ارضای نظام مند نیاز جنسی

نه سرکوب غریزه جنسی و عدم ارضای آن، به نفع انسان است و نه آزاد گذاشتن آن به اندازهای که به شکل یک غول شهوتران در بیاید.
 

باتوجه به وجود غریزه جنسی و طبیعی بودن تمایل و علاقه جنسی، باید ارضای این نیاز را لازم بدانیم و نه تنها از ظهور آن در سطح هوشیاری، جلوگیری نکنیم، بلکه درصدد فراهم سازی شرایط ارضای آن نیز بر آییم؛ زیرا سرکوب کردن غریزه جنسی، بیماری های روانی و انحرافات جنسی را به دنبال دارد.
 
فروید در این زمینه می نویسد: نباید آنچه را که در سرشت ما حیوانی است، فراموش کنیم. این، آرمانی نیست که ما ارضای جنسی فرد را رها سازیم. ما نباید از این که تمایلات جنسی خود را بدین دلیل که توانسته ایم غرایز حیوانیمان را تخفیف دهیم و یا به کلی محو سازیم، شادمان باشیم![1]
 
همان طور که ملاحظه می کنید، تأکید فروید، بر این است که این نیاز، به اندازه طبیعی ارضا شود و عدم ارضای آن، باعث بروز بیماری ها و ناهنجاری ها می گردد؛ ولی تأکید می شود که این، به معنای لزوم شهوت رانی بی حد و حصر نیست.
 
در هر حال، نه سرکوب غریزه جنسی و عدم ارضای آن، به نفع انسان است و نه آزاد گذاشتن آن به اندازهای که به قول فروید، به شکل یک غول شهوتران در بیاید.[2]
 

 از دیدگاه اسلامی، هر انسانی، جیره خاصی از نیازهای طبیعی دارد که بدون ارضای کمترین آن، یا می میرد یا دچار اختلال می شود. و از این روست که اسلام، انسان ها را از ریاضت کشیدن و دوری از ارضای نیازها نهی می کند؛ چراکه خلاف طبیعت بشری است. اسلام، تمام دستورها و احکامش هماهنگ با فطرت و طبیعت آدمی است و برای ارضای نیازها (از جمله نیاز جنسی)، افراد را به حد اعتدال و پرهیز از افراط و تفریط، هدایت می نماید. و در زمینه ارضای جنسی نیز، در برابر عبادت پروردگار، نه تنها تشویق به عبادت افراطی نمی کند، بلکه نهی می کند و به ارضای نیازهای جنسی تشویق می کند.[3]
 
از امام صادق (علیه السلام) روایت شده است که هیچ لذتی برای مردم در دنیا و آخرت بیشتر از لذت جنسی نیست، می فرماید: اهل بهشت، از هیچ چیزی به اندازه آمیزش جنسی لذت نمی برند؛ نه به اندازه غذا و نه نوشیدنی.[4]
 

به طور کلی، هر یک از نیازهای انسان هدفی را دنبال می کند. گرسنگی زمینه غذا خوردن و تأمین انرژی بدن، تشنگی زمینه نوشیدن و تأمین آب بدن، و نیازهای عاطفی زمینه گرایش به همنوع و تأمین کننده آرامش و امنیت فرد است.
 
ضمن تأمین چنین اهدافی، ارضای هر یک از این نیازها موجب رفع تنش و لذت است. در حقیقت، این گرایش لذت جوئی است که به گونه های متفاوت نقش های انگیزشی و تنظیمی رفتارهای ما را ایفا می کند. اگر چه در بسیاری از اوقات فعالیت جنسی منتج به تولید مثل نمی شود، باعث رفع تنش تحریک های جنسی و موجب لذت و آرامش است.[5]
 
