لری الیسون
لری الیسون، کارآفرین، تاجر و نیکوکار آمریکایی، مؤسس شرکت اوراکل، دومین شرکت بزرگ نرم‌افزاری دنیا بعد از مایکروسافت و هفتمین مرد ثروتمند جهان است.
لارنس جوزف الیسون در تاریخ ۱۷ آگوست ۱۹۴۴، در برانکس نیویورک متولد شد. مادرش فلورانس اسپلمن، یک مهاجر یهودی از اودسا و پدرش خلبان ارشد نیروی هوایی ایالات‌متحده بود که پیش از تولد لری، خانواده را ترک کرد. فلورانس اسپلمن که به‌تنهایی توانایی نگهداری کودکش را نداشت، در نه‌ماهگی و پس‌ازاینکه او به بیماری ذات‌الریه مبتلا شد، او را به خواهر و شوهر خواهرش، لیلیان اسپلمن الیسون و لوئیس الیسون سپرد و لری تا سن ۴۷ سالگی، هرگز مادر واقعی خود را ندیده بود. خانواده‌ی الیسون، با سطح مالی متوسط در ناحیه‌ی یهودی‌نشین شیکاگو زندگی می‌کردند.
لوئیس الیسون ناپدری لری، کارمند دولتی در بخش املاک و مستغلات بود که در طول دوران رکود آمریکا، شغل خود را از دست داد و پس‌ازآن به شغل حسابداری رو آورد. شکست‌های کاری، لوئیس را به فردی منزوی و افسرده تبدیل کرده بود که نمی‌توانست با فرزندخوانده‌ی خود کنار بیاید. درگیری‌های مداوم آن دو، لری الیسون را به فردی مستقل و سخت‌کوش، انعطاف‌ناپذیر و مصمم تبدیل کرد، خصوصیاتی که همیشه با او ماند و بعدها در برخورد با همکارانش بیشتر بروز پیدا کرد.
گرچه لری در خانواده‌ای یهودی بزرگ شد که همیشه در مراسم مذهبی شرکت می‌کردند، ولی او شخصاً اعتقاد متعصبانه‌ای به هیچ ایدئولوژی خاصی نداشت و از دوران نوجوانی شرکت در آیین‌های رسمی یهودی را متوقف کرد.
لری الیسون در دوران مدرسه، پسری ماجراجو بود که به موضوعات پیچیده‌ای مثل ساخت سفینه‌های فضایی و تکنولوژی‌های روز علاقه‌مند بود و رؤیای مهندس شدن را در سر می‌پروراند. روند روزمره‌ی مدرسه او را خسته می‌کرد و گاهی چنان شخصیت پیچیده و درعین‌حال خلاقی داشت که نه‌تنها دوستان، بلکه معلمانش را در حیرت فرو می‌برد. علاقه‌اش به ورزش را هم پنهان نمی‌کرد و در تیم‌های والیبال، اسکی و اسکواش عضو بود. لری دوران دبستان خود را در مدرسه‌ی یوجین فیلد شیکاگو و دوران دبیرستان خود را در مدرسه ساوث شور (South Shore) در اوربانا کمپین گذراند و در سال ۱۹۶۲ از دبیرستان فارغ‌التحصیل شد.
لری الیسون در سال ۱۹۶۲ وارد دانشگاه ایلی نویز شد و در همان سال اول، عنوان برترین دانشجوی علوم را از آن خود کرد. ولی در طول سال دوم، نامادری‌اش که به بیماری سرطان مبتلا بود، فوت کرد و لری پیش از آنکه امتحانات دانشگاه را تمام کند، به شیکاگو برگشت. پس‌ازآن به مدت یک سال شانس خود را در مشاغل نیمه‌وقت مختلفی امتحان کرد و بعد از شک و تردیدهای فراوان برای ازسرگیری تحصیلاتش، وارد دانشگاه شیکاگو شد. او می‌خواست در رشته‌ی فیزیک درس بخواند، ولی بعد از یک‌ترم، دانشگاه او را به خاطر عملکرد ضعیفش اخراج کرد.
بااین‌حال دانشگاه فقط برای او اتلاف وقت نبود. در طول همین یک‌ترم او با برنامه‌نویسی کامپیوتری آشنا شد و خیلی سریع در این زمینه پیشرفت کرد. او به‌طور آزاد برای شرکت‌ها برنامه می‌نوشت و متوجه شد که این کار بیشتر از تحصیلات آکادمیک او را در زندگی جلو می‌برد. لری الیسون در سال ۱۹۶۶ و در سن ۲۲ سالگی، به کالیفرنیا نقل‌مکان کرد.
لری الیسون پس از اخراج از دانشگاه شیکاگو، حمایت پدرخوانده‌اش را از دست داد. او که وضع مالی خوبی نداشت، در طول هشت سال شغل‌های مختلفی را امتحان کرد که همگی به مهارت او در برنامه‌نویسی مرتبط بودند. گرچه فعالیت‌های آزادکاری برنامه‌نویسی با خلق‌وخوی او سازگار بود، ولی هدف اصلی او این بود که به‌قدری درآمد داشته باشد که بتواند خود را به پدرخوانده‌اش ثابت کند. اولین شغل او در شرکت تکنولوژی امدال (Amdahl) بود و در همان مدت کوتاهی که در این شرکت کار می‌کرد، یک سامانه بزرگ کامپیوتری منطبق بر آی بی ام (IBM) را برای این شرکت طراحی کرد. پس‌ازآن در اوایل دهه‌ی هفتاد، لری الیسون به شرکت الکترونیکی آمتکس (Amtex) رفت که در آن زمان رقابت شدیدی با شرکت سونی داشت. در شرکت آمتکس او عمده‌ی وقتش را روی یک پروژه پایگاه داده برای CIA گذاشت که نام اوراکل را برای آن انتخاب کرده بود.
