تشخیص دیندار و دینداری خواستگار

دینداری واقعی چند نشانه اصلی دارد که اگر فردی این نشانه ها را داشته باشد می توان گفت که او دیندار است و می توان او را به عنوان همسر آینده خود انتخاب کرد. اگر می خواهید با نشانه های واقعی دینداری آشنا شوید...
دوشنبه، 12 شهريور 1397
تخمین زمان مطالعه:
پدیدآورنده: سیدروح الله حسین پور
موارد بیشتر برای شما
تشخیص دیندار و دینداری خواستگار
برای تشخیص دینداری نباید به نشانه های ظاهری توجه کرد.
 
چکیده: دینداری واقعی چند نشانه اصلی دارد که اگر فردی این نشانه ها را داشته باشد می توان گفت که او دیندار است و می توان او را به عنوان همسر آینده خود انتخاب کرد. اگر می خواهید با نشانه های واقعی دینداری آشنا شوید حتما مطلب زیر را مطالعه کنید.

تعداد کلمات 678 / تخمین زمان مطالعه 3 دقیقه

تشخیص دیندار و دینداری خواستگار
مقدمه 

در بحث معیارها، همه‌جا سخن از تقدم معیار دین بر دیگر معیارها بود و تردیدی نیست که این معیار، با دیدگاه دین همخوان است. سخن درباره نقش دین در رضایت زناشویی را به فرصتی دیگر وا می‌نهیم و اکنون به این موضوع می‌پردازیم که چگونه می‌توان دینداری را تشخیص داد؟ و از کجا می‌توان به دیندار بودن کسی پی برد؟
شاید نخستین چیزی که در موضوع دینداری به ذهن برسد، انجام دادن تکالیف دینی (نماز و روزه)، شرکت در مراسم مذهبی (دعاها و عزاداری‌ها) و داشتن ظاهری دیندار (حجاب و ظاهری ایمانی) باشد. برخی افراد، با این ملاک‌ها دست به انتخاب می‌زنند و به ناگاه با خلاف آن‌چه تصور می‌کرده‌اند، روبه‌رو می‌شوند. در واقع، هیچ‌یک از این موارد را نمی‌توان نماد دینداری واقعی دانست. این موارد ظاهری و رفتاری، گاه واقعیت را به صورت کامل بیان نمی‌کنند.[1]
برای تشخیص دینداری، از چند نشانه مهم می‌توان استفاده کرد. یکی از آن‌ها «صداقت و امانتداری» است. امام صادق (علیه السلام) در این باره می‌فرماید:
«لاَ تَغْتَرُّوا بِصَلاَتِهِمْ وَ لاَ بِصِیَامِهِمْ فَإِنَّ اَلرَّجُلَ رُبَّمَا لَهِجَ بِالصَّلاَةِ وَ اَلصَّوْمِ حَتَّى لَوْ تَرَکَهُ اِسْتَوْحَشَ وَ لَکِنِ اِخْتَبِرُوهُمْ عِنْدَ صِدْقِ اَلْحَدِیثِ وَ أَدَاءِ اَلْأَمَانَةِ.»[2]
فریب نمازها و روزه‌هایشان را نخورید؛ زیرا ممکن است که مرد، چنان به نماز و روزه عادت کرده باشد که اگر آن را ترک کند، وحشت او را فراگیرد؛ اما آن‌ها را در راستگویی و امانتداری‌شان بیازمایید.
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)می‌فرماید:
«لاَ تَنْظُرُوا إِلَى کَثْرَةِ صَلاَتِهِمْ وَ صَوْمِهِمْ وَ کَثْرَةِ اَلْحَجِّ وَ اَلْمَعْرُوفِ وَ طَنْطَنَتِهِمْ بِاللَّیْلِ اُنْظُرُوا إِلَى صِدْقِ اَلْحَدِیثِ وَ أَدَاءِ اَلْأَمَانَةِ.»[3]
به زیادی نمازشان و روزه‌شان و حجشان و نیکوکاری‌شان و زمزمه هایشان در شب ننگرید؛ بلکه به راستگویی و امانتداری‌شان بنگرید.

