رفتارهای که زندگی را ویران می کنند

یکی از رفتارهای مخربی که اثرات زیان‌آور و جبران‌ناپذیری بر روابط بین همسران دارد، سرزنش و تحقیر و خرد کردن شخصیت یکدیگر است.
 

رفتارهای از زوجین صورت می‌پذیرد که سبب دور شدن عاطفی آنها می‌شود و رابطه آنها را تخریب می‌کند. اگر همسرمان را برای مدت طولانی تحت فشار و زور قرار دهیم؛ به جایی خواهیم رسید که ممکن است هرگز دوباره صمیمیتی بین ما ایجاد نشود و بازگشتی وجود نداشته باشد و انتهای زندگی آنها ختم به طلاق و جدایی می‌شود. اگر دلتان برای زندگی مشترک تان می‌سوزد باید در نوع رفتارهای خود تجدید نظر کنید. برای ایجاد و نگهداری رابطه با همسرمان، باید از رفتارهای مخرب و قطع کننده ارتباط دست برداریم.

شاید به نظرتان برسد برخی مسائل آنقدر کوچک ھستند که نمی توانند باعث دعوا شوند اما کاملا برعکس گاهی نگذاشتن ظرفها در ظرفشویی یا درآوردن کفش در مکانی نامناسب، سبب دعوا های بزرگی می شود. اگر مسائل کوچک بین زوج ها حل نشود تبدیل به یک مشکل بزرگ خواهد شد. پس اجازه ندهید مشکلات بی اهمیت صمیمیت شما را از بین ببرد و با گذشت زمان شما را از هم دور کند. [1] 

در این نوشتار می‌خواهیم به رفتارهای که آسیب به زندگی مشترک می‌زنند رسیدگی کنیم. 
 

یکی از پایه های مهم زندگی مشترک داشتن تفاهم است. زندگی باید براساس تفاهم و توافق باشد نه مردسالاری و نه زن سالاری , در زندگی زناشویی بایستی هر دو نفر احساسات و نیازهای خودشان را، مسائل خودشان را، مشکلات خودشان را بنشینند صحبت کنند حل کنند و در جهت رشد و پیشرفت همدیگر قدم بردارند. نه اینکه با زور گفتن به یکدیگر سبب رنجش خاطر یکدیگر شوند. سخن گفتن شما با همسرتان باید با نرمی باشد، قرآن سفارش فراوانی دارد که صحبت شما نرم باشد به دور از زور گفتن«فَقُولا لَهُ قَوْلًا لَیِّناً لَعَلَّهُ یَتَذَکَّرُ أَوْ یَخْشى‏ ؛ ولی به نرمی با او (فرعون) سخن بگویید؛ شاید متذکر شود، یا (از خدا) بترسد!».[2] با زورگویی زندگی خود را تباه می کنید و آرامش را از زندگی خود حذف می کنید. 
 

یکی از رفتارهای مخربی که اثرات زیان‌آور و جبران‌ناپذیری بر روابط بین همسران دارد، سرزنش و تحقیر و خرد کردن شخصیت یکدیگر است. بیشتر مشکلاتی که در زندگی اجتماعی و شخصی ما رخ می‌دهد بخاطر این است که خودمان را بهتر از دیگران می‌دانیم و عیبی در آنها ببینیم شروع به سرزنش کردن آنها می کنیم. حضرت صادق( علیه السلام) فرمودند : هر که مؤمنى را سرزنش کند، خدا او را در دنیا و آخرت سرزنش کند. [3]  اگر همه‌ی ما می‌توانستیم گاهی خودمان را به جای طرف مقابل‌مان بگذاریم، شاید خیلی از مشکلات و مسائل لاینحل زندگی هرگز اتفاق نمی‌افتاد. 
 

اگر می‌خواهید در زندگی زناشویی خود همیشه موفق باشید و احساس رضایت داشته باشید، باید به شریک زندگی خود که خودتان آن را انتخاب کرده اید احترام بگذارید و او را با همه خوبی و بدی هایش بپذیرید و دوست داشته باشید. همسرتان را با دیگران مقایسه نکنید زیرا هیچ کس مطلقا خوب نمی باشد و هرکس خطاهایی دارد. نکته ای که لازم است بدانیم این است که آیا خودمان دوست داریم که ما را با دیگران مقایسه کنند یا نه؟ قطعا دوست نداریم، چون هر کسی برای شخصیت خودش احترام قائل است. پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند : «آنچه را که دوست داری دیگران نسبت به تو روا دارند، تو نیز همان را نسبت به آنان روا دار؛ و آنچه را که ناپسند می‌داری که دیگران نسبت به تو انجام دهند، تو نیز آن را در حق آنان انجام مده. [4]
 

خواسته های خودتان را به صورت نامعقول و اجباری از همسرتان درخواست نکنید چون با این روش از قلب او خارج می شوید و زندگی را برای او طاقت‌فرسا می‌سازید. 
 

یکی از آفت های انتقاد، تکرار فراوان آن است که سبب می‌شود طرف مقابل شما تصور کند به دنبال یافتن و شمارش عیب های او هستید؛ در این صورت نقد کردن تاثیر خود را از دست می دهد و حس خیر خواهی در آن از بین می‌رود. [5] با انتقاد کردن های بیجا و بی مورد از چشم طرف مقابل می افتید و ادامه زندگی را برای او و خودتان سخت می کنید. 
 

زنان و مردانی که بیشتر اوقات در حال شکوه و شکایت از شوهر و خانواده‌اش و ... هستند و دائما زبان خود را به اعتراض کردن و غرغر کردن نسبت به شوهر یا همسرشان عادت دادن، نه تنها به نتیجه نمی‌رسند بلکه از یکدیگر دور خواهند شد و زندگی کسالت باری خواهند داشت. 
 
توجه: به جای این رفتارهای تخریب گر،می‌توانید از  رفتارهای مهرورزی و پیوند دهنده استفاده کنید و از وجود یک زندگی آرام لذت ببرید، پس مهربانی را جایگزین رفتار مخرب کنید تا شادی و نشاط نصیب شما شود. این رفتارها عبارتند از گوش کردن، حمایت کردن، مذاکره، تشویق و دلگرمی، عشق و دوستی، اعتماد، پذیرش، گشاده‌رویی، احترام گذاردن و... 

پی نوشت :
[1] آیین همسرداری، بابک وزیری، نوع فایل: PDF، صفحه 12
[2] قرآن کریم، سوره مبارکه طه، آیه 44.
[3] اصول الکافی، جلد 2، صفحه 356
[4] اصول کافی، جلد 2، صفحه 146
[5] محمد علی قاسمی، صمیمانه با همسران(راهکارهای پیشگیری و درمان طلاق عاطفی)، قم: انتشارات نورالزهرا ،1397، چاپ پنجم، صفحه 197