لری ایده‌های خود را در آمتکس با سرپرست خود که باب مینر نام داشت، در میان می‌گذاشت. مینر در سال ۱۹۷۷ این شرکت را ترک کرد و با دو همکار قدیمی به نام‌های بروس اسکات و اد اوتس، شرکتی به نام آزمایشگاه‌های توسعه‌ی نرم‌افزار (SDL) را با ۸۰۰ دلار سرمایه تأسیس کرد. چند ماه بعد، لری الیسون هم آمتکس را ترک کرد و با سرمایه‌گذاری ۱۲۰۰ دلار، به‌عنوان شریک تجاری به آن‌ها پیوست و از همان ابتدا، مدیرعامل این شرکت شد.
در آن زمان لری الیسون تحت تأثیر مقاله‌ای از ادگار اف کاد بانام «مدل ارتباطی داده برای بانک‌های دادهی بزرگ و اشتراکی» قرارگرفته بود. آن‌ها بر همین مبنا یک سیستم مدیریت پایگاه داده (DBMS) را طراحی کردند که پس از اتمام و عرضه‌ی آن، برای تقسیم‌بندی ذخیره‌ی اطلاعات مشتریان، داده‌های تجهیزات، یادداشت‌های مالی، اطلاعات مربوط به مبادلات، مکاتبات و اسناد قانونی، مورداستفاده‌ی سایر شرکت‌ها قرار گرفت.
الیسون شنیده بود که شرکت IBM هم بر مبنای نظریات ادگار کاد، سیستم مدیریت دادهی خود را بانام IBM System R در لابراتوار سن خوزه توسعه می‌دهد. او تصمیم گرفته بود محصولات اوراکل را با این سیستم سازگار کند؛ ولی شرکت IBM از به اشتراک گذاشتن کدهای خود، امتناع کرد.
در سال ۱۹۷۹، شرکت SDL به Relational Software تغییر نام پیدا کرد. در این زمان آن‌ها با ۸ کارمند (که ۳ نفر از آن‌ها مؤسسان شرکت بودند) سالانه کمتر از یک‌میلیون دلار درآمد داشتند. الیسون و شریکانش پس‌ازاینکه محصول جدید خود را بانام Oracle RDBMS با موفقیت به مرحله‌ی تولید رساندند، شرکت خود را رسماً با عنوان شرکت نرم‌افزاری اوراکل ثبت کردند. در آن زمان عملکرد نسخه‌ی اولیه‌ی سیستم مدیریت دادهی اوراکل گام بلندی در دنیای نرم‌افزارها بود: این نسخه می‌توانست بهترین سوپرمارکت‌ها را از میان کل فروشگاه‌ها رده‌بندی کند، یا برای فیلتر کردن و مرتب‌سازی بهترین کالاها و خدمات پرفروش مورداستفاده قرار بگیرد. توانایی پردازش گسترده‌ی داده‌ها، خصوصیتی بود که اوراکل را برای دولت و کسب‌وکارهای بزرگ جذاب کرده بود. اواسط سال ۱۹۸۲، درآمد اوراکل به ۲.۵ میلیون دلار رسیده بود و آن‌ها ۷۵ مشتری خرد داشتند.
در سال ۱۹۸۲، الیسون ۲۵ درصد از درآمد خود را در بخش تحقیق و توسعه‌ی این شرکت سرمایه‌گذاری کرد تا نسخه‌ی جدید Oracle RDBMS را به صورت نسخه‌ای تجاری و قابل‌حمل بر اساس کامپایلر زبان برنامه‌نویسی C توسعه دهد. قراردادهای اوراکل با آژانس‌های دولتی، بودجه‌ی کافی را در اختیار آن‌ها قرار داده بود که بتوانند تیم خود را روی تولید محصولاتی تجاری، قابل‌اعتماد و بهینه متمرکز کنند. به‌این‌ترتیب اوراکل بخشی از بازار را در رقابت با IBM و سایر شرکت‌های آی تی از آن خودکرده بود.
در سال ۱۹۸۳ ، نسخه‌ی سوم Oracle RDBMS، به‌صورت نسخه‌ای تجاری و قابل‌دسترس عرضه شد که قابلیت نصب بر روی انواع سیستم‌عامل کامپیوترهای شخصی، ایستگاه‌های کاری، پردازنده‌های مرکزی و میکرو کامپیوترها را داشت. در این زمان درآمد شرکت به ۵ میلیون دلار در سال رسیده بود. موفقیت چشمگیر اوراکل در بازارهای تکنولوژی ادامه پیدا کرد و در سال ۱۹۸۶، درآمد حاصل از فروش در این شرکت به ۵۵ میلیون دلار رسید. مشتریان برجسته‌ی اوراکل، سازمان‌های دولتی و شرکت‌های بین‌المللی صنایع خودروسازی، هوافضا، داروسازی و کارخانه‌های صنعتی بودند.
در تاریخ ۱۲ مارس سال ۱۹۸۶، شرکت اوراکل سهام خود را بانام ORCL در بازار بورس عرضه کرد. قیمت اولیه‌ی هر سهم ۱۵ دلار بود که تا پایان روز به ۲۰.۷۵ دلار افزایش یافت و با فروش ۲.۱ میلیون سهم، بهای شرکت تا ۳۱.۵ میلیون دلار بالا رفت.
پس از فروش سهام اوراکل، لری الیسون مراکز بازاریابی خود را در ۳۵ کشور دنیا تأسیس کرد. در مدت کوتاهی، اوراکل SQL را معرفی کرد که می‌توانست داده‌های ذخیره‌شده در سیستم‌های شبکه‌ای را پردازش و بازیابی کند.
در سال‌های اخیر، اوراکل هم وارد حوزه‌ی پردازش ابری شده است. گرچه شرکت‌های آمازون، مایکروسافت، IBM و گوگل، بازیگران اصلی این عرصه هستند، ولی الیسون ادعا کرده است که در پردازش ابری سیلزفورس (Salesforce) را پشت سر گذاشته است. در سال جاری،اوراکل آخرین پلتفرم رابط کاربری نرم‌افزاری (api) مخصوص خدمات پردازش ابری خود را به‌عنوان بخشی از سیستم جامع Oracle Cloud به بازار عرضه کرد. این پلتفرم درزمینه‌ی طراحی، نمونه‌سازی، مستندسازی، آزمایش، و مدیریت انتشار رابط‌های کاربری نرم‌افزاری قابلیت‌هایی کاربردی دارد.