از این متون به دست می‌آید که برای پی‌بردن به دین و ایمان افراد نباید به ظاهر و رفتار آن‌ها بسنده کرد. مهم، «صداقت» و «امانتداری» است. پیامبر خدا در روایتی «امانت» را در کنار دین مطرح کرده است:
«إِذَا جَاءَکُمْ مَنْ تَرْضَوْنَ دِینَهُ وَ أَمَانَتَهُ یَخْطُبُ إِلَیْکُمْ فَزَوِّجُوهُ إِلاَّ تَفْعَلُوا تَکُنْ فِتْنَةٌ فِی اَلْأَرْضِ  وَ فَسَادٌ کبیر»[4]
هرگاه کسی برای خواستگاری نزد شما آمد و دینداری و امانتداری او را پسندیدید، به او زن دهید؛ زیرا اگر چنین نکنید، در روی زمین، تبهکاری و فساد بسیار، پدید خواهد آمد.
همچنین از طریق خانواده فرد نیز می‌توان دینداری را تشخیص داد. پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در این باره می‌فرماید:
«أَیُّهَا اَلنَّاسُ إِیَّاکُمْ وَ خَضْرَاءَ اَلدِّمَنِ قِیلَ یَا رَسُولَ اَللَّهِ وَ مَا خَضْرَاءُ اَلدِّمَنِ قَالَ اَلْمَرْأَةُ اَلْحَسْنَاءُ فِی مَنْبِتِ اَلسَّوْءِ.»[5]
ای مردم! از گیاه روییده در خرابه بپرهیزید. گفته شد: ای پیامبر خدا! گیاه روییده در خرابه چیست؟ فرمود: «زن زیبایی که در خانواده‌ای بد رشد کرده است»
به طور مشخص‌تر می‌توان از طریق برادران و خواهران زن، به یک نتیجه کلی رسید. این امر، به خصوص درباره زن و بعد تربیت فرزند، بسیار اهمیت دارد. پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌فرماید:
«تَخیّروا لنُطَفِکُم فانَّ النِّساءَ یَلِدنَ اشباهَ اخوانِهنَّ واخواتِهنِّ»[6]
برای نطفه‌های خود گزینش کنید؛ زیرا زنان، بچه‌هایی همانند برادران و خواهران خود به دنیا می‌آورند.
 
منبع: کتاب «رضایت زناشویی»
نویسنده: عباس پسندیده

بیشتر بخوانید :
ملاک های انتخاب همسر از نگاه دین
چگونه در جستجوی خواستگار خوب باشیم؟
معیارهای انتخاب همسر
چند راهکار معنوی برای راحت شدن امر ازدواج

پی نوشت :
 [1] . موارد ظاهری و رفتاری، تنها معرفی‌کننده جنبه مناسکی و ظاهری دین است که جزو مهم دین و عبادت است، هرچند ممکن است منافقانه باشد، اما اگر حقیقی بود، مرفه شعایر دینی است.
[2] . الکافی، ج۲، ص۱۰۴.
[3] . الأمالی، صدوق، ص۳۷۹، عیون اخبار الرضا - جل م ن وسائل الشیعة، ج۱۹ص۱۷۰ ح ۲۴۱۷۴.
[4] . الأمالی، طوسی، ص۵۱۹ بحارالأنوار، ج۱۰۰، ص ۳۷۲.
[5] . الکافی، ج ۵، ص۳۳۲، کتاب من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص 391.
[6] . تاریخ دمشق، ج۵۲، ص۳۶۲. ح۱۱۰۶۸ء کنزالعمال، ج۱۶، ص۲۹۵، ج۴۴۵۵۷.


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
سبک زندگی مرتبط