علی افخمی
دكتر علي افخمي، زبان شناس و استاد دانشگاه، سال ۱۳۳۱ در اقدا از توابع يزد. بعد از پايان دوره ابتدايي و ديپلم متوسطه از سال ۱۳۵۱ در رشته زبان و ادبيات انگليسي وارد دانشگاه تبريز شد. دوره ليسانس را در سال ۱۳۵۴ با موفقيت به پايان برد و بعد از يادگيري زبان انگليسي در سال ۱۳۵۸ تصميم گرفت كه زبان فرانسه را هم فرا گيرد. بنابراين به فرانسه رفت و يك سال در دانشگاه سوربن زبان فرانسه خواند و ديپلم عالي زبان فرانسه را از آن دانشگاه كسب كرد. بعد از ديپلم عالي، رشته زبان شناسي مقطع كارشناسي ارشد و در ادامه سال ۱۹۸۵ از تز دكتراي خود كه مطالعه بر زبان شناسي اجتماعي ايران بعد از انقلاب در حوزه مسائل معناشناسي بود در دانشگاه پاريس دفاع كرد. وي هم اكون عضو هيئت علمي دانشگاه تهران است.گروه : علوم انسانيرشته : زبان شناسيگرايش : زبانشناسي اجتماعياوضاع اجتماعي و شرايط زندگي : علي افخمي در يك خانواده مذهبي در اقدا از توابع يزد به دنيا آمد. پدرش به كشاورزي مشغول بود و هرچند سواد پدر و مادرش به تحصيلات مقدماتي قديم محدود مي شد، اما نكاتي كه آنان از قرآن كريم، گلستان، بوستان و ... از برداشتند و براي او مي خواندند سبب شد كه علي از همان دوران كودكي به علم و ادب و فرهنگ علاقه مند شود. او در تمام دوران تحصيل مقدماتي خود شاگرد ممتاز بود.تحصيلات رسمي و حرفه اي : علي افخمي بعد از دوران تحصيلات ابتدايي و دبيرستان در يزد و دريافت ديپلم طبيعي وي از سال ۱۳۵۱ در رشته زبان و ادبيات انگليسي وارد دانشگاه تبريز شد. دوره ليسانس را در سال ۱۳۵۴ با موفقيت به پايان برد و چون براي دانشگاه كمبريج هم بورس داشت مدتي ادبيات انگليسي خواند و ديپلم زبان انگليسي را از آن دانشگاه دريافت كرد و در دبيرستان هاي معتبر تهران از جمله خوارزمي، علوي و همچنين مؤسسه ملي زبان به تدريس پرداخت. در سال ۱۳۵۸ تصميم گرفت كه زبان فرانسه را هم فرا گيرد. بنابراين به فرانسه رفت و يك سال در دانشگاه سوربن زبان فرانسه خواند و ديپلم عالي زبان فرانسه را از آن دانشگاه كسب كرد. بعد از ديپلم عالي رشته زبان شناسي را در دانشگاه پاريس ادامه داد و اواخر سال ۱۹۸۱ موفق شد كه كارشناسي ارشد اين رشته را كسب كند. بي درنگ پس از اين مقطع در همين رشته و در گرايش زبان شناسي اجتماعي تحصيل كرد و سال ۱۹۸۵ از تز دكتراي خود كه مطالعه بر زبان شناسي اجتماعي ايران بعد از انقلاب در حوزه مسائل معناشناسي بود دفاع كرد. اين رساله به مسائل جامعه شناسي در ايران مي پردازد و متمركز بر تغييرات زباني است كه اين تغييرات هم مربوط به حوزه صرف و نحو واژگاني و معنايي است. - كارشناسي زبان انگليسي دانشگاه تبريز ۱۳۵۴ - ديپلم عالي زبان انگليسي دانشگاه كمبريج ۱۹۷۶ - ديپلم عالي زبان فرانسه دانشگاه سوربن ۱۹۸۰ - كارشناسي ارشد زبان شناسي دانشگاه پاريس ۱۹۸۱ - دكتراي زبان شناسي دانشگاه پاريس ۱۹۸۵ فعاليتهاي ضمن تحصيل : علي افخمي بعد از گرفتن ديپلم متوسطه، در توابع يزد مشغول تدريس شد و از آنجا كه رشته ديپلم او علوم طبيعي بود، رياضي، جبر و زبان درس مي داد و در اين ميان به زبان علاقه ويژه اي داشت. همين امر هم سبب شد كه پس از شركت در كنكور با اين كه رتبه كنكورش براي پذيرفته شدن در بيشتر رشته هاي علوم پايه پزشكي و پيراپزشكي كافي بود رشته زبان انگليسي را براي ادامه تحصيل خود برگزيد. وي بعد از پايان بردن دوره ليسانس را در سال ۱۳۵۴، چون براي دانشگاه كمبريج هم بورس داشت مدتي ادبيات انگليسي خواند و ديپلم زبان انگليسي را از آن دانشگاه دريافت كرد و در دبيرستان هاي معتبر تهران از جمله خوارزمي، علوي و همچنين مؤسسه ملي زبان به تدريس پرداخت. مشاغل و سمتهاي مورد تصدي : مشاغل و