در سال ۱۹۹۰، اوراکل با اولین بحران جدی خود مواجه شد و سال مالی را با درآمدی منفی به پایان برد. ارزش شرکت در بازار بورس ۸۰ درصد کاهش پیدا کرد و به نظر می‌رسید شرکت در آستانه‌ی ورشکستگی قرارگرفته است. در این زمان الیسون ناچار شد ده درصد از نیروهای این شرکت (حدود ۴۰۰ نفر) را تعدیل کند. دلیل این بحران استراتژی‌های غلط بازاریابی بود که از مشتریان بالقوه خواسته بود تمامی درخواست سه‌ماهه‌ی خود از این شرکت را یکجا بخرند. الیسون بعدها گفت که این بزرگ‌ترین اشتباه تجاری اوراکل بوده است. در پی حل‌وفصل شکایت سهامداران، الیسون مجبور شد ۲۴ میلیون دلار به آن‌ها خسارت بپردازد. بعلاوه او برای اصلاح این مشکل، کارمندان اصلی شرکت را با مدیران باسابقه عوض کرد و خود را بیش‌ازپیش روی توسعه‌ی محصولات متمرکز کرد.
در آغاز دهه ۱۹۹۰، IBM با محصولات پایگاه داده خود مانند DB2 و SQL / DS ، بخش اعظم بازار را در دست خود گرفته بود و شرکت‌های رقیب یعنی مایکروسافت، اوراکل و سای بیس (Sybase) و اینفورمیکس ( Informix)، شانس خود را برای تخصصی شدن در پایگاه دادهی ارتباطی ویندوز، یونیکس در سیستم‌های میان رده امتحان می‌کردند.
در سال‌های ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۳، سای بیس سریع‌ترین رشد را در میان این شرکت‌ها داشت و توانست اوراکل را پشت سر بگذارد. در این زمان مایکروسافت در بزرگ‌ترین فعالیت تجاری سال، تمام حقوق نرم‌افزاری سای بیس را خریداری کرد و به دنبال آن sql server را به بازار عرضه کرد. یک سال بعد، این شرکت اینفورمیکس بود که سای بیس را جذب کرد و تبدیل به جدی‌ترین رقیب اوراکل شد.
رقابت بین پایگاه دادهی لری الیسون و فیلیپ وایت، مدیرعامل اینفورمیکس تا سال ۱۹۹۷ ادامه داشت. در این سال فیلیپ وایت به علت تخلفات شرکتی به زندان رفت و در سال ۲۰۰۱، IBM اینفورمیکس را جذب کرد.
در سال ۱۹۹۷، پس از بازگشت استیو جابز به شرکت اپل، لری الیسون به عضویت هیئت‌مدیره‌ی اپل درآمد. او پنج سال در مقام مدیریت اپل باقی ماند و پس‌ازآن از این موقعیت استعفا داد.
الیسون در سال ۲۰۱۴ از مقام مدیرعاملی اوراکل کناره‌گیری کرد و از آن تاریخ تابه‌حال، ریاست هیئت‌مدیره، مدیریت بخش تکنولوژی و مسئولیت بخش رسانه‌ای این شرکت را به عهده دارد.
اولین خرید اوراکل، در اکتبر سال ۱۹۹۴ بود، یعنی هنگامی‌که این شرکت بخش Rdb از DEC را تحت مالکیت خود درآورد.
در سال ۲۰۰۴ الیسون شرکت پیپل سافت (PeopleSoft) را به مبلغ ۱۰.۳ میلیارد دلار خریداری کرد. پیپل سافت شرکتی بزرگ با ۱۲.۷۵۰ مشتری بود که سیستم‌های مدیریت منابع انسانی، مدیریت زنجیره‌ی تأمین، مدیریت ارتباط با مشتری، راه‌حل‌های مدیریت مالی و نرم‌افزار مدیریت عملکرد سازمانی را ارائه می‌داد.
در آوریل سال ۲۰۰۸، اوراکل شرکت BEA Systems را به مبلغ ۸.۵ میلیارد دلار خریداری کرد که شرکتی تخصصی در زمینه‌ی محصولات نرم‌افزاری زیرساختی بود. لری الیسون مصمم بود تا اوراکل را به بزرگ‌ترین مجموعه‌ی نرم‌افزاری جهان تبدیل کند و در این راه از هیچ اقدامی فروگذار نمی‌کرد. شرکت‌های ریتک (Retek)، سیبل سیستمز (Siebel Systems) و هایپرژن سلوشنز (Hypersion Solutions) دیگر شرکت‌هایی بودند که الیسون روی آن‌ها دست گذاشت.
در سال ۲۰۱۰ اوراکل با قراردادی به مبلغ ۷ میلیارد دلار، شرکت سان میکروسیستمز را خریداری کرد و پس‌ازآن با استفاده از دیتا بیس جدید و خدمات دادهی مبتنی بر تکنولوژی این شرکت، فناوری‌های خود را وارد بازار کرد. به‌این‌ترتیب اوراکل با تأمین نیازهای ۱۰۰ شرکت برتر فورچن، در جایگاه برترین شرکت نرم‌افزاری دنیا بعد از مایکروسافت قرار گرفت. در سال ۲۰۱۴، این شرکت ۱۳۰ هزار کارمند در سراسر جهان داشت و درآمد حاصل از فروش آن به ۱۸۵ میلیارد دلار می‌رسید. بااین‌حال، IBM و SAP همچنان رقبای اصلی اوراکل هستند.
