ورزش برای کودکان دیابتی چگونه باید باشد ؟ (بخش دوم)

ورزش کردن موجب کاهش وزن، پاسخ بهتر سلول‌های عضلانی به انسولین و کاهش نیاز به داروی خوراکی و تزریقی، کاهش چربی و فشار خون، افزایش جریان خون و کاهش احتمال اختلال خون‌رسانی به اندام‌ها، کنترل بهتر استرس و کنترل بهتر قندخون و در نهایت، کاهش خطر بروز بیماری‌های قلبی می‌شود.
شنبه، 26 آبان 1397
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
ورزش برای کودکان دیابتی چگونه باید باشد ؟ (بخش دوم)
کودکان مبتلا به دیابت ممکن است نیاز به بررسی سطح قند خون و خوردن میان وعده های اضافی برای جلوگیری از کاهش سطح قند خون داشته باشند.
 
چکیده : ورزش کردن موجب کاهش وزن، پاسخ بهتر سلول‌های عضلانی به انسولین و کاهش نیاز به داروی خوراکی و تزریقی، کاهش چربی و فشار خون، افزایش جریان خون و کاهش احتمال اختلال خون‌رسانی به اندام‌ها، کنترل بهتر استرس و کنترل بهتر قندخون و در نهایت، کاهش خطر بروز بیماری‌های قلبی می‌شود. 

تعداد کلمات 1057 / تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه

ورزش برای کودکان دیابتی چگونه باید باشد ؟ (بخش دوم)
ورزش کودکان دیابتی و نگرانی های آن

کودکان مبتلا به دیابت ممکن است نیاز به بررسی سطح قند خون و خوردن میان وعده های اضافی برای جلوگیری از کاهش سطح قند خون داشته باشند یا اگر فرزند شما برنامه تمرینی دقیقی را آغاز می کند مانند تمرین برای ورزش، پزشک ممکن است یک مقدار کاهش انسولین را برای جلوگیری از هیپوگلیسمی توصیه کند.
افزایش قند خون همچنین ممکن است قبل و بعد از تمرین اتفاق بیافتد. عضلات در طول ورزش به انرژی بیشتری نیاز دارند، بنابراین بدن با آزاد کردن گلوکز اضافی در خون به آن پاسخ می دهد.
اگر بدن برای استفاده از گلوکز به اندازه کافی انسولین نداشته باشد، قند در خون می ماند این باعث می شود که فرد بیشتر دستشویی برود، که می تواند منجر به کم آبی بدن شود، به ویژه هنگامی که فرد عرق زیاد و تنفس شدید در طول ورزش داشته باشد.
 
نشانه های دیگر قند خون بالا و دیابت کودکان ، عبارتند از:
تشنگی بیش از حد، خستگی، ضعف، و تاری دید. 
اگر فرزند شما دیابت نوع 1 دارد، پزشک به شما می گوید که چگونه کتون ها را آزمایش کنید و در صورت لزوم، چگونه انسولین اضافی را به ورزشکار خود بزنید. پزشک احتمالا می خواهد فرزند شما قبل از شروع تمرین، سطح قند خون خود را کنترل کند.
تیم مراقبت های بهداشتی دیابتی می گوید که سطح قند خون باید قبل یا بعد بازی، یا بعد از تمرین و قبل از تمرین، اندازه گیری شود. 
اطمینان حاصل کنید که فرزند شما می داند چگونه علائم هیپوگلیسمی و هیپرگلیسمی را تشخیص دهد و این به معنی توقف تمرین و انجام دستورالعمل های پزشک است.
 

راهنمایی های ورزشی برای بچه های مبتلا به دیابت :

در اینجا چند راهنمایی ورزشی عمومی را آورده ایم:

تنظیم برنامه آزمایش خون:
پزشک شما هر گونه تغییرات در فرکانس یا زمان آزمایش های قند خون را هنگامی که فرزند شما تمرین می کند، نشان می دهد. 

تزریق انسولین را برنامه ریزی کنید:
پزشک ممکن است تزریق انسولین را برای ورزش یا بازی کردن تنظیم کند. اگر کودک شما تزریق انسولین انجام می دهد، سعی کنید از تزریقات در بخشی از بدن که در آن تمرینات ورزشی استفاده می شود اجتناب کنید (مثل تزریق به پای راست قبل از تمرین فوتبال) این باعث می شود که انسولین سریعتر جذب شود و احتمال انقباض هیپوگلیسمی افزایش می یابد.
اگر فرزند شما پمپ انسولین می پوشد، مطمئن باشید که این کار را برای ورزش انجام نخواهد داد، چون ممکن است قطع شود و یا آسیب ببیند و اگر کودک شما نیاز دارد تا در طول ورزش، پمپ انسولین استفاده کند، با پزشک او صحبت کنید. 

