يکشنبه، 21 فروردين 1390
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما

احمد قدوسی

احمد قدوسی
احمد قدوسى نهاوندى (معروف به آقاى آخوند) از علماء و مشاهیر دانشمدان نهاوند بوده‏اند، در روز جمعه 16 ربیع‏الثانى 1282 قمرى در شهر نهاوند متولد شد. تحصیلات ابتدائى را در نهاوند طى نموده و براى یاد گرفتن سطوح عالیه و خارج عازم نجف اشرف گردید و 20 سال تمام در آنجا متوقف و در سن 35 سالگى پس از احراز مقامات عالیه تحقیق و اجتهاد به نهاوند مراجعت و در آن شهر مشغول تدریس و ترویج گردیده و مورد توجه عموم مردم بوده تا در سال 1355 قمرى كه به مناسبت جریانى كه در غائله رفع حجاب پیش آمد به كلى بساط معاشرت را برچیده و عزلت اختیار نموده و تتمه عمر را در انزوا به سر برد تا در شب چهارشنبه 24 جمادى‏الاولى 1374 قمرى در سن 92 سالگى داعى حق را اجابت و جنازه ایشان حمل به قم و پس از آنكه آیت‏اللَّه العظمى بروجردى بر آن نماز خواندند در قبرستان نو در مقبره خانوادگى به خاك سپرده شد: آباء و اجداد ایشان غیر از پدرش حجةالاسلام والمسلمین آقاى آخوند ملاحسین و عمویش آیت‏اللَّه آخوند ملاعلى اكبر نهاوندى همه از خوانین و معاریف شهر بوده‏اند كه حتى گاهى در مقابل پادشاه وقت ایستادگى كرده و دعوى سلطنت داشتند: ولى از آن میان جد ایشان مرحوم حاجى آقاخان مردى متقى و خداپرست و به نقل بعضى مستجاب‏الدعوه بوده تقواى سرشار مرحوم حاجى آقاخان سبب شد كه مسیر زندگى این فامیل عوض شد لذا دو پسر ایشان به فكر تحصیل علم افتاده و در رشته روحانیت وارد و از آن دو مرحوم آخوند ملا على‏اكبر نهاوندى سالها در نجف اشرف به تحصیل مشغول و صاحب كمالات عالیه‏اى گشت. ولى متأسفانه بعد از برگشت به نهاوند طولى نكشید كه در سنین جوانى از دنیا رفت و برادر دیگر به همین جهت موفق به تحصیلات عالیه نشد ولى او نیز كه آخوند ملاحسین نام داشت مردى متدین و بانفوذ بود اینان همگى از نظر زندگى مادى احتیاج به تصرف وجوه نداشته و كاملا از تصرف سهم مبارك امام (ع) احتراز مى‏كردند و تا آخر عمر از درآمد موروثى خود زندگى مى‏كردند. مرحوم آیت‏اللَّه قدوسى از شاگردان ممتاز مرحوم آیت‏اللَّه العظمى آقاى حاج میرزا حسن شیرازى (میرزاى بزرگ) و مرحوم آیت‏اللَّه میرزا حبیب اللَّه رشتى و در اواخر از محضر درس مرحوم آیت‏اللَّه آخوند خراسانى و مرحوم آیت‏اللَّه آقا سید محمدكاظم یزدى نیز استفاده داشتند. معظم‏له علاوه بر ذوق و استعداد قوى از حافظه سرشار خدادادى نیز بهره‏مند بود كه حتى در سالهاى كهولت و پیرى كاملا بر محفوظاتش مسلط و گوئى فراموشى در قاموس وجودش مفهومى نداشت. در رشته اخلاق معلوم نیست كه از محضر چه استادى برخوردار بوده بعضى از هم دوره‏هایش احتمال استفاده از حضور محترم آخوند ملافتحعلى سلطان‏بادى را تقویت مى‏كردند ولى از آنجا كه عمویش مرحوم آخوند ملااكبر مردى اخلاقى بلكه در زبان و افواه مردم نهاوند كراماتى به او نسبت مى‏دهند شاید مربى اخلاق او عموى بزرگوارش بوده است و به هر تقدیر ایشان به تقوا و پرهیزكارى در همه شهر معروف و مسئله تقید او و پدر و جدش را به تهجد خصوصا در یك مكان از اطاق مسكونى منزلش را به نحوى نقل مى‏كنند كه گوئى توصیه‏اى در این زمینه از پدر و جد بوده است. عیالش نقل مى‏كند كه در تمام مدت 64 سالى كه در خدمت ایشان بودم یكشب نشد كه اذان صبح گفته شود مگر آنكه معظم‏له را مشغول عبادت در همان محل مخصوص از اطاق دیدم جز اینكه ایشان را به تب شدیدى مبتلا بود تا لحظه ادان خواب ماند و با شنیدن صداى موذن سراسیمه بیدار و بلند شدند. نوشته‏هاى مدون و منظمى از ایشان جز یك اربعین موجود نیست ولى مسودات زیادى در میان كتابهاى ایشان و بعضا در اختیار بعضى از شاگردان و فامیلش باقى بوده كه متأسفانه در واقعه سیل 1317 نهاوند به نحوى ضایع شده كه قابل استفاده نیست. ایشان داراى سه فرزند ذكور است كه یكى از آنها به نام على قدوسى در رشته روحانیت است و ترجمه وى در جلد اول گنجینه دانشمندان در ضمن رجال و مدرسین حوزه علمیه گذشت. (1374 -1282 ق)، عالم امامى و فقیه. معروف به آقاى آخوند. در نهاوند به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایى را در نهاوند گذراند و براى فراگرفتن سطوح عالیه و خارج به همراه عمویش، ملا على‏اكبر نهاوندى، ابتدا به سامرا و سپس به نجف رفت و بیست سال تمام در آنجا ساكن شد. وى از شاگردان ممتاز میرزاى بزرگ شیرازى و آیت‏الله میرزا حبیب‏الله رشتى بود. وى همچنین از محضر درس آیت‏الله آخوند خراسانى و آیت‏الله آقا سید محمد كاظم یزدى نیز استفاده نمود. در سى و پنج سالگى پس از احراز مقامات عالیه تحقیق و اجتهاد به نهاوند مراجعت كرد و در آن شهر به تدریس و ترویج علوم دینى پرداخت. در 1355 ق به دنبال غائله رفع حجاب رو به عزلت آورد و تا پایان عمر در انزوا به سر برد. پیكرش پس از درگذشت به قم منتقل و در قبرستان نو، در مقبره‏ى خانوادگى، به خاك سپرده شد. مسودات وى در واقعه‏ى سیل نهاوند در 1317 ق از بین رفته است و تنها اثر باقیمانده‏ى وى «اربعین» مى‏باشد.[1]


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
موارد بیشتر برای شما