در سال ۲۰۱۲، لری الیسون ۹۸درصد از جزیره‌ی لانایی را که یکی از هشت جزیره‌ی اصلی هاوایی است، به مبلغ ۳۰۰ میلیون دلار خرید. او می‌خواهد با توسعه‌ی زیرساخت‌های این جزیره و افزایش توان تولید میوه و سبزی‌ها آن، این محصولات را در سراسر اقیانوس آرام به فروش برساند. بعلاوه او پروژه‌هایی در رابطه با انرژی‌های تجدید پذیر و تبدیل آب‌شور به آب آشامیدنی را در این جزیره به مرحله‌ی اجرا درآورده است.
لری الیسون مدیریت تیم قایقرانی اوراکل را هم به عهده دارد که در سال ۲۰۱۰ مقام قهرمانی آمریکا را به دست آوردند. بعلاوه او یک زمین تنیس و یک خط کامل هواپیمایی را به نام خود ثبت کرده است. یکی دیگر از علایق او خریدوفروش املاک بزرگ و لوکس است و در زمینه‌ی تحقیقات بیولوژیکی هم سرمایه‌گذاری کرده است.
در سال ۲۰۱۰، لری الیسون همراه با ایلان ماسک نقش کوتاهی در فیلم آیرون من ۲ بازی کرد.
لری الیسون در سال ۱۹۹۲، مبلغ ۵ میلیون دلار به بیمارستان لارنس جی الیسون اهدا کرد. این بیمارستان که بازوی آسیب‌دیده‌ی الیسون را جراحی کرده بود با کمک این پول مرکز مراقبت‌های ویژه‌ی خود را تأسیس کرد.
در سال ۲۰۰۴، اعلام شد که لری الیسون یک درصد از ثروت خود را معادل با ۱۵۱ میلیون دلار، به خیریه اهدا کرده است و در سال ۲۰۱۰، او به جمع امضاکنندگان تعهدنامه نیکوکاری پیوست.
در ماه می سال ۲۰۱۶، الیسون ۲۰۰ میلیون دلار به مرکز تحقیقاتی بیماری‌های سرطانی دانشگاه کالیفرنیای جنوبی اهدا کرد.
لری الیسون تابه‌حال ۴ بار ازدواج کرده که همه‌ی آن‌ها به طلاق ختم شده‌اند. او در سال ۱۹۶۷ یعنی دوران دانشجویی، با آدا کوئین ازدواج کرد، آن‌ها هفت سال باهم زندگی کردند و در سال ۱۹۷۴ از هم جدا شدند. در سال ۱۹۷۷، با نانسی ویلر جنکینز ازدواج کرد که دانشجوی دانشگاه استنفورد بود و هنگامی‌که لری الیسون لابراتوارهای توسعه‌ی نرم‌افزاری را تأسیس می‌کرد، در کنار او حضور داشت. زندگی مشترک آن‌ها فقط یک سال دوام داشت. در سال ۱۹۸۳، او با باربارا بوث، یکی از کارمندان اداری شرکت خود ازدواج کرد. آن‌ها صاحب دو فرزند به نام‌های دیوید و مگان شدند. بااین‌حال این ازدواج هم بعد از سه سال به نقطه‌ی پایان خود رسید. در سال ۲۰۰۳، لری الیسون با ملانی کرافت، نویسنده ازدواج کرد. استیو جابز شخصاً عکاسی مراسم ازدواج آن‌ها را به عهده گرفت و افراد مشهوری مثل تام لنتوس، نماینده‌ی پارلمان آمریکا هم در این مراسم حضور داشتند. آن‌ها هفت سال باهم زندگی کردند.
طبق اعلام مجله ی فوربز در سال ۲۰۱۷، لری الیسون با ثروتی معادل ۵۵.۵ میلیارد دلار، پنجمین مرد ثروتمند آمریکا و هفتمین میلیاردر دنیا است.
سخنان مشهور
من اعتقاددارم مردم باید رؤیاهایشان را دنبال کنند. من که خودم همین کار را کردم.
اغلب دستاوردهای بزرگ بشر، مستقیماً از موفقیت‌های او ناشی نشده‌اند، بلکه نتیجه‌ی درس‌هایی بوده‌اند که از شکست به‌دست‌آمده‌اند.
وقتی دست به ابتکار و نوآوری می‌زنید، باید آماده‌باشید مردم شما را دیوانه بخوانند. آن‌ها هر چه را که نفهمند یا تحقیر می‌کنند و یا به باد استهزاء می‌گیرند.
اگر بخواهید در تجارت سبک و سیاقی را در پیش بگیرید که پیش از شما دیگران در پیش‌گرفته‌اند، بازنده خواهید بود. تنها راه پیش روی شما این است که «متفاوت» باشید.
هنگامی‌که زندگی‌تان را به روشی که خودتان دوست دارید اداره می‌کنید، ممکن است اطرافیانتان را برنجانید. باید به نحوی بتوانید این قضیه را مدیریت کنید.
زندگی بسیار کوتاه و آدمی بسیار شکننده است. هنگامی‌که ریزش آب را در فواره‌ها نگاه کنید، متوجه می‌شوید که چقدر سریع همه‌چیز می‌تواند تغییر کند. مرگ به ما خیلی نزدیک‌تر از آن است که فکرش را می‌کنیم.
آنچه به من انگیزه می‌داد اشتیاق کنترل کردن دنیای اطرافم بود.
اگر می‌خواهید به چیزی که دوست دارید برسید، باید واقعاً به آن اعتقاد داشته باشید.
مهم‌ترین ویژگی شخصیتی من که موفقیت‌هایم را به آن مدیونم این است که دانش متعارف، تخصص‌های رایج و قدرت حاکم را زیر سؤال می‌برم.
استیو جابز اسطوره‌ای تکرار نشدنی است، همان‌طور که هیچ نقاشی دیگر نمی‌تواند پیکاسو شود.
من به پیروزی معتادم. هر چه بیشتر موفق می‌شوم به آن حریص‌تر می‌شوم.
برای من «بهترین» بودن مهم‌تر از پول درآوردن است. از یک نقطه شما باید به امتیازاتتان توجه کنید. من دیگر به پول بیشتری نیاز ندارم، اما می‌خواهم مرد شماره یک دنیا باشم.
