ردپای ورزش در طب سنتی هم دیده می شود"راز سلامتی و خوش اندامی را در تغذیه خود جست و جو کنید"
فعالیت‌های بدنی یکی از اصول شش‌گانه سلامتی در طب سنتی هستند که بدون در نظر گرفتن آن شخص در حالت سلامت بهینه خود قرار نمی‌گیرد
تعداد کلمات 846 / تخمین زمان مطالعه 4 دقیقه
تعداد کلمات 846 / تخمین زمان مطالعه 4 دقیقه
رابطه زمان غذا خوردن با ورزش
بهترین زمان برای ورزش کردن وقتی است که اکثریت غذای خورده شده از معده رد شده باشد که این امر به نوع غذا و قدرت هضم افراد بستگی دارد. اگر شخص غذای سنگین (مانند کباب یا غذاهای چرب) مصرف کند، حداقل ۴-۳ ساعت زمان لازم است تا غذا از معده رد شود. خود فرد نیز می‌تواند این زمان را متوجه شود.
زمانی که هنوز در سر معده احساس سنگینی می‌کند و یا گاز معده (می‌تواند حاوی بوی غذای خورده شده باشد) دارد، یعنی هنوز غذا در معده وجود دارد، ولی وقتی بالای شکم احساس سبکی ایجاد شود، یعنی غذا از معده رد شده و اصطلاحاً هضم اول تا حدود زیادی انجام شده است.
این زمان که هنوز در شخص احساس گرسنگی هم ایجاد نشده، بهترین زمان برای ورزش است. در صورتی که شخص غذای سبک مانند آش یا سوپ خورده باشد، این غذاها زودتر و راحت‌تر هضم شده و از معده عبور می‌کنند (بعد از حدود ۲ ساعت)؛
بنابراین فرد باید نه با احساس گرسنگی شروع به ورزش کند و نه با شکم پر، زیرا ورزش کردن با شکم گرسنه موجب ضعف و لاغری شدید و آسیب به بدن می‌شود و مضرات این ورزش، بیشتر از منافع آن خواهد بود.
همچنین ورزش با شکم پر، باعث اختلال هضم می‌شود، زیرا خونی که باید برای عمل هضم به معده برود، سمت عضلات رفته و در نتیجه غذا خوب هضم نمی‌شود و نیمه هضم شده از معده عبور می‌کند.
به این ترتیب به خوبی در سلول‌ها مورد استفاده قرار نمی‌گیرد و باعث تولید مواد زائد بیشتری نسبت به مواد انرژی‌زا می‌شود و ریشه بسیاری از بیماری‌ها، تجمع مواد زائد در بدن است.
بهترین زمان برای ورزش کردن وقتی است که اکثریت غذای خورده شده از معده رد شده باشد که این امر به نوع غذا و قدرت هضم افراد بستگی دارد. اگر شخص غذای سنگین (مانند کباب یا غذاهای چرب) مصرف کند، حداقل ۴-۳ ساعت زمان لازم است تا غذا از معده رد شود.
همچنین باید توجه کرد که بلافاصله بعد از ورزش هم نباید غذا خورد و یا آب نوشید. چند دقیقه بعد از فراغت از ورزش (یک‌ربع تا نیم‌ساعت) باید صبر کرد تا بدن خنک شود و به آرامش و تعادل نسبی برسد و بعد نوشیدنی مانند آب نوشید.
ترجیحاً آب مصرفی نباید بسیار سرد باشد، اما می‌تواند خنک باشد. غذا را هم باید بعد از برگشتن آرامش به بدن خورد و نه با فاصله زمانی کم از ورزش که بدن هنوز داغ و ضربان قلب بالاست.
* بعضی از ورزش‌ها، طبیعت گرم دارند مانند دو میدانی، فوتبال، والیبال ساحلی، تنیس که در فضای آزاد مخصوصاً در روزهای گرم انجام می‌شوند و با تحرک زیاد بدن همراه‌اند.
احتمال گرمازدگی در این ورزش‌ها بیشتر است، افراد باید قبل و بعد از ورزش، از خنکی‌جات مانند هندوانه، خیار، کاهو، شربت خاکشیر، آب‌لیمو، آب‌غوره، آب انار و آب زرشک و کلاً نوشیدنی‌ها و آب بیشتر استفاده کنند (مخصوصاً افراد با مزاج گرم و خشک).
