محمود جعفری امید

محمود جعفرى امید به سال 1326 در خانواده‏اى اهل هنر موسیقى در تهران پا به عرصه‏ى وجود نهاد. پدرش كه از دوستان هنرمندان فقیدى مثل: رادمرد و البرز بود، خود به ردیفهاى موسیقى ایران آشنا و علاقمند بود. محمود جعفرى امید، دوران كودكى را در «دروس» (یكى از محلهاى اطراف شمیران) سپرى كرد. حدود چهل سال پیش در این محل كه هنوز ساختمانها این چنین ساخته نشده بود و هنوز درختان آن قطع نگردیده و مزارع گندم و جو و زمینهاى فراوان وجود داشت، چوپانهایى بودند كه هر روز براى گوسفندان خود كه در آن حوالى مى‏چرانیدند «نى» مى‏زدند و وى كه ناظر بر آن بود، از همان كودكى مجذوب «نى» و ناله‏ها و سوز و گداز این ساز سحرآمیز شد. در این باره، خود محمود جعفرى مى‏گوید: «پشت منزل ما كه در دروس قرار داشت، چوپانان هر روز گوسفندان خود را مى‏چرانیدند و هنگام استراحت براى سرگرمى خود نى مى‏زدند و من كه گویا حدود 5 یا 6 سال داشتم هر روز براى گوش دادن به صداى نى ایشان جلوى منزلمان مى‏نشستم تا این كه خانواده‏ام نى‏لبكى به مبلغ 5 ریال برایم خریدارى كردند و از آن زمان من به تلاش بسیار توانستم صداى نى را از چوپانان تقلید كنم ولى چون این امر موجب سردرد و ناراحتى اطرافیانم مى‏شد، مرتب مرا از نى زدن منع مى‏كردند و من چون دست بردار نبودم، عاقبت نى مرا شكستند ولى این علاقه در وجود من از بین نرفت كه هیچ، بلكه روزبروز هم براى یادگیرى نى كوشاتر گردیدم، لذا بعد از اتمام تحصیلات دوره‏ى ابتدایى در سال 1342 در ابتداى مدیریت استاد هنرمند آقاى حسین دهلوى وارد هنرستان موسیقى ملى شدم و به عنوان ساز تخصصى فلوت را انتخاب كردم و نزد آقاى منوچهر منشى‏زاده كه یكى از نوازندگان فلوت او اركستر سنفونیك بود به تحصیل پرداختم و چون در محیطى تحصیل مى‏كردم كه اكثراً ساز ایرانى مى‏نواختند، خوشبختانه از راه گوش به دستگاهها و كمى ردیف موسیقى ایرانى آشنا شدم و در سال 1348 از هنر موسیقى ملى دیپلم گرفتم». محمود جعفرى امید سپس در كنكور هنرستان عالى موسیقى كه به سرپرستى آقاى قریب اداره مى‏شد شركت مى‏كند و قبول مى‏شود و در دوره‏ى عالى هنرستان مشغول تحصیل مى‏گردد و در سال 1353 از هنرستان عالى با درجه‏ى ممتاز نائل به دریافت لیسانس مى‏شود و 2 بورس تحصیلى در اختیارش گذارده مى‏شود یكى به كشور فرانسه و دیگرى به آمریكا ولى متأسفانه به علت درگیرى و بعضى مشكلات خانوادگى نمى‏تواند از این بورس‏ها استفاده كند و از رفتن خارج منصرف مى‏گردد. و در همین سال وارد خدمت سربازى مى‏شود و بعد از دوره‏ى آموزشى با درجه‏ى افسرى به بیرجند یكى از شهرهاى توابع استان خراسان اعزام مى‏شود و فرمانده‏ى پیاده نظام آنجا مى‏گردد. وى از سال 1348 تا 1353 كه مشغول گرفتن لیسانس بود در اركسترهاى رادیو و فرهنگ و هنر مشغول كار شد و در مدارس شمیران سرود و موسیقى تدریس مى‏كرد. در سال 1355 كه خدمت سربازى وى به پایان مى‏رسد به تهران مى‏آید و به طور دائم در صدا و سیماى جمهورى اسلامى به كار نوازندگى و آهنگسازى ادامه مى‏دهد و در سال 1358 طى ابلاغى كه از طرف صدا و سیما به وى شد، مشغول تدریس موسیقى در دانشكده‏ى هنر شیراز گردید.

محمود جعفری امید

تازه های مشاهیر

بیشترین بازدید هفته