محمود هومن

مدرس. تولد: 1287، تهران. درگذشت: مهر 1359. محمود هومن تحصیلات ابتدایى و متوسطه را تهران انجام داد. تحصیلات عالیه و مهندسى را نیز در دانشكده‏ى صنعتى ایران و آلمان به پایان رسانید. در سال 1312 تدریس شیمى معدنى و اصول تجزیه‏هاى شیمیایى شعبه‏ى مهندسى شیمى دانشكده‏ى صنعتى دانشگاه تهران را عهده‏دار گردید. از سال 1315 تا 1322 مدیریت شعبه‏ى مهندسى شیمى و استادى اصول تجزیه‏هاى شیمیایى و شیمى معدنى به عهده وى واگذار شد. در سال 1327 براى تدریس فلسفه و تاریخ قرون اولیه اسلامى به دانشكده‏ى ادبیات دانشگاه تبریز انتقال یافت. بعدها در دانشگاه تربیت مدرس نیز به تدریس فلسفه پرداخت. از آثار اوست: از زندگانى چه مى‏دانیم؛ تاریخ فلسفه (1337)؛ حافظ چه مى‏گوید (1317)؛ زیست یا زندگى (درباره فلسفه، 1324). (1359 -1287 ش)، نویسنده و استاد دانشگاه. در تهران به دنیا آمد. وى پس از اتمام تحصیلات ابتدایى و متوسطه در زادگاهش، تحصیلات عالیه خود را در دانشكده‏ى صنعتى ایران و آلمان ادامه داد. در 1312 ش به تدریس شیمى معدنى و اصول تجزیه‏هاى شیمیایى شعبه‏ى مهندسى شیمى دانشكده‏ى صنعتى تهران پرداخت. او همچنین مدتى مدیریت شعبه‏ى مهندسى شیمى و استادى اصول تجزیه‏هاى شیمیایى و شیمى عدنى را به عهده داشت. در 1327 ش براى تدریس فلسفه و تاریخ قرون اولیه‏ى اسلامى به دانشكده‏ى ادبیات تبریز رفت و مدتى نیز در دانشگاه تربیت معلم به تدریس فلسفه پرداخت. از آثار وى: «از زندگانى چه مى‏دانیم»؛ «تاریخ فلسفه»؛ «حافظ چه مى‏گوید»؛ «زیست یا زندگى».[1]