آسم در کودکان، حملات و درمان و جلوگیری آن (بخش دوم)

اگر کودک تان آسم را در ژن‌های خود داشته باشد، هیچ کاری نیست که بتوانید انجام دهید تا از ابتلا فرزندتان به آسم به طور قطعی و کامل جلوگیری کنید.
 

پزشک احتمالاً یک یا چند دارو برای کودک تان تجویز می‌کند. داروهایی که به عنوان داروهای تسکین سریع یا «اسپری استنشاقی نجات» شناخته می‌شوند برای متوقف کردن حملهٔ آسم مورد استفاده قرار می‌گیرند. این داروها خیلی سریع باعث کاهش اسپاسم در مجاری هوایی می‌شود و تنفس کودک را راحت‌تر می‌کند. داروهای تسکین سریع مانند آلبوترول با استفاده از یک دستگاه نبولایزر یا اسپری‌های دارای دز تنظیم‌شده؛ MDI، به شکل زیر به بیمار داده می‌شود:
نبولایزر: یک دستگاه برقی یا باتری‌خور است که داروی مایع را به ذرات کوچک بخار تبدیل می‌کند تا کودکتان می‌تواند از طریق یک ماسک تنفس کند. درمان‌های تنفسی با استفاده از نبولایزر معمولاً بین پنج تا ۱۰ دقیقه زمان می‌برند.

اسپری‌ دارای دز تنظیم‌شده: اسپری کوچکی است که وارد لولهٔ درازی به نام محفظهٔ نگهدارنده می‌شود که ماسک کوچکی به آن متصل است. داروی آلبوترول به داخل محفظهٔ نگهدارنده اسپری می‌شود و سپس در حینی که کودک تان از طریق ماسک نفس می‌کشد، آن را استنشاق می‌کند. این نوع درمان تنفسی می‌تواند در کمتر از یک دقیقه انجام شود.
انتخاب نبولایزر یا اسپری‌ دارای دز تنظیم‌شده بیشتر به این بستگی دارد که استفاده از کدام دستگاه برای شما و کودک تان آسا‌ن‌تر است. به‌ طورکلی، هر دوی آنها به یک اندازه در رساندن دارو به ریه‌های کودک به منظور متوقف کردن حمله‌ی آسم مؤثر هستند.
 

اگر کودک تان آسم را در ژن‌های خود داشته باشد، هیچ کاری نیست که بتوانید انجام دهید تا از ابتلا فرزندتان به آسم به طور قطعی و کامل جلوگیری کنید و تا زمانی که کودک نشانه‌های مزمن، مانند خس‌خس سینه و سرفهٔ مداوم را نشان ‌ندهد، شما متوجه مشکل آسم در او نخواهید شد. با این حال، اگر اقدامات زیر را انجام دهید ممکن است بتوانید شدت علائم فرزند خود را به حداقل برسانید یا تا زمانی که بزرگ‌تر می‌شود و ریه‌هایش دیگر بزرگ‌تر و قوی‌تر خواهد بود، شروع آسم او را به تأخیر بیندازید:
قرارگیری کودک در معرض هیره‌ها را به حداقل برسانید: رویه‌ای از جنسی غیرقابل نفوذ روی تشک کودک بکشید، فرش، موکت و اسباب‌بازی‌های کرک و خز‌دار را از اتاق کودک خارج کنید، به جای پرده‌های پارچه‌ای سنگین از کرکره استفاده کنید و یک بار در هفته رویه‌های تخت او را در آب داغ بشویید.

کودک تان را از دود سیگار دور نگه دارید: دود سیگار به لحاظ تکنیکی آلرژن محسوب نمی‌شود، اما ریه‌ها را تحریک می‌کند.

قرارگیری کودک در معرض آلودگی هوا را محدود کنید: آلاینده‌های هوا مثل ازون می‌توانند ریه‌ها را تحریک کنند و در افرادی که دستگاه‌های تنفسی حساس دارند باعث مشکلات تنفسی شوند. روزنامه یا اخبار شهر خود را برای گزارش‌های مربوط به شاخص کیفیت هوا بررسی کنید و در روزهایی که کیفیت هوا پایین است، سعی کنید کودک خود را در محیط داخل نگه دارید.

