پرسش :
بهترین ذکرهایی که برای ملاقات امام زمان علیه السلام وجود دارد، چیست؟
پاسخ :
ملاقات با امام زمان علیه السلام و دیگر اولیاى الهى فقط با ذکر و ورد و دعا میسر نیست بلکه نیاز به سنخیت با آنان دارد. به دست آوردن سنخیت با اولیاى الهى نیاز به تحقق دو بعد؛ یعنى، معرفت و عمل دارد. اگر کسى خود را به اولیاى الهى شبیه نمود، به لقاى آنان نیز واصل خواهد شد.
نوریان مر نوریان را طالبند
ناریان مر ناریان را جاذبند
ولی ناگفته نماند ما مکلف به ارتباط به معنای ملاقات با امام زمان نیستیم، آنچه وظیفه ماست تشبه به آن حضرات و پیمودن راه آنان است ما باید در همه حال سرباز آماده آن حضرت بوده و همواره در خدمت ایشان باشیم. این مسأله را آیه 200 سوره آل عمران بیان فرموده: «یا ایها الذین امنوا اصبروا و صابروا و رابطوا و اتقواللّه لعلّکم تفلحون؛ اى کسانى که ایمان آورده اید، صبر کنید و یکدیگر را به صبر وادارید و مرابطه نمایید و تقوا و خداترسى را پیشه سازید، باشد که رستگار شوید»
امام باقر علیه السلام در تفسیر این آیه شریفه مى فرمایند: «صبر کنید بر اداى فرایض (یعنى در انجام تکالیف الهى. استقامت داشته باشید) و در برابر دشمنان پایدارى کنید و با امامتان (که انتظارش را مىکشید) مرابطه نمایید»،(کتاب الغنیة، شیخ مفید، ص105)
مرابطه با امام زمان علیه السلام یعنى خود را به رشته ولایت او بستن و بر خدمت و پیروى و یارى او گردن نهادن و این یکى از ارکان ایمان است که آدمى خود را به امام خویش مربوط سازد و از او جدا نشود. همچنین باید کارهایى انجام دهیم که آن حضرت و اصحابشان انجام مىدهند.
قرآن راجع به حضرت مهدى و اصحاب ایشان مى فرماید: «الذین ان مکنّاهم فى الارض اقاموا الصلوه و آتوا الزکاه و امروا بالمعروف و نهو عن المنکر؛کسانى که اگر در زمین به آنان توانایى دهیم نماز را به پا داشته و زکات (به مستحق) بخشیده و به معروف امر نموده و از منکر نهى کنند» (حج، آیه 41).
امام باقر علیه السلام در تفسیر این آیه مى فرمایند: «این آیه براى آل محمد است؛ یعنى، مهدى(عج) و اصحاب او»، (تفسیر قمى، ج 2، ص 87). در نتیجه اگر ما هم مى خواهیم از اصحاب و یاران آن حضرت باشیم، باید به این امور اهتمام ورزیم.
خوب است بدانیم؛ امام زمان شدیدا به شیعیان خود عشق مى ورزند. بلکه علاقه آن حضرت به شیعیان و دوستانشان خیلى بیشتر از علاقه اى است که ما نسبت به آن حضرت داریم. ایشان همواره برای شیعیان خود دعا مى کنند. از آن حضرت نقل شده است: «انا غیر مهملین لمراعاتکم و لا ناسین لذکرکم؛ما هرگز در رعایت احوال شما کوتاهى نمى کنیم و شما را از یاد نمى بریم»(بحارالانوار، ج 53، ص 174).
آنچه بر ماست جلب رضایت آن بزرگوار است. پیوستگى با او یعنى مطیع او بودن. آنچه در روایات زیاد سفارش شده است انتظار فرج است ما باید ارتباط معنوى خود را با امام زمان علیه السلام با عمل به دستورات آن حضرت و انتظار فرج به معناى واقعى ثابت و مستدام نگه داریم. از اینرو بسیار بجاست که خصوصیات منتظر واقعى حضرت مهدى علیه السلام را بدانیم و سپس آن را در خود عملى کنیم.