تدابیر گفته شده برای گرمی و خشکی نیز باید برای این افراد پیاده شود، زیرا ورزش به سمت گرمی و خشکی است و افراد با مزاج گرم و خشک به دنبال ورزش (و به ویژه این قبیل ورزش‌ها) مستعد گرمازدگی و بی‌آبی بدن هستند.
* برخی ورزش‌ها گرمی و خشکی زیادی ایجاد نمی‌کنند و به نسبت می‌توان گفت که طبیعت سرد دارند مانند اسکی، شنا، واترپلو، ورزش‌های سالنی با تحرک کم یا با نشستن زیاد مثل شطرنج و بیلیارد که بیشتر فکری و با تحرک کم هستند.
افراد با مزاج سرد، برای ورود به این ورزش‌ها، حتماً باید در کنار ورزش به یک ورزش پرتحرک نیز بپردازند، وگرنه حتی ممکن است سردی و رطوبت آن‌ها افزایش یابد و به این ترتیب این افراد باید از مصرف خوردنی‌ها و نوشیدنی‌های سرد پرهیز کنند.
بنابراین مشخص شد که میزان نوشیدن آب بسته به نوع ورزش، فصل و مزاج ورزشکار متفاوت است.
موارد گفته شده در مورد ورزش برای ماساژ هم صادق است. در واقع، ماساژ، نوعی ورزش است که به صورت غیر فعالانه روی شخص اعمال می‌شود، ولی خود فرد ورزش نمی‌کند و تقریباً همان روابط ذکر شده بین ورزش و غذا، برای ماساژ و غذا هم حاکم است.
در حقیقت رعایت مزاج و تدابیر غذا خوردن، همیشه یک اصل ثابت است.
زمانی که هنوز در سر معده احساس سنگینی می‌کند و یا گاز معده (می‌تواند حاوی بوی غذای خورده شده باشد) دارد، یعنی هنوز غذا در معده وجود دارد، ولی وقتی بالای شکم احساس سبکی ایجاد شود، یعنی غذا از معده رد شده و اصطلاحاً هضم اول تا حدود زیادی انجام شده است.
این زمان که هنوز در شخص احساس گرسنگی هم ایجاد نشده، بهترین زمان برای ورزش است. در صورتی که شخص غذای سبک مانند آش یا سوپ خورده باشد، این غذاها زودتر و راحت‌تر هضم شده و از معده عبور می‌کنند (بعد از حدود ۲ ساعت)؛
بنابراین فرد باید نه با احساس گرسنگی شروع به ورزش کند و نه با شکم پر، زیرا ورزش کردن با شکم گرسنه موجب ضعف و لاغری شدید و آسیب به بدن می‌شود و مضرات این ورزش، بیشتر از منافع آن خواهد بود.
همچنین ورزش با شکم پر، باعث اختلال هضم می‌شود، زیرا خونی که باید برای عمل هضم به معده برود، سمت عضلات رفته و در نتیجه غذا خوب هضم نمی‌شود و نیمه هضم شده از معده عبور می‌کند.
به این ترتیب به خوبی در سلول‌ها مورد استفاده قرار نمی‌گیرد و باعث تولید مواد زائد بیشتری نسبت به مواد انرژی‌زا می‌شود و ریشه بسیاری از بیماری‌ها، تجمع مواد زائد در بدن است.
بهترین زمان برای ورزش کردن وقتی است که اکثریت غذای خورده شده از معده رد شده باشد که این امر به نوع غذا و قدرت هضم افراد بستگی دارد. اگر شخص غذای سنگین (مانند کباب یا غذاهای چرب) مصرف کند، حداقل ۴-۳ ساعت زمان لازم است تا غذا از معده رد شود.
همچنین باید توجه کرد که بلافاصله بعد از ورزش هم نباید غذا خورد و یا آب نوشید. چند دقیقه بعد از فراغت از ورزش (یک‌ربع تا نیم‌ساعت) باید صبر کرد تا بدن خنک شود و به آرامش و تعادل نسبی برسد و بعد نوشیدنی مانند آب نوشید.
