيّد می‌كند و يكی از اين آداب همين است كه شما فرموديد.
پی‌نوشت‌ها:
1. كتاب الزام الناصب، چاپ سال1351، ص81
2. همان، ص81
منبع: موسسه تحقيقاتی حضرت ولی عصر عليه السلام
پرسش:
فلسفه اين كه برخی افراد در مواقعی كه زيارتنامه امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) را می‌خوانند و یا نام قائم را می‌شنوند، دست خود را روی سر می‌گذارند چيست؟
پاسخ:
چنان كه اطلاع داريد در ميان مردم مرسوم است وقتی كه كلمه قائم بر زبان جاری شد، بلند می‌شوند و دست بر سر می‌گذارند. اين رفتار در بين تمام شيعيان بلاد معمول بوده و هست. نقل شده كه امام رضا (علیه السلام) در يكي از مجالس خراسان حضور داشت، كلمه قائم كه گفته شد پس آن جناب ايستاد و دست مباركش را بر سر نهاده و فرمود: «اللهم عجل فرجه و سهل مخرجه»(1)
اين عمل در عصر امام صادق (علیه السلام) نيز معمول بوده است. خدمت آن جناب عرض شد: علت چيست كه در موقع ذكر قائم بايد قيام كرد؟ حضرت در جواب فرمود: «صاحب الامر غيبتی دارد بسيار طولانی، و از كثرت لطف و محبتی كه به دوستانش دارد، هر كس كه وی را به لقب قائم؛ كه مشعر است به دولت او و اظهار تأثری است از غربت او، ياد كند آن جناب هم نظر لطفی به او خواهد نمود. چون در اين حال، مورد توجه امام واقع می‌شود، سزاوار است از باب احترام به پا خيزد و تعجيل فرجش را از خدا بخواهد.»(2)
پس اين رفتار شيعيان ريشه مذهبی دارد و اظهار ادب و شعاری است، گر چه وجوبش معلوم نيست.
آنچه شما در سؤال خود فرموده‌ايد نيز از همين جهت است. مفهوم انتظار كه حقيقت بسيار عميقی دارد ظواهری دارد كه شخص منتظر واقعی خود را به آن آداب مقيّد می‌كند و يكی از اين آداب همين است كه شما فرموديد.
پی‌نوشت‌ها:
1. كتاب الزام الناصب، چاپ سال1351، ص81
2. همان، ص81
منبع: موسسه تحقيقاتی حضرت ولی عصر عليه السلام
