علياکبر معينفر
علياکبر معينفر، فرزند حسين به سال 1307 خورشيدي در تهران چشم به جهان گشود. وي پس از تحصيلات ابتدايي و متوسطه وارد دانشکده فني دانشگاه تهران شد و با دريافت درجه فوقليسانس در رشته راه و ساختمان در سال 1330، دانشگاه را با موفقيت پشت سر گذاشت.
مهندس معينفر از فعالان سياسي دوران دانشجويي خود در دانشگاه بود؛ زيرا در آن دوران بحثهاي مربوط به ملي شدن صنعت نفت در جريان بود و دانشجويان دانشکده فني، در تبليغات و مراسم مربوط به اين نهضت بسيار فعال بودند. علي معينفر يکي از دانشجويان فعال سياسي بود.
معينفر در سال 1332 به استخدام شرکت ملي نفت درآمد و به آبادان رفت اما در اين شرکت مدت زيادي نماند و به تهران بازگشت. پس از آن به کار در بانک ساختماني مشغول شد. بانک ساختماني بسياري از کارهاي عمران و مهندس راه و ساختمان را ساماندهي ميکرد. وي در همين بانک بود که به فکر تحصيل در امر زلزلهشناسي افتاد و براي اين کار عازم ژاپن شد. به مدت يک سال در دانشگاه «واسدا» در توکيو، زلزلهشناسي خواند سپس به تهران بازگشت زيرا موضوع زلزله در ايران برايش بسيار مهم بود. بنابراين براي به دست آوردن اطلاعات لازم از زلزلههاي کشورمان دست به مطالعات وسيعي زد و کتاب زلزلههاي تاريخي ايران را تأليف کرد.
تحقيقات گسترده و مطالعات دامنهدار مهندس معينفر در موضوع مهندسي زلزله، او را در رديف متخصصان بنام اين رشته قرار داد. وي به مدت هشت سال عضو افتخاري انجمن اروپايي مهندسين زلزله بود و نيز به عضويت هيئت مديره مؤسسه بينالمللي زلزله درآمد. وي نزديک به 50 سال است که عضو جامعه مهندسي زلزله هندوستان است و اين عضويت براي او مادامالعمر تعيين شده است.
معينفر پس از بازگشت از ژاپن، رئيس بخش محاسبات فني ساختمان در دفت فني بانک ساختماني و پس از انحلال بانک ساختماني، به سازمان برنامه و بودجه دعوت شد. وي در مدت فعاليت در سازمان برنامه و بودجه، يافتههاي تحقيقاتي، مقالهها و گزارشهاي علمي خود را در زمينه مهندسي زلزله و شيوههاي حفاظتي ساختمانها در برابر خطرات زلزله انتشار داد که بسيار مورد توجه متخصصان ايراني و خارجي قرار ميگرفت.
در ايران، فعاليتهاي مهندسي زلزله و زلزلهشناسي با نام مهندس عليکبر معينفر همراه است زيرا او شبکه شتابنگاري کشور را ايجاد کرد و مطالعات زير بنايي تهيه پهنهبندي زلزله در ايران از آن اوست. تدوين آييننامه زلزله ايران در دهه 40 در دفتر سازمان برنامه و بودجه و به وسيلهي ايشان انجام گرفته است.
آييننامه بتن ايران و تدوين مجموعه مقررات ملي در وزارت مسکن و شهرسازي از يادگارهاي مهندس معينفر است. وي از فعالان حرکتهاي اجتماعي در جامعه مهندسان کشور محسوب ميشود. بنيانگذاري انجمن مهندسان محاسبات کشور؛ فعاليت مؤثر در شوراي عالي کانون فارغالتحصيلات دانشکده فني و بالاخره فعاليت در کانون کارشناسان دادگستري از جمله خدمات اوست.
مهندس معينفر افزون بر فعاليتهاي مهم علمي در امور عمران، از روحيه انقلابي در راستاي فعاليتهاي سياسي نيز برخوردار بود. دوستي و همراهي او با اعضاي نهضت آزادي ايران از وي چهرهاي محبوب ميان همکاران و مهندسان کشور ساخته بود. در جريان نهضت اسلامي مردم ايران به رهبري امام خميني (رحمه الله) بسيار فعال بود، به همين دليل در کميته تنظيم اعتصابات در کنار دکتر يدالله سحابي، دکتر محمدجواد باهنر، دکتر کاظم يزدي و دکتر مهدي ممکن مشارکت فعال داشت. مهندس معينفر پس از پيروزي انقلاب اسلامي به عضويت شوراي انقلاب درآمد و به عنوان وزير مشاور رئيس سازمان برنامه و بودجه وارد کابينه مهندس بازرگان شد. در مهرماه 1358 که وزارت نفت تشکيل شد، معينفر ابتدا به عنوان رئيس هيئتمديره شرکتهاي عامل نفت و سپس به عنوان اولين وزير نفت جمهوري اسلامي ايران انتخاب شد. با استعفاي دولت موقت به رياست بازرگان در سال 58، معينفر همچنان به عنوان وزير نفت در دولتي که شوراي انقلاب تشکيل داده بود، باقي ماند تا اينکه براي شرکت در انتخابات اوليت دوره مجلس شوراي اسلامي استعفا داد. در جريان انتخابات مجلس، ائتلاف نهضت آزادي ايران با انجمن اسلامي مهندسين شکل گرفت و مهندس معينفر، به عنوان يکي از نامزدهاي اين ائتلاف از طرف مردم تهران انتخاب شد و به مجلس اول راه يافت.
معينفر، در طول دوران خدمت خود عضو هيئتعلمي دانشگاههاي تهران؛ اميرکبير و علم و صنعت بود. وي در حال حاضر به عنوان کارشناس رسمي دادگستري همچنان در امور مهندسي و ساختمان فعال است.