از شومینه یا بخاری چوبی دوری کنید: اگرچه گرما و صمیمتی که این وسایل به خانه می‌دهند وسوسه‌انگیز است اما دود آنها ممکن است سیستم تنفسی کودک تان را تحریک کند.

تماس با حیوانات را مدیریت کنید: اگر فرزندتان به حیوان خانگی شما آلرژی پیدا کرده است، در صورت امکان حیوان خانگی‌تان را در خارج از خانه نگه دارید. البته، بسته به خلق‌وخوی حیوان خانگی‌تان و وضعیت زندگی شما، این کار همیشه امکان‌پذیر نخواهد بود و قابل درک هم هست.

کپک‌های موجود در خانه را کاهش دهید: برای مثال، فن‌ هواکش نصب کنید یا پنجره‌ای را هنگام پختن غذا در آشپزخانه و هنگام دوش گرفتن در حمام باز بگذارید. در صورت لزوم از یک دستگاه تهویهٔ هوا یا رطوبت‌گیر استفاده کنید تا سطح رطوبت بین ۳۵ تا ۵۰ درصد نگه داشته شود. روزنه‌ها را نیز بپوشانید و تعمیر کنید، زیرا می‌تواند باعث رشد کپک در پشت دیوارها و زیر کفپوش‌ها شود. سطوح کپک‌زده را هم با استفاده از صابون و آب تمیز کنید. برای جلوگیری از رشد کپک اطمینان حاصل کنید که لباس‌ها یا سطوح مرطوب یا نم‌دار در اسرع وقت خشک می‌شود.
 

اگر کودک شما آسم دارد، باید با پزشک خود همکاری کنید تا استراتژی‌هایی برای پیشگیری و مقابله با حملات آسم ایجاد کنید. ابتدا باید بفهمید که چه چیزی حملات را ایجاد می‌کند و سپس تمام تلاش خود را به کار بگیرید تا کودک از این عوامل ایجاد کنندهٔ آسم پرهیز کند. برای مثال، برخی کودکان فقط وقتی سرما می‌خورند دچار حملهٔ آسم می‌شوند، درحالی‌که برخی دیگر حمله‌ٔ آسم را پس از تماس با یک مادهٔ آلرژی‌زا‌ یا یک مادهٔ تحریک‌کننده مانند دود سیگار تجربه می‌کنند.
همچنین داروهایی که به عنوان کنترل‌کننده‌ها شناخته می‌شوند برای جلوگیری از حملات آسم استفاده می‌شوند. این گروه شامل استروئیدهای استنشاقی است که می‌توانند به کاهش التهاب و ورم کمک و از خس‌خس سینه‌ٔ کودک جلوگیری کند. لازم است با توجه به استروئید تجویزی توسط پزشک، داروهای استروئید استنشاقی روزانه را با استفاده از یک اسپری‌ دارای دز تنظیم‌شده یا نبولایزر به کودک تان بدهید. اگر هم مشخص شود که کنترل آسم کودک تان دشوار است، پزشک او می‌تواند شما را به یک متخصص آسم و آلرژی ارجاع دهد.
اما هیچ درمان قطعی و کاملی برای آسم وجود ندارد، اگرچه برخی از کودکان مبتلا به آسم که فقط هنگام سرماخوردگی یا عفونت دستگاه تنفسی فوقانی خس‌خس سینه دارند، به مرور زمان این مشکل را پشت سر می‌گذارند. همچنین شدت علائم آسم ممکن است با رشد کودک تغییر کند. پیگیری و ‌نظارت پزشکی و درمان مناسب، کودک شما را قادر می‌سازد که وقتی بزرگ‌تر می‌شود، آسم خود را کنترل و مدیریت کند و بتواند مانند سایر کودکان به دویدن، شنا و بازی بپردازد. بیشتر کودکان مبتلا به آسم بزرگسالان سالمی می‌شوند.
آسم می‌تواند برای شما و فرزندتان ترسناک باشد، اما به یاد داشته باشید که شما تنها نیستید. ممکن است تعجب کنید وقتی بفهمید که چه تعداد از افراد با آسم مواجه هستند.

منبع : سایت مادرشو