بنت صاحب بن عباد بن عباد
وی از زنان دانشمند شیعه در قرن چهارم هجری قمری به شمار می رود. این بانو، علوم و فنون ادب را از محضر پدرش ابوالقاسم اسماعیل مشهور به صاحب بن عباد یاد گرفت. نقل می کنند که صاحب بن عباد علاقه ای بسیار به این دختر داشت و از سوی دیگر محبت شدیدش به خاندان عصمت و طهارت سبب شد وی را به سیدی علوی به نام ابوالحسین علی بن الحسین بدهد.