منبع:
www.zoomit.ir
لارنس جوزف الیسون در تاریخ ۱۷ آگوست ۱۹۴۴، در برانکس نیویورک متولد شد. مادرش فلورانس اسپلمن، یک مهاجر یهودی از اودسا و پدرش خلبان ارشد نیروی هوایی ایالات‌متحده بود که پیش از تولد لری، خانواده را ترک کرد. فلورانس اسپلمن که به‌تنهایی توانایی نگهداری کودکش را نداشت، در نه‌ماهگی و پس‌ازاینکه او به بیماری ذات‌الریه مبتلا شد، او را به خواهر و شوهر خواهرش، لیلیان اسپلمن الیسون و لوئیس الیسون سپرد و لری تا سن ۴۷ سالگی، هرگز مادر واقعی خود را ندیده بود. خانواده‌ی الیسون، با سطح مالی متوسط در ناحیه‌ی یهودی‌نشین شیکاگو زندگی می‌کردند.
لوئیس الیسون ناپدری لری، کارمند دولتی در بخش املاک و مستغلات بود که در طول دوران رکود آمریکا، شغل خود را از دست داد و پس‌ازآن به شغل حسابداری رو آورد. شکست‌های کاری، لوئیس را به فردی منزوی و افسرده تبدیل کرده بود که نمی‌توانست با فرزندخوانده‌ی خود کنار بیاید. درگیری‌های مداوم آن دو، لری الیسون را به فردی مستقل و سخت‌کوش، انعطاف‌ناپذیر و مصمم تبدیل کرد، خصوصیاتی که همیشه با او ماند و بعدها در برخورد با همکارانش بیشتر بروز پیدا کرد.
گرچه لری در خانواده‌ای یهودی بزرگ شد که همیشه در مراسم مذهبی شرکت می‌کردند، ولی او شخصاً اعتقاد متعصبانه‌ای به هیچ ایدئولوژی خاصی نداشت و از دوران نوجوانی شرکت در آیین‌های رسمی یهودی را متوقف کرد.
لری الیسون در دوران مدرسه، پسری ماجراجو بود که به موضوعات پیچیده‌ای مثل ساخت سفینه‌های فضایی و تکنولوژی‌های روز علاقه‌مند بود و رؤیای مهندس شدن را در سر می‌پروراند. روند روزمره‌ی مدرسه او را خسته می‌کرد و گاهی چنان شخصیت پیچیده و درعین‌حال خلاقی داشت که نه‌تنها دوستان، بلکه معلمانش را در حیرت فرو می‌برد. علاقه‌اش به ورزش را هم پنهان نمی‌کرد و در تیم‌های والیبال، اسکی و اسکواش عضو بود. لری دوران دبستان خود را در مدرسه‌ی یوجین فیلد شیکاگو و دوران دبیرستان خود را در مدرسه ساوث شور (South Shore) در اوربانا کمپین گذراند و در سال ۱۹۶۲ از دبیرستان فارغ‌التحصیل شد.
لری الیسون در سال ۱۹۶۲ وارد دانشگاه ایلی نویز شد و در همان سال اول، عنوان برترین دانشجوی علوم را از آن خود کرد. ولی در طول سال دوم، نامادری‌اش که به بیماری سرطان مبتلا بود، فوت کرد و لری پیش از آنکه امتحانات دانشگاه را تمام کند، به شیکاگو برگشت. پس‌ازآن به مدت یک سال شانس خود را در مشاغل نیمه‌وقت مختلفی امتحان کرد و بعد از شک و تردیدهای فراوان برای ازسرگیری تحصیلاتش، وارد دانشگاه شیکاگو شد. او می‌خواست در رشته‌ی فیزیک درس بخواند، ولی بعد از یک‌ترم، دانشگاه او را به خاطر عملکرد ضعیفش اخراج کرد.
بااین‌حال دانشگاه فقط برای او اتلاف وقت نبود. در طول همین یک‌ترم او با برنامه‌نویسی کامپیوتری آشنا شد و خیلی سریع در این زمینه پیشرفت کرد. او به‌طور آزاد برای شرکت‌ها برنامه می‌نوشت و متوجه شد که این کار بیشتر از تحصیلات آکادمیک او را در زندگی جلو می‌برد. لری الیسون در سال ۱۹۶۶ و در سن ۲۲ سالگی، به کالیفرنیا نقل‌مکان کرد.
لری الیسون پس از اخراج از دانشگاه شیکاگو، حمایت پدرخوانده‌اش را از دست داد. او که وضع مالی خوبی نداشت، در طول هشت سال شغل‌های مختلفی را امتحان کرد که همگی به مهارت او در برنامه‌نویسی مرتبط بودند. گرچه فعالیت‌های آزادکاری برنامه‌نویسی با خلق‌وخوی او سازگار بود، ولی هدف اصلی او این بود که به‌قدری درآمد داشته باشد که بتواند خود را به پدرخوانده‌اش ثابت کند. اولین شغل او در شرکت تکنولوژی امدال (Amdahl) بود و در همان مدت کوتاهی که در این شرکت کار می‌کرد، یک سامانه بزرگ کامپیوتری منطبق بر آی بی ام (IBM) را برای این شرکت طراحی کرد. پس‌ازآن در اوایل دهه‌ی هفتاد، لری الیسون به شرکت الکترونیکی آمتکس (Amtex) رفت که در آن زمان رقابت شدیدی با شرکت سونی داشت. در شرکت آمتکس او عمده‌ی وقتش را روی یک پروژه پایگاه داده برای CIA گذاشت که نام اوراکل را برای آن انتخاب کرده بود.