ترجیحاً آب مصرفی نباید بسیار سرد باشد، اما می‌تواند خنک باشد. غذا را هم باید بعد از برگشتن آرامش به بدن خورد و نه با فاصله زمانی کم از ورزش که بدن هنوز داغ و ضربان قلب بالاست.
* بعضی از ورزش‌ها، طبیعت گرم دارند مانند دو میدانی، فوتبال، والیبال ساحلی، تنیس که در فضای آزاد مخصوصاً در روزهای گرم انجام می‌شوند و با تحرک زیاد بدن همراه‌اند.
احتمال گرمازدگی در این ورزش‌ها بیشتر است، افراد باید قبل و بعد از ورزش، از خنکی‌جات مانند هندوانه، خیار، کاهو، شربت خاکشیر، آب‌لیمو، آب‌غوره، آب انار و آب زرشک و کلاً نوشیدنی‌ها و آب بیشتر استفاده کنند (مخصوصاً افراد با مزاج گرم و خشک).
تدابیر گفته شده برای گرمی و خشکی نیز باید برای این افراد پیاده شود، زیرا ورزش به سمت گرمی و خشکی است و افراد با مزاج گرم و خشک به دنبال ورزش (و به ویژه این قبیل ورزش‌ها) مستعد گرمازدگی و بی‌آبی بدن هستند.
* برخی ورزش‌ها گرمی و خشکی زیادی ایجاد نمی‌کنند و به نسبت می‌توان گفت که طبیعت سرد دارند مانند اسکی، شنا، واترپلو، ورزش‌های سالنی با تحرک کم یا با نشستن زیاد مثل شطرنج و بیلیارد که بیشتر فکری و با تحرک کم هستند.
افراد با مزاج سرد، برای ورود به این ورزش‌ها، حتماً باید در کنار ورزش به یک ورزش پرتحرک نیز بپردازند، وگرنه حتی ممکن است سردی و رطوبت آن‌ها افزایش یابد و به این ترتیب این افراد باید از مصرف خوردنی‌ها و نوشیدنی‌های سرد پرهیز کنند.
بنابراین مشخص شد که میزان نوشیدن آب بسته به نوع ورزش، فصل و مزاج ورزشکار متفاوت است.
موارد گفته شده در مورد ورزش برای ماساژ هم صادق است. در واقع، ماساژ، نوعی ورزش است که به صورت غیر فعالانه روی شخص اعمال می‌شود، ولی خود فرد ورزش نمی‌کند و تقریباً همان روابط ذکر شده بین ورزش و غذا، برای ماساژ و غذا هم حاکم است.
در حقیقت رعایت مزاج و تدابیر غذا خوردن، همیشه یک اصل ثابت است.
بیشتر بخوانید :
۴۰+۱ توصیه درباره تغذیه و ورزش
تغذیه، ورزش ، سلامتی
باید و نبایدهای تغذیه پس از ورزش
ارتباط غذا و ورزش در طب سنتی
مشخص شد که از دیدگاه مزاجی، کلاً ورزش منجر به افزایش حرارت و به دنبال مصرف رطوبت‌های زائد بدن، فزونی خشکی یا به طور خلاصه غلبه گرمی و خشکی در بدن می‌شود.
تمام تدابیر گفته شده برای مزاج‌های مختلف از نظر غذاهای مفید و مضر، در این‌جا نیز صدق می‌کند یعنی هر کسی با هر مزاجی باید رعایت‌های غذایی مرتبط با مزاج خود را نگه دارد و در کنار آن به تدابیر اختصاصی ورزش هم توجه داشته باشد و آن‌ها را رعایت کند.
تمام تدابیر گفته شده برای مزاج‌های مختلف از نظر غذاهای مفید و مضر، در این‌جا نیز صدق می‌کند یعنی هر کسی با هر مزاجی باید رعایت‌های غذایی مرتبط با مزاج خود را نگه دارد و در کنار آن به تدابیر اختصاصی ورزش هم توجه داشته باشد و آن‌ها را رعایت کند.
بیشتر بخوانید : 8 اشتباه رایج غذایی از نظر طب سنتی
منبع : برگرفته از کتاب ورزش در اسلام حسین صبوری