مسئوليتهاي اداري مورد متصدي: علي افخمي پس از اخذ مدرك دكترا نزديك به دو سال با نمايندگي ايران در يونسكو و مدتي با بخش مطبوعات فرهنگي سفارت فرانسه همكاري مي كرد و سپس در سال ۱۳۶۴ به ايران بازگشت و بي درنگ وارد دانشگاه شد. در ابتداي كار ضمن اين كه عضو هيأت علمي بود به علت سابقه همكاري اش با سازمان يونسكو از طرف وزارت علوم سابق مأمور كميسيون ملي يونسكو بود و در گردهمايي هاي متعددي كه در آسيا، پاريس و ... تشكيل مي شد شركت مي كرد. اما دغدغه تدريس و مسائل آموزشي سبب شد كه اين فعاليت تنها دو سال ادامه داشته باشد. از آن پس همكاري نزديك و مؤثر او با دانشگاه تهران در زمينه تدريس و با سمت هاي گوناگون ادامه دارد. همچنين ۲ تا ۳ سال معاون پژوهشي دانشگاه تهران بوده و در سال ۱۳۸۲ به عنوان نخستين رئيس انتخابي دانشكده ادبيات دانشگاه تهران انتخاب شد. مدت مديريت وي مردادماه امسال به پايان رسيد، اما رئيس دانشگاه وي را به عنوان رئيس كتابخانه مركزي و اسناد دانشگاه تهران انتخاب كرد. بعضي از مسئوليت هاي وي به شرح زير است: - عضو شوراي دانشگاه تهران از سال ۱۳۶۷ - عضو هيأت مميزه دانشگاه تهران به مدت دو سال - نماينده در انتشارات دانشگاه تهران - بنيانگذار و رئيس دانشكده زبان هاي خارجي به مدت ۱۰ سال - رياست دانشكده ادبيات تهران به مدت سه سال - معاون پژوهشي دانشكده ادبيات تهران به مدت دو سال - عضو هيأت مميزه دانشگاه تهران به مدت دو سال - رئيس كتابخانه مركزي و مركز اسناد دانشگاه تهران فعاليتهاي آموزشي : علي افخمي استاد پايه ۲۳ گروه زبان شناسي است كه هم اكنون افزون بر كار مهم مديريتي به آموزش دانشجويان كارشناسي ارشد و دكترا در رشته زبان شناسي در دانشگاه تهران مي پردازد.مراکزي که فرد از بانيان آن به شمار مي آيد : از مهم ترين فعاليت هاي اجرايي علي افخمي كه او را به چهره اي ماندگار تبديل كرده است، مي توان به تأسيس دانشگاه مستقل زبان و ادبيات خارجي اشاره كرد. آن گونه كه مي دانيم، در دانشگاه تهران، دانشگاه زبان هاي خارجي وجود نداشت. تنها چند رشته از جمله زبان انگليسي، زبان فرانسه، زبان ايتاليايي آن هم به طور محدود و در حد ليسانس وجود داشت. علي افخمي از سال ۱۳۶۶ طرحي را براي ايجاد دانشگاه مستقلي با نام دانشگاه زبان هاي خارجي به دانشگاه ارائه كرد و يازده سال از مرحله طرح تا گشايش اين دانشگاه عمر گرامي خود را صرف اين كار مهم و عظيم نمود. وي براي نخستين بار رشته هاي زبان و ادبيات ژاپني و زبان و ادبيات اردو را با حمايت هاي دولتي و همكاري كشورهاي ژاپن و پاكستان تأسيس كرد و ضمن ايجاد دوره هاي كارشناسي ارشد و دكتراي زبان انگليسي سنگ بناي مقطع دكتراي زبان و ادبيات فرانسه را هم گذاشت و سبب شد كه رشته زبان و ادبيات روسي كه نزديك به انحلال بود، با تواني تازه به فعاليت خود ادامه بدهد.ساير فعاليتها و برنامه هاي روزمره : بخش ديگري از فعاليت هاي مهم علي افخمي طرح هاي پژوهشي او را شامل مي شود كه برخي از اين طرح ها پايان يافته اند و برخي ديگر در شرف اتمام هستند. از طرح هايي كه به انجام رسيده اند، مي توان به «بررسي و نقد ده سال رساله هاي دكترا و كارشناسي ارشد زبان شناسي در دانشگاه» و «طرح مسائل آموزشي زبان و تستينگ اشاره كرد. همچنين طرح هاي ديگري مانند تصحيح «تذكرة العارفين» كه اثري از جد افخمي است و «بررسي زبان شناسي ترجمه قرآن كريم به زبان فرانسه» به دست او در حال انجام است.