مراحل یادگیری راه رفتن کودک از بدو تولد

در سن سه تا شش ماهگی کودک نشستن را یاد می‌گیرد. توانایی نشستن بدون تکیه نیازمند قوی بودن گردن،‌ کنترل سر و داشتن تعادل و هماهنگی است.
 

چکیده : یادگیری راه رفتن تنها شامل حرکات پا نیست و به مقدمات اولیهٔ زیادی نیاز دارد. برخی از کودکان از ۹ ماهگی راه می‌روند و برخی تا ۱۷ ماهگی هنوز راه نمی‌روند. در این مطلب می‌توانید با قدم‌هایی که کودکان در مسیر یادگیری راه رفتن و مهارت یافتن در آن برمی‌دارند آشنا شوید. با ما همراه باشید.

تعداد کلمات 953 / تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه

نوزاد رفلکس درجا گام برداشتن دارد. اگر او را روی یک سطح سفت در وضعیت ایستاده نگه دارید، پاهایش را طوری حرکت می‌دهد که انگار در حال راه رفتن است. این رفلکس در حدود دو ماهگی ناپدید می‌شود.
 

کودک مینی‌شناهایی انجام می‌دهد. منظور این است که وقتی روی شکم قرار داده شود، سر و سینه‌اش را از زمین بلند می‌کند و برای این کار از دستش به عنوان تکیه استفاده خواهد کرد. این مینی‌شناها عضلات قسمت فوقانی بدن را می‌سازد که برای راه رفتن حیاتی است.
 

در این سن وقتی کودک در وضعیت ایستاده نگه داشته شده است، به بالا و پایین ورجه‌ورجه می‌کند. این حرکت که به قوی شدن پای کودک کمک خواهد کرد. کودک در این سن اصطلاحاً در حالت «سه پایه» قرار می‌گیرد؛ یعنی در وضعیت نشسته دست‌هایش را به جلو تکیه می‌دهد. بهتر است قبل از اینکه کودک تان شروع به حرکت کند، خانه را برای او از هر جهت ایمن‌ کنید.
 

در این سن کودک نشستن را یاد می‌گیرد. توانایی نشستن بدون تکیه نیازمند قوی بودن گردن،‌ کنترل سر و داشتن تعادل و هماهنگی است. همهٔ این مهارت‌ها برای راه رفتن ضروری هستند. همچنین بیشتر کودکان بین هفت تا ۱۰ ماهگی چهار دست‌وپا رفتن را یاد می‌گیرند، اما برخی از آنها هم این مرحله را جا می‌اندازند و مستقیماً به مرحلهٔ راه رفتن می‌رسند.
در این سن کودک می‌تواند درحالی‌که به چیزی تکیه داده است بایستد. او به زودی با تکیه به مبلمان یا هر تکیه‌گاه دیگری شروع به راه رفتن می‌کند یعنی با کشیدن پاهایش و دست گرفتن به هر چیزی که نزدیکش است. یادتان باشد اگر تا هفت ماهگی هنگامی که کودک را نگه داشته‌اید مقداری از وزنش را روی پاهایش نمی‌اندازد یا تا ۹ ماهگی نمی‌تواند بدون تکیه بنشیند با پزشکش صحبت کنید.
 

کودک با کمک یک وسیلهٔ محکم مثل مبل یا پایهٔ میز خود را بالا می‌کشد و به حالت ایستاده درمی‌آید. او یاد می‌گیرد چطور زانویش را خم کند و چمباتمه بزند تا بتواند از حالت ایستاده به حالت نشسته دربیاید. کودک می‌تواند بدون تکیه برای چند ثانیه بایستد و ممکن است بتواند درحالی‌که دستش را گرفته‌اید راه برود یا شاید حتی اولین قدم‌هایش را بردارد.
 

کودک تان احتمالاً اکنون دیگر راه می‌رود، هرچند به شکلی ناشیانه و نامتعادل، یعنی اینکه دست‌هایش را هنگام راه رفتن باز می‌کند که در واقع به حفظ تعادل او کمک می‌کند. به زودی کودک نوپای شما یاد می‌گیرد که دولا شود و دوباره بایستد. بد نیست بدانید وقتی کودک راه می‌افتد ممکن است بازی با اسباب‌بازی‌های کشیدنی و هل دادنی را دوست داشته باشد.
به یاد داشته باشید اگر کودک تا ۱۴ یا ۱۵ ماهگی هنوز تاتی‌تاتی‌کنان راه نمی‌رود، هرچند این وضعیت هم هنوز در محدودهٔ رشد نرمال است، اما وقت خوبی است که ببینید آیا چیزی این نقطهٔ عطف را به تأخیر انداخته است یا خیر، پس بهتر است این موضوع را با پزشک کودک تان مطرح کنید.
 

کودک نوپای شما حالا می‌تواند با کمک شما از پله‌ها بالا و پایین برود. او حتی ممکن است بتواند رو به عقب راه برود یا مثلاً با نوای موسیقی برقصد. بهتر است موسیقی‌های دلخواهش را انتخاب و برایش پخش کنید.
 

کودک در این سن ممکن است سرعت راه رفتنش را افزایش دهد و بدود. تا دو سالگی، کودک می‌تواند به توپ ضربه بزند، روی پنجهٔ پایش بایستد، در حین راه رفتن چیزی را در دست‌هایش نگه دارد و از یک ارتفاع کم پایین بپرد.
 

کودک در این سن می‌تواند درحالی‌که دست شما یا نرده‌ها را گرفته است از پله‌ها بالا و پایین برود. کودک به راحتی می‌تواند بدود. همچنین او حالا دیگر آمادهٔ بازی گرگم به هوا و عمو زنجیرباف است، پس هرچه بازی بلد هستید به او هم یاد بدهید و از انجام بازی‌های قدیمی و زمان بچگی‌تان خجالت نکشید.
 

کودک اکنون می‌تواند جفت‌پا روی زمین بپرد و با سرعت به چپ و راست حرکت کند، اما دریبل زدن یک توپ را دیرتر می‌آموزد. تا سه سالگی نیز کودک تان می‌تواند با گذاشتن یک پا روی هر پله از آنها بالا و پایین برود.
 

در سن چهار سالگی کودک یاد می‌گیرد که با ایسادن روی یک پا تعادلش را حفظ کند و کاری شبیه لی‌لی انجام دهد. او همچنین ممکن است یک پایش را به پای دیگرش ترجیح دهد و بیشتر از آن پایش کمک بگیرد. یک کودک چهار ساله همچنین دیگر بدون کمک می‌تواند از پله‌ها بالا و پایین برود.
 

در سن پنج سالگی، کودک شما کاملاً به مهارت‌های قبلی‌اش مسلط شده است و می‌تواند تمام آنها را مثل راه رفتن، دویدن، لی‌لی کردن، ورجه‌ورجه کردن و بالا و پایین پریدن به خوبی انجام دهد.
در آخر نیز بدانید که هرچند محدودهٔ زمانی طبیعی و نرمال برای شروع راه رفتن کودکان وسیع است، اما اگر نگران پیشرفت کودک تان هستید، بهتر است این موضوع را با پزشک کودک تان مطرح کنید.

منبع : سایت مادرشو