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: «افضل العباده انتظار الفرج»؛ (فرائد السمطین، ج 2، ص 334، چاپ جدید)
وظیفه منتظر امام زمان علیه السلام این است که مانند یک منتظر واقعى زندگى کند. وقتى انسان حقیقتا منتظر کسى باشد تمام رفتار و سکناتش نشان از منتظر بودن او دارد. به عنوان مثال اگر منتظر میهمان باشد حتما خانه را تمیز و مرتب مى کند، وسایل پذیرایى را آماده مى کند و با لباس مرتب و چهره اى شاداب در انتظار مى ماند. چنین کسى مى تواند ادعا کند که منتظر میهمان بوده است. اما کسى که نه خانه را مرتب کرده است و نه وسایل پذیرایى را آماده نموده است و نه لباس مرتب و تمیزى پوشیده است و نه اصلاً به فکر میهمان است اگر ادعا کند که در انتظار میهمان بوده همه او را ریشخند خواهند کرد و بر گزافه گویى او خواهند خندید.
لاف عشق و گله از یار زهى لاف دروغ
عشق بازان چنین مستحق هجرانند
بنابراین انتظار قبل از آنکه از ادعاى انسان فهمیده شود از رفتار و کردار او فهمیده مى شود. نمى توان هر کسى را که ادعاى دوستى و ولایت امام زمان را دارد در شمار دوستان و منتظران او قلمداد نمود. آرى «مشک آن است که خود ببوید نه آن که عطار بگوید».
با چنین توضیحى روشن است که یک منتظر واقعى امام زمان علیه السلام باید رفتارش به گونه اى باشد که هر لحظه منتظر ظهور امام زمان علیه السلام باشد. یعنى در هر لحظه که این خبر را به او بدهند خوشحال شود و آماده باشد براى یارى امام زمان با مال و جان خویش جهاد نموده و خود را در راه آن حضرت فدا نماید. بنابراین یک منتظر واقعى اهل گناه و دلبستگى به دنیا نیست چرا که چنین کسى نمى تواند از وابستگى ها و دلبستگى ها و آلودگى ها دست بردارد و آماده به خدمت در جهت اهداف مقدس امام زمان علیه السلام باشد.
www.morsalat.com
ملاقات با امام زمان علیه السلام و دیگر اولیاى الهى فقط با ذکر و ورد و دعا میسر نیست بلکه نیاز به سنخیت با آنان دارد. به دست آوردن سنخیت با اولیاى الهى نیاز به تحقق دو بعد؛ یعنى، معرفت و عمل دارد. اگر کسى خود را به اولیاى الهى شبیه نمود، به لقاى آنان نیز واصل خواهد شد.
نوریان مر نوریان را طالبند
ناریان مر ناریان را جاذبند
ولی ناگفته نماند ما مکلف به ارتباط به معنای ملاقات با امام زمان نیستیم، آنچه وظیفه ماست تشبه به آن حضرات و پیمودن راه آنان است ما باید در همه حال سرباز آماده آن حضرت بوده و همواره در خدمت ایشان باشیم. این مسأله را آیه 200 سوره آل عمران بیان فرموده: «یا ایها الذین امنوا اصبروا و صابروا و رابطوا و اتقواللّه لعلّکم تفلحون؛ اى کسانى که ایمان آورده اید، صبر کنید و یکدیگر را به صبر وادارید و مرابطه نمایید و تقوا و خداترسى را پیشه سازید، باشد که رستگار شوید»
امام باقر علیه السلام در تفسیر این آیه شریفه مى فرمایند: «صبر کنید بر اداى فرایض (یعنى در انجام تکالیف الهى. استقامت داشته باشید) و در برابر دشمنان پایدارى کنید و با امامتان (که انتظارش را مىکشید) مرابطه نمایید»،(کتاب الغنیة، شیخ مفید، ص105)
مرابطه با امام زمان علیه السلام یعنى خود را به رشته ولایت او بستن و بر خدمت و پیروى و یارى او گردن نهادن و این یکى از ارکان ایمان است که آدمى خود را به امام خویش مربوط سازد و از او جدا نشود. همچنین باید کارهایى انجام دهیم که آن حضرت و اصحابشان انجام مىدهند.