چگونگي عرضه آثار : علاوه بر تاليف بعد ديگر فعاليت علي افخمي مقاله هاي متعدد علمي اوست. مقاله هاي او بيشتر به اين نكته مربوط است كه چطور مي توان از زبان شناسي اجتماعي در تدريس موفق زبان هاي خارجي استفاده كرد. افخمي درباره اين مقاله ها مي گويد: «روال تدريس در مراكز آموزشي زبان هاي خارجي ساختارگرايي است. ساخت زبان تدريس مي شود، منهاي نقش كلمات، از اين رو فارغ التحصيلان ما دستور و لغت مي دانند، اما در قدم اول ارتباط دچار يك نوع نقص و ناتواني مي شود. پس ما اين مقالات و كارهاي پژوهشي را به سمتي سوق داده ايم كه تغييري در روال تدريس و تنظيم كتب آموزشي داشته باشيم تا خدمتي به فارغ التحصيلان در زمينه تدريس يا ترجمه توصيفي كرده باشيم.» در همين زمينه مقاله هاي متعددي از وي به چاپ رسيده است. از جمله: «توانش ارتباطي» كه در نشريه علمي و پژوهشي دانشگاه تهران منتشر شده و در آن به كار پژوهشي ميداني در قالب يك رساله كارشناسي ارشد پيش رفته و نشان داده است كه چرا به توانش ارتباطي نياز داريم نه توانش محض چامسكي. همچنين سلسله مقاله هايي درباره مسائل زبان شناسي و سياست هاي فرهنگي در ايران قبل و بعد از انقلاب به زبان فرانسه در مجله پيام اسلام از افخمي به چاپ رسيده است.
________________________________________
آثار : 1 تصحيح تذكرة العارفين و بررسي زبان شناختي ترجمه قرآن كريم به زبان فرانسه درحال انجام است 2 جامعه شناسي زبان ويژگي اثر : : اين كتاب درسي اساسي در دپارتمان هاي زبان شناسي در سطح دكتري و كارشناسي ارشد محسوب مي شود. از آنجا كه در گروه زبان شناسي كارشناسي وجود ندارد و دانشجويان تنها در مقطع كارشناسي ارشد و دكترا پذيرفته مي شوند و دانشجوياني از رشته هاي ديگر وارد اين رشته مي شوند و چون با زبان آشنايي كافي ندارند دچار مشكل مي شوند. اين كتاب معروف در زمينه جامعه شناسي زبان به كمك آنها مي آيد تا از ترجمه فارسي كتاب استفاده كرده و تسلط خود را افزايش دهند. 3 فرانظريه زبان شناسي ويژگي اثر : فرانظريه زبان شناسي» درباره نظريه هاي گوناگون زبان شناسي بحث مي كند. اين كه چرا نظريه پردازان زبان شناسي از هم فاصله مي گيرند و ميان آنان جزمي گرايي ايجاد مي شود را بررسي مي كند. در اين كتاب عنوان شده است كه علت اين فاصله ها و جزمي گرايي آگاهي نداشتن از فرانظريه هاي همديگر است. براي رفع اين نقيصه بايد خاستگاه نظريه ها را بررسي كرد.4 فرهنگ توصيفي نقد ادبي ويژگي اثر : : «فرهنگ توصيفي نقد ادبي» يكي از كتاب هايي است كه علي افخمي در كنار نسرين دخت خطاط و ژاله كهنمويي پور تأليف كرده است، اين فرهنگ به واسطه اهميت زبان فرانسه يكي از مهم ترين كتاب هايي است كه در اين زمينه منتشر شده است و بي شك براي پژوهشگران، مترجمان و دانشجويان مفيد خواهد بود. اگرچه عنوان اصلي اين كتاب فرهنگ نقد ادبي است، اما همه بحث هاي ادبي اعم از انواع صناعات ادبي، مكتب هاي ادبي و تاريخ ادبيات را نيز در بر مي گيرد. به اين ترتيب در تأليف اين كتاب علاوه بر مفهوم خاص نقد كه مبتني بر نظريه هاي ادبي است، مفهوم عام و گسترده آن كه نگرش به ادبيات است نيز مد نظر بوده است. همچنين هدف اصلي از نگارش اين فرهنگ ارائه مجموعه اي از اطلاعات در زمينه ادبيات و نقد ادبي به دانشجويان و علاقه مندان به زبان فرانسه بوده است. از اين رو هم توصيفي است و هم تطبيقي. در اين فرهنگ سعي شده است كه براي هر واژه نقد در ادبيات فرانسه، معادل هاي تطبيقي آن نيز مد نظر گرفته شود و معادل آن در زبان و ادبيات فارسي آورده شود. فرهنگ توصيفي نقد ادبي شامل مدخل هاي زير است: ?- تعريف و توصيف واژه ها همراه با آوردن مثال ?- ارائه معادل هاي تطبيقي در زبان ادبيات فارسي ?- ارائه واژه هاي مترادف كه بتوان با مراجعه به آنها توضيحات بيشتري در مورد مدخل به دست آورد. ?- كتابنامه مربوط به هر مدخل
________________________________________
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