لری ایده‌های خود را در آمتکس با سرپرست خود که باب مینر نام داشت، در میان می‌گذاشت. مینر در سال ۱۹۷۷ این شرکت را ترک کرد و با دو همکار قدیمی به نام‌های بروس اسکات و اد اوتس، شرکتی به نام آزمایشگاه‌های توسعه‌ی نرم‌افزار (SDL) را با ۸۰۰ دلار سرمایه تأسیس کرد. چند ماه بعد، لری الیسون هم آمتکس را ترک کرد و با سرمایه‌گذاری ۱۲۰۰ دلار، به‌عنوان شریک تجاری به آن‌ها پیوست و از همان ابتدا، مدیرعامل این شرکت شد.
در آن زمان لری الیسون تحت تأثیر مقاله‌ای از ادگار اف کاد بانام «مدل ارتباطی داده برای بانک‌های دادهی بزرگ و اشتراکی» قرارگرفته بود. آن‌ها بر همین مبنا یک سیستم مدیریت پایگاه داده (DBMS) را طراحی کردند که پس از اتمام و عرضه‌ی آن، برای تقسیم‌بندی ذخیره‌ی اطلاعات مشتریان، داده‌های تجهیزات، یادداشت‌های مالی، اطلاعات مربوط به مبادلات، مکاتبات و اسناد قانونی، مورداستفاده‌ی سایر شرکت‌ها قرار گرفت.
الیسون شنیده بود که شرکت IBM هم بر مبنای نظریات ادگار کاد، سیستم مدیریت دادهی خود را بانام IBM System R در لابراتوار سن خوزه توسعه می‌دهد. او تصمیم گرفته بود محصولات اوراکل را با این سیستم سازگار کند؛ ولی شرکت IBM از به اشتراک گذاشتن کدهای خود، امتناع کرد.
در سال ۱۹۷۹، شرکت SDL به Relational Software تغییر نام پیدا کرد. در این زمان آن‌ها با ۸ کارمند (که ۳ نفر از آن‌ها مؤسسان شرکت بودند) سالانه کمتر از یک‌میلیون دلار درآمد داشتند. الیسون و شریکانش پس‌ازاینکه محصول جدید خود را بانام Oracle RDBMS با موفقیت به مرحله‌ی تولید رساندند، شرکت خود را رسماً با عنوان شرکت نرم‌افزاری اوراکل ثبت کردند. در آن زمان عملکرد نسخه‌ی اولیه‌ی سیستم مدیریت دادهی اوراکل گام بلندی در دنیای نرم‌افزارها بود: این نسخه می‌توانست بهترین سوپرمارکت‌ها را از میان کل فروشگاه‌ها رده‌بندی کند، یا برای فیلتر کردن و مرتب‌سازی بهترین کالاها و خدمات پرفروش مورداستفاده قرار بگیرد. توانایی پردازش گسترده‌ی داده‌ها، خصوصیتی بود که اوراکل را برای دولت و کسب‌وکارهای بزرگ جذاب کرده بود. اواسط سال ۱۹۸۲، درآمد اوراکل به ۲.۵ میلیون دلار رسیده بود و آن‌ها ۷۵ مشتری خرد داشتند.
در سال ۱۹۸۲، الیسون ۲۵ درصد از درآمد خود را در بخش تحقیق و توسعه‌ی این شرکت سرمایه‌گذاری کرد تا نسخه‌ی جدید Oracle RDBMS را به صورت نسخه‌ای تجاری و قابل‌حمل بر اساس کامپایلر زبان برنامه‌نویسی C توسعه دهد. قراردادهای اوراکل با آژانس‌های دولتی، بودجه‌ی کافی را در اختیار آن‌ها قرار داده بود که بتوانند تیم خود را روی تولید محصولاتی تجاری، قابل‌اعتماد و بهینه متمرکز کنند. به‌این‌ترتیب اوراکل بخشی از بازار را در رقابت با IBM و سایر شرکت‌های آی تی از آن خودکرده بود.
در سال ۱۹۸۳ ، نسخه‌ی سوم Oracle RDBMS، به‌صورت نسخه‌ای تجاری و قابل‌دسترس عرضه شد که قابلیت نصب بر روی انواع سیستم‌عامل کامپیوترهای شخصی، ایستگاه‌های کاری، پردازنده‌های مرکزی و میکرو کامپیوترها را داشت. در این زمان درآمد شرکت به ۵ میلیون دلار در سال رسیده بود. موفقیت چشمگیر اوراکل در بازارهای تکنولوژی ادامه پیدا کرد و در سال ۱۹۸۶، درآمد حاصل از فروش در این شرکت به ۵۵ میلیون دلار رسید. مشتریان برجسته‌ی اوراکل، سازمان‌های دولتی و شرکت‌های بین‌المللی صنایع خودروسازی، هوافضا، داروسازی و کارخانه‌های صنعتی بودند.
در تاریخ ۱۲ مارس سال ۱۹۸۶، شرکت اوراکل سهام خود را بانام ORCL در بازار بورس عرضه کرد. قیمت اولیه‌ی هر سهم ۱۵ دلار بود که تا پایان روز به ۲۰.۷۵ دلار افزایش یافت و با فروش ۲.۱ میلیون سهم، بهای شرکت تا ۳۱.۵ میلیون دلار بالا رفت.
پس از فروش سهام اوراکل، لری الیسون مراکز بازاریابی خود را در ۳۵ کشور دنیا تأسیس کرد. در مدت کوتاهی، اوراکل SQL را معرفی کرد که می‌توانست داده‌های ذخیره‌شده در سیستم‌های شبکه‌ای را پردازش و بازیابی کند.
در سال‌های اخیر، اوراکل هم وارد حوزه‌ی پردازش ابری شده است. گرچه شرکت‌های آمازون، مایکروسافت، IBM و گوگل، بازیگران اصلی این عرصه هستند، ولی الیسون ادعا کرده است که در پردازش ابری سیلزفورس (Salesforce) را پشت سر گذاشته است. در سال جاری،اوراکل آخرین پلتفرم رابط کاربری نرم‌افزاری (api) مخصوص خدمات پردازش ابری خود را به‌عنوان بخشی از سیستم جامع Oracle Cloud به بازار عرضه کرد. این پلتفرم درزمینه‌ی طراحی، نمونه‌سازی، مستندسازی، آزمایش، و مدیریت انتشار رابط‌های کاربری نرم‌افزاری قابلیت‌هایی کاربردی دارد.