قرآن راجع به حضرت مهدى و اصحاب ایشان مى فرماید: «الذین ان مکنّاهم فى الارض اقاموا الصلوه و آتوا الزکاه و امروا بالمعروف و نهو عن المنکر؛کسانى که اگر در زمین به آنان توانایى دهیم نماز را به پا داشته و زکات (به مستحق) بخشیده و به معروف امر نموده و از منکر نهى کنند» (حج، آیه 41).
امام باقر علیه السلام در تفسیر این آیه مى فرمایند: «این آیه براى آل محمد است؛ یعنى، مهدى(عج) و اصحاب او»، (تفسیر قمى، ج 2، ص 87). در نتیجه اگر ما هم مى خواهیم از اصحاب و یاران آن حضرت باشیم، باید به این امور اهتمام ورزیم.
خوب است بدانیم؛ امام زمان شدیدا به شیعیان خود عشق مى ورزند. بلکه علاقه آن حضرت به شیعیان و دوستانشان خیلى بیشتر از علاقه اى است که ما نسبت به آن حضرت داریم. ایشان همواره برای شیعیان خود دعا مى کنند. از آن حضرت نقل شده است: «انا غیر مهملین لمراعاتکم و لا ناسین لذکرکم؛ما هرگز در رعایت احوال شما کوتاهى نمى کنیم و شما را از یاد نمى بریم»(بحارالانوار، ج 53، ص 174).
آنچه بر ماست جلب رضایت آن بزرگوار است. پیوستگى با او یعنى مطیع او بودن. آنچه در روایات زیاد سفارش شده است انتظار فرج است ما باید ارتباط معنوى خود را با امام زمان علیه السلام با عمل به دستورات آن حضرت و انتظار فرج به معناى واقعى ثابت و مستدام نگه داریم. از اینرو بسیار بجاست که خصوصیات منتظر واقعى حضرت مهدى علیه السلام را بدانیم و سپس آن را در خود عملى کنیم.
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: «افضل العباده انتظار الفرج»؛ (فرائد السمطین، ج 2، ص 334، چاپ جدید)
وظیفه منتظر امام زمان علیه السلام این است که مانند یک منتظر واقعى زندگى کند. وقتى انسان حقیقتا منتظر کسى باشد تمام رفتار و سکناتش نشان از منتظر بودن او دارد. به عنوان مثال اگر منتظر میهمان باشد حتما خانه را تمیز و مرتب مى کند، وسایل پذیرایى را آماده مى کند و با لباس مرتب و چهره اى شاداب در انتظار مى ماند. چنین کسى مى تواند ادعا کند که منتظر میهمان بوده است. اما کسى که نه خانه را مرتب کرده است و نه وسایل پذیرایى را آماده نموده است و نه لباس مرتب و تمیزى پوشیده است و نه اصلاً به فکر میهمان است اگر ادعا کند که در انتظار میهمان بوده همه او را ریشخند خواهند کرد و بر گزافه گویى او خواهند خندید.
لاف عشق و گله از یار زهى لاف دروغ
عشق بازان چنین مستحق هجرانند
بنابراین انتظار قبل از آنکه از ادعاى انسان فهمیده شود از رفتار و کردار او فهمیده مى شود. نمى توان هر کسى را که ادعاى دوستى و ولایت امام زمان را دارد در شمار دوستان و منتظران او قلمداد نمود. آرى «مشک آن است که خود ببوید نه آن که عطار بگوید».
با چنین توضیحى روشن است که یک منتظر واقعى امام زمان علیه السلام باید رفتارش به گونه اى باشد که هر لحظه منتظر ظهور امام زمان علیه السلام باشد. یعنى در هر لحظه که این خبر را به او بدهند خوشحال شود و آماده باشد براى یارى امام زمان با مال و جان خویش جهاد نموده و خود را در راه آن حضرت فدا نماید. بنابراین یک منتظر واقعى اهل گناه و دلبستگى به دنیا نیست چرا که چنین کسى نمى تواند از وابستگى ها و دلبستگى ها و آلودگى ها دست بردارد و آماده به خدمت در جهت اهداف مقدس امام زمان علیه السلام باشد.
www.morsalat.com
.jpg "5 ابزار ضروری برای زنده ماندن در صعودهای زمستانی")
