يکشنبه، 25 تير 1391
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما

پرسش :

من مدتي است كه از خداي خودم دور شده ام يعني در واقع آن نزديكي بين خودم و خدايم را احساس نمي كنم و خودم را در حال از دست دادن و يا ضعيف شدن ايمانم مي بينم. لطفا من را راهنمايي كنيد كه: چگونه مي توانم آن نزديكي و ايمان قبلي خود را بازيابم؟


پاسخ :
پرسشگر گرامي رو به سوى حقتعالى آوردن براى يك جوان محبوبترين چيز نزد خداوند است و شيرينى آن از هرلذتى برتر و دير پاى تر است. و حالتى كه در شما پديدار گشته فوق العاده زيبا و ارزنده است . راستى چه محبوبى بالاتر از ذات جميل على‏الاطلاق و چه معشوقى برتر از كمال مطلق؟ اين عشق همان درّ يگانه‏اى است كه نه هر قلبى صدفش تواند بود و نه هر دلى جايگاه آن.
امام سجاد(عليه السلام) در مناجات المحبين مى‏فرمايند: الهى من ذالذى ذاق حلاوه محبتك فرام منك بدلا؛ آن كيست كه شيرينى عشق تو را چشد و ديگرى را برگزيند؟
پيمايش مسير حب الهى نه چندان دور بلكه براى اهلش نزديك و به چنگ آمدنى است؛ ان الراحل اليك قريب المسافه؛ همانا رهسپاران بسوى تو راهى بس كوتاه پيش رو دارند. زيرا او محبوبى است كه دور از ما نيست بلكه از رگ گردن به ما نزديكتر است و دورى او مفهومى جز اعراض و رويگردانى ما جاهلان ندارد.
رعايت تقوا كه با انجام تكاليف الهى و ترك محرمات و در حد توان انجام مستحبات و ترك مكروهات، در هر مرحله‏اى خود زمينه ساز درك بيشتر و توفيق افزون‏تر و توجه و تقرب والاترى به ذات بارى تعالى خواهد بود. چنان كه در سوره «انفال آيه 29» آمده است:
يا ايها الذين آمنوا ان تتقوالله يجعل لكم فرقانا و يكفر عنكم سيئاتكم و يغفر لكم و الله ذوالفضل العظيم؛ اى اهل ايمان! اگر پرهيزگار بوده و تقواى الهى پيشه كنيد خداوند براى شما نيروى تشخيص حق از باطل قرار داده و بدى‏هاىشما را پوشانده و شما را بيامرزد و خداوند داراى فضل و رحمت بزرگ است. آرى اگر قدم‏هاى اوليه برداشته شود زمينه‏اى براى دريافت برنامه ادامه مسير فراهم مى‏شود.
به تعبير خداوند تبارك و تعالى در قرآن كريم: والذين جاهدوا فينا لنهدينهم سبلنا؛كسانى كه در راه ما تلاش نمايند ما ايشان را به راه‏هاى خويش هدايت مى‏كنيم. براى تقويت اين حركت و رشد آن توجه به چند نكته لازم است:
1- پرهيز از مجالست و هم‏نشينى با اهل دنيا(اهل معصيت و غفلت از خداوند) و دور از معنويت، چه آنكه از رسول اكرم(صلي الله عليه و آله) نقل شده است كه فرمود: «به خاطر برخورد با اهل دنيا قلبم زنگار گرفته و مكدر مى‏شود و براى جبران آن روزى هفتاد مرتبه استغفار مى‏كنم». خداوند نيز در سوره «نجم آيه 29» مى‏فرمايد: فاعرض عن من تولى عن ذكرنا ولم يردالا الحيوه الدنيا؛ پس از كسانى كه از ياد ما روى گرداندند و جز زندگى دنيا را نخواستند اعراض كن و روى بگردان.
2- محاسبه نفس، كه هر شب يا هر هفته و يا لااقل هر ماه گذشته خود را بررسى نمايد و به تعبيرى به خود نمره بدهد. اگر كار شايسته‏اى انجام داده سپاسگزار بوده و از خداوند ادامه توفيق را بخواهد و اگر مرتكب خلافى شده استغفار نموده و تصميم بر ترك آن بگيرد.
3- بهره‏گيرى از ثقل اكبر و قرآن كريم و انس با آن، چه اين كه هم تلاوت و حفظ قرآن به انسان نورانيت بخشيده و معنويت مى‏دهد و هم آشنايى با معارف آن (هر كسى در حد خودش حتى در حد ترجمه) موجب رشد روحى مى‏باشد. زيرا معارف قرآن و آياتش نسخه‏هايى است براى درمان دردها و مشكلات، گرچه در برداشت از آيات متشابه بايد جانب احتياط را پيشه كرد و آن را به اهلش واگذار نمود و گرنه ممكن است خود آن موجب گرفتارىگردد.
4- بهره‏گيرى از ثقل اصغر و ائمه هدي(عليهم السلام) و توسل به ايشان، بايد توجه داشت كه توسل به حضرات معصومين(عليهم السلام) هم خود توجه به حق تعالى و عالم ملكوت است و هم زمينه ساز بهره‏گيرى بيشتر از فيض ربوبى و كسب توفيقات بيشتر.
5- با دعاهاى ماثوره كه مشتمل بر بلندترين معارف عاليه و آموزنده كرائم والاى اخلاقى‏اند. بويژه دعاى مكارم‏الاخلاق، مناجات خمسه عشر و... مأنوس باشيد.
6- مطالعه كتب اخلاقي، عرفانى، اعتقادى و تفسير.
www.morsalat.coma


نظرات کاربران
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.