در سال ۱۹۹۰، اوراکل با اولین بحران جدی خود مواجه شد و سال مالی را با درآمدی منفی به پایان برد. ارزش شرکت در بازار بورس ۸۰ درصد کاهش پیدا کرد و به نظر می‌رسید شرکت در آستانه‌ی ورشکستگی قرارگرفته است. در این زمان الیسون ناچار شد ده درصد از نیروهای این شرکت (حدود ۴۰۰ نفر) را تعدیل کند. دلیل این بحران استراتژی‌های غلط بازاریابی بود که از مشتریان بالقوه خواسته بود تمامی درخواست سه‌ماهه‌ی خود از این شرکت را یکجا بخرند. الیسون بعدها گفت که این بزرگ‌ترین اشتباه تجاری اوراکل بوده است. در پی حل‌وفصل شکایت سهامداران، الیسون مجبور شد ۲۴ میلیون دلار به آن‌ها خسارت بپردازد. بعلاوه او برای اصلاح این مشکل، کارمندان اصلی شرکت را با مدیران باسابقه عوض کرد و خود را بیش‌ازپیش روی توسعه‌ی محصولات متمرکز کرد.
در آغاز دهه ۱۹۹۰، IBM با محصولات پایگاه داده خود مانند DB2 و SQL / DS ، بخش اعظم بازار را در دست خود گرفته بود و شرکت‌های رقیب یعنی مایکروسافت، اوراکل و سای بیس (Sybase) و اینفورمیکس ( Informix)، شانس خود را برای تخصصی شدن در پایگاه دادهی ارتباطی ویندوز، یونیکس در سیستم‌های میان رده امتحان می‌کردند.
در سال‌های ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۳، سای بیس سریع‌ترین رشد را در میان این شرکت‌ها داشت و توانست اوراکل را پشت سر بگذارد. در این زمان مایکروسافت در بزرگ‌ترین فعالیت تجاری سال، تمام حقوق نرم‌افزاری سای بیس را خریداری کرد و به دنبال آن sql server را به بازار عرضه کرد. یک سال بعد، این شرکت اینفورمیکس بود که سای بیس را جذب کرد و تبدیل به جدی‌ترین رقیب اوراکل شد.
رقابت بین پایگاه دادهی لری الیسون و فیلیپ وایت، مدیرعامل اینفورمیکس تا سال ۱۹۹۷ ادامه داشت. در این سال فیلیپ وایت به علت تخلفات شرکتی به زندان رفت و در سال ۲۰۰۱، IBM اینفورمیکس را جذب کرد.
در سال ۱۹۹۷، پس از بازگشت استیو جابز به شرکت اپل، لری الیسون به عضویت هیئت‌مدیره‌ی اپل درآمد. او پنج سال در مقام مدیریت اپل باقی ماند و پس‌ازآن از این موقعیت استعفا داد.
الیسون در سال ۲۰۱۴ از مقام مدیرعاملی اوراکل کناره‌گیری کرد و از آن تاریخ تابه‌حال، ریاست هیئت‌مدیره، مدیریت بخش تکنولوژی و مسئولیت بخش رسانه‌ای این شرکت را به عهده دارد.
اولین خرید اوراکل، در اکتبر سال ۱۹۹۴ بود، یعنی هنگامی‌که این شرکت بخش Rdb از DEC را تحت مالکیت خود درآورد.
در سال ۲۰۰۴ الیسون شرکت پیپل سافت (PeopleSoft) را به مبلغ ۱۰.۳ میلیارد دلار خریداری کرد. پیپل سافت شرکتی بزرگ با ۱۲.۷۵۰ مشتری بود که سیستم‌های مدیریت منابع انسانی، مدیریت زنجیره‌ی تأمین، مدیریت ارتباط با مشتری، راه‌حل‌های مدیریت مالی و نرم‌افزار مدیریت عملکرد سازمانی را ارائه می‌داد.
در آوریل سال ۲۰۰۸، اوراکل شرکت BEA Systems را به مبلغ ۸.۵ میلیارد دلار خریداری کرد که شرکتی تخصصی در زمینه‌ی محصولات نرم‌افزاری زیرساختی بود. لری الیسون مصمم بود تا اوراکل را به بزرگ‌ترین مجموعه‌ی نرم‌افزاری جهان تبدیل کند و در این راه از هیچ اقدامی فروگذار نمی‌کرد. شرکت‌های ریتک (Retek)، سیبل سیستمز (Siebel Systems) و هایپرژن سلوشنز (Hypersion Solutions) دیگر شرکت‌هایی بودند که الیسون روی آن‌ها دست گذاشت.
در سال ۲۰۱۰ اوراکل با قراردادی به مبلغ ۷ میلیارد دلار، شرکت سان میکروسیستمز را خریداری کرد و پس‌ازآن با استفاده از دیتا بیس جدید و خدمات دادهی مبتنی بر تکنولوژی این شرکت، فناوری‌های خود را وارد بازار کرد. به‌این‌ترتیب اوراکل با تأمین نیازهای ۱۰۰ شرکت برتر فورچن، در جایگاه برترین شرکت نرم‌افزاری دنیا بعد از مایکروسافت قرار گرفت. در سال ۲۰۱۴، این شرکت ۱۳۰ هزار کارمند در سراسر جهان داشت و درآمد حاصل از فروش آن به ۱۸۵ میلیارد دلار می‌رسید. بااین‌حال، IBM و SAP همچنان رقبای اصلی اوراکل هستند.
در سال ۲۰۱۲، لری الیسون ۹۸درصد از جزیره‌ی لانایی را که یکی از هشت جزیره‌ی اصلی هاوایی است، به مبلغ ۳۰۰ میلیون دلار خرید. او می‌خواهد با توسعه‌ی زیرساخت‌های این جزیره و افزایش توان تولید میوه و سبزی‌ها آن، این محصولات را در سراسر اقیانوس آرام به فروش برساند. بعلاوه او پروژه‌هایی در رابطه با انرژی‌های تجدید پذیر و تبدیل آب‌شور به آب آشامیدنی را در این جزیره به مرحله‌ی اجرا درآورده است.