درست غذا خوردن:
تیم مراقبت های بهداشتی نیز به شما در تنظیم برنامه غذایی کودک کمک می کنند تا انرژی اضافی مورد نیاز در طول ورزش را تامین کند برای مثال، آنها ممکن است تنقلات اضافی را قبل، در طول و یا بعد از ورزش توصیه کنند.
فرزندتان را تشویق کنید که به توصیه هایش عمل کنند و عواقب ناشی از انجام ندادن آن را توضیح دهید، مانند قند خون پایین. هیپوگلیسمی می تواند با عملکرد ورزشی و توانایی مشارکت شما درگیر شود.
بچه ها - به ویژه نوجوانان - ممکن است وسوسه شوند و سعی کنند استراتژی هایی مانند خوردن کربوهیدرات در قبل دویدن یا کاهش کالری یا آب برای رسیدن به وزن خاصی در کشتی، انجام دهند این رفتارها می توانند مشکلاتی را ایجاد کنند، چرا که آنها احتمال ابتلا به هیپرگلیسمی یا هیپوگلیسمی را افزایش می دهند.

همراه داشتن خوراکی و آب:
چه در بازی فوتبال در مدرسه ،یا شنا در حیاط خلوت، کودک شما همیشه باید خوراکی و آب را در دست داشته باشد. برخی از قندهای سریع اگر قند خون پایین بیاید، مفی خواهند بود و آب آشامیدنی به جلوگیری از کم آبی بدن کمک می کند. 

جمع کردن پک:
اگر کودک شما خارج از خانه ورزش می کند، برای او پکی از تست ها، داروها، دستبند هشدار پزشکی، اطلاعات تماس اضطراری و یک کپی از طرح مدیریت دیابتش را در آن پک قرار دهید. این کار کمک می کند تا این چیزها را در یک کوله پشتی یا کیسه های دیگری نگه دارید تا راحت باشید. 

به مربیانش بگویید:
اگر فرزند شما ورزش منظم می کند، به مربیان او راجع به دیابت فرزندتان بگویید و دستورالعمل های لازم در مواقع مشکلات را نیز به او توضیح دهید آنها همچنین باید درک کنند که ممکن است فرزند شما نیاز به انجام این مراحل داشته باشد - مانند خوردن میان وعده یا مصرف انسولین - برای کنترل دیابت قبل، در طول بازی و یا بعد از آن. 

در دست داشتن کنترل:
کودکان مبتلا به دیابت باید کنترل سلامت خود را در دست بگیرند ؛ در زمانی که آنها در یک گروه از بچه ها هستند، این کار می تواند برایشان یک چالش باشد. اما مدیریت دیابت خود به معنای قطع رابطه با معلم یا مربی نیست و اینکار مشکلی ندارد.
بچه ها باید به راحتی بتوانند ورزش یا بازی خود را برای نیاز دیابت خود قطع کنند، مانند خوردن میان وعده برای نشانه های کاهش قند خون یا بررسی میزان قند خونشان. 
اما مهم نیست که والدین و فرزندان دچار دشواری شوند، بچه های مبتلا به دیابت در بعضی موارد دارای قند خون پایینی هستند بنابراین بچه ها و نوجوانانی که مبتلا به دیابت هستند، باید همیشه در معرض نوعی از شناسایی پزشکی (مانند دستبند یا گردنبند) باشند. علاوه بر شناسایی آنها به عنوان فرد دیابتی، این کار می تواند اطلاعات تماس اضطراری را فراهم کند. 
با تایید پزشک، یک طرح روشن برای پیشگیری و مدیریت مشکلات و بعضی از پیش آمادگی کودک شما می تواند باعث پاداش های زیادی باشد که ورزش و بازی برای او به ارمغان می آورد و می تواند از آنها لذت ببرد.

منبع : سایت نمناک
 

بیشتر بخوانید :
رابطه ی ورزش و دیابت
سوزاندن قند با ورزش
مبارزه با دیابت با ورزش
بهترین برخورد با بچه های دیابتی
دیابت در کودکان ​



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
موارد بیشتر برای شما