طبق بیان موسی بن جعفر (علیه السلام) این لذت و آرامش است که فرد را برای فعالیت های مهم زندگی آماده تر، و انرژی لازم برای حرکت او را تأمین می کند.[6] بنابراین به ارضای میل جنسی به عنوان یک اصل توجه می شود. در صورتی که این نیاز در چهارچوب ایمن و صحیح ارضا شود، دو فائده عاید می شود:
1- رفع تنشی که ناشی از تحریک این نیاز است و باقی ماندن آن موجبات ضرر و زیان فرد و جامعه را فراهم می کند.
۲- لذت و آرامشی که در پس ارضای صحیح نیاز جنسی نصیب فرد و در وهله ی بعدی نصیب جامعه انسانی می شود.[7]
 

با وجود طبیعی بودن دو اصل گذشته آنچه مهم است این است که این غریزه نباید به هر شیوه ای ارضا شود؛ زیرا با توجه به ساختار و جنبه های مرتبط با غریزه جنسی و آثار روانی و بقای نسل، ارضای این غریزه، فقط از طریق ازدواج زن و مرد باید باشد و صورتهای دیگر ارضا، مثل خودارضایی، همجنس بازی، روابط جنسی آزاد و ... نه تنها طبیعی نیستند بلکه موجب مشکلات روحی و حتی جسمی می شوند که تبعات آن تنها به این دنیا ختم نمی شود بلکه اثرات عمل خود را در آخرت خواهد دید.
 
چراکه علاوه بر سعادت در زندگی دنیوی، سعادت در نظام آخرت، برای مؤمنان دانسته شده، و اصولا زندگی دنیوی، مقدمه ای برای زندگی اخروی دانسته شده و از آن، جدا تلقی نگردیده است. از اینرو در نظام تربیت جنسی از دیدگاه اسلام که مبتنی بر مبانی فطری طبیعی است، روش های دیگر ارضا، همه، « انحراف جنسی» تلقی شده اند و تأکید شده که پرورش افراد باید به گونه ای باشد که راه طبیعی ارضا را برگزینند تا به بیماری های روانی و انحرافات جنسی دچار نشوند و از آثار مطلوب روانی، اخلاقی و اجتماعی آن برخوردار گردند.
 
جوانانی که از انحرافات جنسی رنج می برند، دوست دارند ازدواجی آسان و لذت بخش داشته باشند تا در سایه این نهاد مقدس دست از گناه بشویند. گاه نیروی سهمگین شهوتشان، ضعف قوتشان و ضرورت ارضای نیازشان پذیرفته نمی شود.
گرچه حضرت علی (علیه السلام) بنا بر مصلحتی دستور داد مردی را که خودارضایی کرده بود تعزیر کنند، بلادرنگ درباره او پرسید: آیا همسر دارد یا عزب و بی همسر است؟ خبر دادند که همسر ندارد و ازدواج نکرده است.
 
حضرت او را به ازدواج ترغیب کرد. به حضرت خبر رسید که به علت فقر دستش به ازدواج باز نیست. ایشان ضمن اینکه او را از کار زشتش تو به داد، زمینه ازدواجش را فراهم کرد و حتی مهریه زنش را از بیت المال داد.
 
بنابراین، تنها راه ارضای، غریزه جنسی پیوند زن و مرد است که خداوند، آن را در طبیعت و خلقت قرار داده است. این راه ارضا هم باید تحت ضابطه ازدواج باشد؛ اگر چه ارتباط خارج از چارچوب می تواند لذتی موقتی به دست دهد، اما پرسش این است که: این لذت به چه قیمتی است؟! آیا به قیمت شیوع بیماری های مقاربتی؛ افزایش بارداری های ناخواسته در بین نوجوانان؛ افزایش فرزندان نامشروع و بی سرپرست؛ افزایش نگرانی های خانواده، نوجوانان و جوانان؛ کاهش ازدواج و فرزند آوری؛ کاهش جمعیت و پیر شدن جمعیت؟!
 
بنابراین از دیدگاه اسلام روش های دیگر ارضای جنسی، همگی انحراف جنسی محسوب می شود.