لری الیسون مدیریت تیم قایقرانی اوراکل را هم به عهده دارد که در سال ۲۰۱۰ مقام قهرمانی آمریکا را به دست آوردند. بعلاوه او یک زمین تنیس و یک خط کامل هواپیمایی را به نام خود ثبت کرده است. یکی دیگر از علایق او خریدوفروش املاک بزرگ و لوکس است و در زمینه‌ی تحقیقات بیولوژیکی هم سرمایه‌گذاری کرده است.
در سال ۲۰۱۰، لری الیسون همراه با ایلان ماسک نقش کوتاهی در فیلم آیرون من ۲ بازی کرد.
لری الیسون در سال ۱۹۹۲، مبلغ ۵ میلیون دلار به بیمارستان لارنس جی الیسون اهدا کرد. این بیمارستان که بازوی آسیب‌دیده‌ی الیسون را جراحی کرده بود با کمک این پول مرکز مراقبت‌های ویژه‌ی خود را تأسیس کرد.
در سال ۲۰۰۴، اعلام شد که لری الیسون یک درصد از ثروت خود را معادل با ۱۵۱ میلیون دلار، به خیریه اهدا کرده است و در سال ۲۰۱۰، او به جمع امضاکنندگان تعهدنامه نیکوکاری پیوست.
در ماه می سال ۲۰۱۶، الیسون ۲۰۰ میلیون دلار به مرکز تحقیقاتی بیماری‌های سرطانی دانشگاه کالیفرنیای جنوبی اهدا کرد.
لری الیسون تابه‌حال ۴ بار ازدواج کرده که همه‌ی آن‌ها به طلاق ختم شده‌اند. او در سال ۱۹۶۷ یعنی دوران دانشجویی، با آدا کوئین ازدواج کرد، آن‌ها هفت سال باهم زندگی کردند و در سال ۱۹۷۴ از هم جدا شدند. در سال ۱۹۷۷، با نانسی ویلر جنکینز ازدواج کرد که دانشجوی دانشگاه استنفورد بود و هنگامی‌که لری الیسون لابراتوارهای توسعه‌ی نرم‌افزاری را تأسیس می‌کرد، در کنار او حضور داشت. زندگی مشترک آن‌ها فقط یک سال دوام داشت. در سال ۱۹۸۳، او با باربارا بوث، یکی از کارمندان اداری شرکت خود ازدواج کرد. آن‌ها صاحب دو فرزند به نام‌های دیوید و مگان شدند. بااین‌حال این ازدواج هم بعد از سه سال به نقطه‌ی پایان خود رسید. در سال ۲۰۰۳، لری الیسون با ملانی کرافت، نویسنده ازدواج کرد. استیو جابز شخصاً عکاسی مراسم ازدواج آن‌ها را به عهده گرفت و افراد مشهوری مثل تام لنتوس، نماینده‌ی پارلمان آمریکا هم در این مراسم حضور داشتند. آن‌ها هفت سال باهم زندگی کردند.
طبق اعلام مجله ی فوربز در سال ۲۰۱۷، لری الیسون با ثروتی معادل ۵۵.۵ میلیارد دلار، پنجمین مرد ثروتمند آمریکا و هفتمین میلیاردر دنیا است.
سخنان مشهور
من اعتقاددارم مردم باید رؤیاهایشان را دنبال کنند. من که خودم همین کار را کردم.
اغلب دستاوردهای بزرگ بشر، مستقیماً از موفقیت‌های او ناشی نشده‌اند، بلکه نتیجه‌ی درس‌هایی بوده‌اند که از شکست به‌دست‌آمده‌اند.
وقتی دست به ابتکار و نوآوری می‌زنید، باید آماده‌باشید مردم شما را دیوانه بخوانند. آن‌ها هر چه را که نفهمند یا تحقیر می‌کنند و یا به باد استهزاء می‌گیرند.
اگر بخواهید در تجارت سبک و سیاقی را در پیش بگیرید که پیش از شما دیگران در پیش‌گرفته‌اند، بازنده خواهید بود. تنها راه پیش روی شما این است که «متفاوت» باشید.
هنگامی‌که زندگی‌تان را به روشی که خودتان دوست دارید اداره می‌کنید، ممکن است اطرافیانتان را برنجانید. باید به نحوی بتوانید این قضیه را مدیریت کنید.
زندگی بسیار کوتاه و آدمی بسیار شکننده است. هنگامی‌که ریزش آب را در فواره‌ها نگاه کنید، متوجه می‌شوید که چقدر سریع همه‌چیز می‌تواند تغییر کند. مرگ به ما خیلی نزدیک‌تر از آن است که فکرش را می‌کنیم.
آنچه به من انگیزه می‌داد اشتیاق کنترل کردن دنیای اطرافم بود.
اگر می‌خواهید به چیزی که دوست دارید برسید، باید واقعاً به آن اعتقاد داشته باشید.
مهم‌ترین ویژگی شخصیتی من که موفقیت‌هایم را به آن مدیونم این است که دانش متعارف، تخصص‌های رایج و قدرت حاکم را زیر سؤال می‌برم.
استیو جابز اسطوره‌ای تکرار نشدنی است، همان‌طور که هیچ نقاشی دیگر نمی‌تواند پیکاسو شود.
من به پیروزی معتادم. هر چه بیشتر موفق می‌شوم به آن حریص‌تر می‌شوم.
برای من «بهترین» بودن مهم‌تر از پول درآوردن است. از یک نقطه شما باید به امتیازاتتان توجه کنید. من دیگر به پول بیشتری نیاز ندارم، اما می‌خواهم مرد شماره یک دنیا باشم.
منبع:
www.zoomit.ir
