يکشنبه، 21 فروردين 1390
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما

ابوسلیمان محمد سجستانی

ابوسلیمان محمد سجستانی
(وف ح 391 -380 ق)، فیلسوف، حكیم و عقاید نگار. معروف به سگزى و مشهور به منطقى. او به بغداد رفت و در آنجا رحل اقامت افكند و نزد متى بن یونس و امثال او درس خواند و مدتى نیز با یحیى بن عدى به سر برد و از او حكمت و منطق كسب كرد. وى نزد عضدالدوله‏ى دیلمى دومین سلطان آل‏بویه بسیار محترم بود. ابوسلیمان استاد ابوحیان توحیدى و در ادب و شعر و طب و حكمت مردى مطلع بود، برخى تألیفات او عبارت است از: «صوان الحكمه»؛ «مقاله‏اى در مراتب قواى انسان»؛ «كیفیة الانذارات التى تنذربها النفس مما یحدث فى عالم الكون»؛ «كلام فى المنطق»؛ «تعالیق حكمّیه»؛ «مقالة فى الاجرام العلویه طبیعتها طبیعة خامسة»؛ «ملح و نوادر»؛ «اقتصاص طرق الفضائل»؛ «شرح كتاب ارسطو».[1] منطقى، محمد بن طاهر بن بهرام سجستانى (سیستانى) منطقى و فیلسوف قرن چهارم (ف. پس از سال 391 ه.ق.) وى با عضدالدوله و صمصام‏الدوله معاصر و از اقبال و توجه مرا و وزراى آل بویه برخوردار بوده است.


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.